Heb heel veel gezeur gehad in deze zwangerschap. En vaak als ik bel of langs ga met klachten hoor ik: "doe maar rustig aan". Heb af en toe t idee dat als ik bel, ze dat toch weer gaan zeggen. Hoe rustig aan doen jullie precies? Ik laat bijvoorbeeld wel 3 keer per dag 2 honden uit, doe de was, vaatwasser etc. Vriendin van me zegt doodleuk dat ik mijn man kei veel moet laten doen ( die is savonds pas rond 7 a 8 uur thuis van zijn werk). Hoe lossen jullie dat op?
ik wandel 3 keer per dag met de honden, poets gewoon wat gedaan mmoet worden, vaatwasser, wassen enz.. die eigelijk niet iets niet... behalve zware dingen tillen en met mijn vingers in tuin aarde wroeten..
Hier ook een bezige bij. Heb maandag en dinsdag de living, keuken, gang en kinderkamer op men eentje geverfd, woensdag de grote kuis en gisteren de hele dag liggen wassen en strijken en aan de geboortekaartjes gewerkt... Vandaag nog niet veel gedaan maar voel me er wel ambetant door, voel me een luie doos op dit moment maar ik voel dat ik het nodig heb
Ja, ik doe echt rustig aan nu. Een wandelingetje van een half uur is de max momenteel. De zwaardere huishoudelijke dingen doet mijn vriend allemaal. Eigenlijk doe ik vrij weinig meer en alles wat ik doe gaat op een rustig tempo. 's Middags lig ik nog zo'n twee uurtjes op de bank en 's avonds ook.
Hier moet mn man wel aangezien ik echt niets meer mag. Ben al blij dat ik mn zoontje ondertussen kan verschonen en van eten en drinken kan verzien. Mijn man werkte ook veel over, maar nu dus even niet. Naast zn baan heeft hij het volledige huishouden en de zorg over mij en ons zoontje. En ja dat is ook zwaar voor hem en zeker niet leuk, maar het is voor een goed doel toch?!
waarom lig je dan op de bank? omdat je je niet goed voelt? of moe bent? of pijn hebt? Ik nheb van het weekend voor 75 % zelf de kinder kamer op gezet... jaaa.. beetje te veel van het goede... 2 dagen alst gehad van mijn bekken ed.. maar goed, ver over nu! Ben nu bezig met de was, dadelijk poetsen.
Als je tussen de bedrijven door even lekker op de bank gaat liggen of een dutje doet??? Wat ik niet doe is stofzuigen en dweilen....En zware boodschappen/spullen tillen. Verder doe ik alles maar wel heel erg verdeelt zeg maar. Ga regelmatig even zitten/liggen en doe s middags een dutje. Je moet toch zelf even die balans zoeken tussen activiteit en rust. Wat voor klachten ervaar je dan?
Ik doe lekker het huishouden en eten en boodschappen maar zo rustig aan..... Echt tergend langzaam, ben er de hele dag zoet mee. Anders voel ik me niet in orde..... In de ochtend sta ik pas op als ik wakker ben. Tussen 8 en half negen. Eerste Uur zit ik met mijn man., die rond elf uur er pas uit gaat en dan begin ik een beetje met rommelen. Om drie of vier uur ga ik liggen, slaapje doen boekje lezen tv kijken f op het forum kijken. Geen gehaast..... En huis en eten is altijd op orde. Mijn huis is altijd op orde en kan het zo makkelijk bijhouden. !!! Rust Rust Rust !
Denk dat die vraag voor mij was? Ik lig op de bank omdat ik daar zin in heb en behoefte aan heb. Ons huis is altijd op orde dus heb ook niet de hele tijd de behoefte om vanalles te doen. Ik voel me gewoon beter als ik rustig aan doe en mijn lijf ook rust geef.
Ik doe eigelijk alles nog, al moet ik wel zeggen dat het niet allemaal meer zo soepeltjes gaat. Mijn man helpt me zoveel mogelijk, maar hij is iedere avond ook pas om 7 uur thuis van het werk. En aangezien ik een lage bloeddruk heb moet ik ook wat rustiger aan doen. Mijn moeder komt ook regelmatig helpen, dat is wel heel erg fijn moet ik zeggen.
ivm bekken klachten doe ik ook niet veel meer, maar als ik me lekker voel doe ik weer iets meer. Mijn man werkt ook 38 uur in de week (flex 1 dag in de week vrij) Hij doet nu de boodschappen, kids soms alleen naar bed brengen, honden uit laten was toch zijn taak, vaatwasser enz.... Ja hij doet nu iets meer! Ik ben zwanger en heb vaak pijn, dus kan gewoon niet anders. Hij heeft er ook geen moeite mee of zo
Ik stofzuig en dweil sowieso al bijna nooit, omdat dat de vaste taak van mijn man is. Een tijdje terug wel een keer gedaan, en toen direct afgestraft met enorm veel harde buiken. Doen we dus maar ff niet weer... Wat je aankunt, verschilt van vrouw tot vrouw. Je moet je dus vooral niet laten leiden door wat anderen wel of niet kunnen. Als jij aan je lijf merkt dat het teveel is, dan is het toch echt verstandig om daar een andere oplossing voor te zoeken. Is er iemand anders die (iig af en toe) de honden even uit kan laten? Zijn er klussen die je echt wel even een tijdje kunt laten liggen, (ramen wassen? bedden wat minder vaak verschonen? wat minder vaak stofzuigen en dweilen?). Zijn er mensen die kunnen komen helpen? En zijn er echt geen dingen die je man even op kan pakken? Vervelend dat hij pas om 7-8 uur thuis is, maar als hij verder wel gezond van lijf en leden is, zou het echt niet zo'n punt moeten zijn om voor een maand of 2-3 nog even wat zaken te ondervangen en wat extra te doen... Dat kan hij echt wel aan dan.
Ik doe ook alles nog. En mijn oude "ik doe in een sneltreinvaart mn hele huis" tempo is er ook nog niet uit! Tuurlijk merk ik erna dat ik wel ff last van mn rug heb maar als ik even ga zitten dan trekt dat wel weer weg. Daarna nog een kwartiertje lopen naar het dorp, boodschappen doen en dan de rest van de middag heb ik niet veel meer te doen en aan het einde van de middag weer koken natuurlijk. Eigenlijk gaat alles gewoon zn gangetje. Als ik voorgeschreven zou krijgen rustiger aan te doen zou dat erg moeilijk voor me zijn maar dan zou ik bijv. met de auto boodschappen gaan doen en het huis misschien schoon maken in delen ofzo....
Mn 1e zwschap moest ik wel rustig aan doen want was toen echt niet fit, had heel veel bekkenpijn, was daardoor super moe, had slijmbeursontsteking in mn heup en was steeds nog misselijk. Toen kon ik niet zelf 't huishouden doen en boodschappen enzo. Dit keer voel ik me stukken beter, doe ik met 38 weken nog van alles. Vaak moet mn man eventjes iets van me overnemen maar meer voor 't gemak; ik heb liever dat hij even mn dochter de trap op tilt of de wasmand als ik rug of buikpijn heb. En de boodschappen tilt hij uit de auto. Maar vaatwasser, was etc doe ik wel zelf. Het vele bukken bij vaatwasser uitruimen en speelgoed opruimen geeft vaak wel last van harde buiken. De was doe ik wel makkelijker, die hang ik niet meer buiten maar boven op 't kleine kamertje dan hoef ik niet dezelfde dag de was binnen te halen en trap op enzo, uit de machine tilt mn man de mand de trap op, ik hang hem aan het rekje en ruim vanaf het rekje zo de kasten in. Ook ik zeul trouwens nog met kinderbedjes in en uit elkaar enzo, da's wel teveel van 't goede maar idd mn man werkt al zoveel en ik ben hele dagen thuis....
Tja, rustig aan doen is voor mij nu echt rustig aan doen. Nog maar 4 dagen per week werken, daar vornamelijk aangepaste (zittende) werkzaamheden. Thuis doe ik nagenoeg niets meer. Ik kook elke dag. Vriend maakt daarna keuken schoon. Ik doe boodschappen, vriend tilt ze uit auto huis in (zware dingen). Ik doe de was, maar vriend moet wasmand naar boven tillen en schone was naar beneden halen. Goed ik schrijf het nu heel makkelijk op hoor, maar luister naar je lichaam. Ik kan dat zelf totaal niet, mijn hoofd wil iets anders dan mijn lichaam, dus doe ook geregeld te veel. Je wordt vanzelf terug geroepen als t teveel is...
Ik kon alles tot ik beviel, mijn man vond het soms een beetje eng. Zat echt vol energie en had ook nergens last van. Maar als tegen mij zou worden gezegt door mijn vk dat ik het rustig aan zou moeten doen dan zou ik fysiek zware dingen echt even niet meer doen. Stofzuigen en de was zou ik dus zeker skippen.. En ik zou heel veel zitten/liggen waar en wanneer mogelijk.
Ik heb gewoon bij alle 3 de zwangerschappen tot de laatste dag alles gedaan wat ik anders ook deed. Vind het persoonlijk zo'n onzin om ineens niet meer te kunnen/willen ect stofzuigen, dweilen ect. Het zou niet in mij opkomen om m'n man te vragen, die werkt al full-time, als hij kan helpen deed hij het, maar na een lange dag werken is hij ook moe. Als je niet mag door welke reden ook (bijv dreigende vroeggeboorte) dan vind ik het een heel ander verhaal, maar ik had gelukkig geen enkele beperking. Na m'n bevalling ook gelijk weer op de b een en ik denk dat dit ook komt doordat ik in de bevalling 'gewoon' heb geleefd. Jeetje, heel verhaal zeg.
Wat een onzin. Jij bent blijkbaar gewoon topfit zwanger. Dan is het ook geen wonder dat je na een bevalling ook snel weer topfit bent. Dat heeft niets te maken dan met dat jij jezelf ertoe gezet hebt normaal te leven tijdens de zwangerschap. Want als je dat doet, (normaal proberen door te gaan), terwijl je lijf dat eigenlijk niet kan, (ook zonder dreigende vroeggeboorte), kan ik je vertellen dat je na een bevalling juist eerder een volkomen wrak zult zijn...
dit stoot me eerlijk gezegt een beetje tegen mijn borst, net alsof je alleen maar zelf bepaald of je fit bent in je zwangerschap of niet? en of je in de zwangerschap 'gewoon' kunt leven hangt er maar helemaal vanaf hoe je je voelt, mijn vorige zwangerschap ging super,tot 20 weken vanaf toen heel erge bekkenklachten gehad,deze zwangerschap is erg heftig tot nu toe(15 wkn) en ik ben iemand die echt niet snel opgeeft en een behoorlijke wil heeft en doorzettingsvermogen,maar het gaat gewoon niet,ik ben hondsmoe, en heb allerlei kwalen,dus ik moet gewoon rustig aan doen, gedwongen....
Ik doe vreselijk rustig aan . Eigenlijk gewoon precies hetzelfde als wat ik anders ook doe. Hond uitlaten, met de kids naar buiten de was, het huishouden, enz. Alleen nu ik verlof heb, doe ik alles wel een tandje langzamer, maar goed, het moet allemaal wel gebeuren en ik vind niet dat ik mijn man overal voor op kan laten draaien. Hij neemt me sowieso al extra dingen uit handen. En daarbij komt dat ik ook nog eens een geweldig makkelijk slachtoffer ben van de nesteldrang. Elk spinneragje valt me op en moet onmiddellijk weg.