dat weet ik niet, mijn man denk dat het algauw te veel vraagt. maar ik moet zeggen dat ik dan hoop dat we het kunnen aanpassen naar wat ik volhoud. koffie drinken, activiteiten begeleiden en kletsen in een bejaardenhuis moet lukken toch.. als de kinderen van 8.30-15.00 op school zitten en ik van 12.30-14.30 rust ofzo.. maar goed dat ga ik vanzelf merken.
Ik ben ook zo iemand die veel te veel doet. Heb er nu ergotherapie voor, dat helpt wel. Heb jij dat al eens geprobeerd? Vast wel he. Ik merk wel dat je nog zoveel ergotherapie kunt hebben, je kind gaat toch voor. Dan doe je toch weer meer dan je eigenlijk kunt he. Ik ben een jaar eerder afgekeurd. Sindsdien is er het een en ander bij gekomen, ik kan me niet indenken dat ik weer zou moeten werken. Kan ook niet, ik red me zo al niet. Maar ik heb ook een vaste arts gehad bij het UWV. Ik heb zoveel aan haar gehad. Ook in het acceptatieproces. Zowel met de ziektes als het niet kunnen van dingen. Heel veel sterkte
ik heb inderdaad ook een ergotherapeut. die ook zegt . tja je weet het allemaal al ( heb al vanaf mijn 12 e rugklachten dus ben ermee opgegroeid) , maar ze zegt ook ik besef me ook dat met 2 jonge kids je gewoon niet alles ergonomisch KAN doen. ik wil bijv. nog niet mijn grote fornuis opgeven, taarten maken is mijn hobby. Maar we zijn nu wel aan het kijken of we het fornuis kunnen verplaatsen en evt. op het verlaagde deel een klein 3 pits gasstel kunnen maken, om te zorgen dat ik niet altijd moeite hoef te doen. Op het grote fornuis kan ik bijv. niet in de pannen op de pitten kijken als het hogere pannen zijn. stofzuigen doe ik niet meer, ik veeg en man stofzuigt, dweilen doe ik al jaren niet meer. strijken en was vouwen kan zittend natuurlijk maar qua pijn en energie lukt dat ook niet altijd. zo gaf ze ook aan ja de bewegingen zijn voor een groot gedeelte prima, sommige dingen niet maar dat is alzo ingesleten dat dat heel moeilijk is te veranderen na 20 jaar .
Heftig Mimi. Ook een gedoe met die keuringen hoor. Ik heb eind maart en herkeuring maar vooralsnog 80-100%. Pijnmedicatie is hier nu bijna weg. Daar ben ik super blij mee. Nog maar 10mg morfine per dag (komende van 50mg amitriptyline, 150mg diclofenac en 60mg morfine). Wel nog een ibuprofennetje maar daar doe ik het wel voor. Grootste probleem op het moment is de afbraak van spiermassa. Opstaan uit bed wordt dan ook steeds moeilijker. Laat staan de rest. Ik kan inderdaad zowat wel weer wat lopen en... Zonder krukken! Ik ben sinds de operatie nog niet door mijn voet gezakt. Ik hoop enorm dat het bot nu goed aan elkaar gaat groeien. Het slagen van de operatie zal daar vanaf blijven hangen. Overigens ben ik hier nog wel even onder de pannen qua revalidatie. Men heeft een jaar voorspeld dus 2015 komen we voorlopig wel door.