Ik zoek werkende tactieken om eigenwijze kind in zijn bed laten slapen Weet dat aanpak divers kan zijn maar ik zoek succes verhalen en wat werkt echt bij kind die alles snapt maar gewoon weet wat wil en niet, die nooit doorgeslapen heeft en met die tactiek wel. Nu is gewoon gewennigheid en daar willen we graaf vanaf. Achtergrond: ze heeft nog geen nacht doorgeslapen. Wilde alles zelf doen/beslissen. Laten huilen werkte wel in begin toen ze baby was. Medisch is op dit moment uitgesloten (het verschil zie je gelijk met slapen) ze was net ziek/verkouden en nu nog wat onrustig ivm jeuk maar alvast wil ik tactiek bedenken/ervaringen verzamelen zodat ik dat kan gelijk toepassen als haar huid rustig is. Ze slaapt sinds 1.3 in peuterbed en het gaat stukken beter dan in ledikant. In ledikant was ze 20-30x per nacht huilend wakker en met bed is veel beter ze is minder wakker in avond in elk geval. Wat nu: 18.00 avondeten-om de dag in bad. 19.30 soms melk half glaasje soms niet-tanden poetsen (hier dus met dwang en gekrijs)-omkleden en insmeren-2boekjes in bed voorlezen-20.15 slapen. Ze heeft 4 knuffels waar ze die overaal meesleept en speen voor slapen die ze soms ook wil overdag en gaat krijsen maar ik probeer het negeren. Goed ze gaat in bed: lidje zingen, instoppen, muziek aan. Ik blijf nog 5 min naast staat tot ze ogen dicht heeft. Zo slaapt ze prima meestaal. Tussen 00.00-04.30 word ze wakker, verzamelt de boel knuffels en komt bij ons. Hier heb ik dus tips nodig voor terug in bed leggen. Bij ons wil ze alleen geknuffeld worden als ze al slaap en je draait je om ze is gelijk krijsen en op jou gaan liggen en weggaan uit bed. Ze wil dus echt dat je lepeltje lepeltje met haar slaapt ik of papa maakt niet uit. Overdag is ze trouwens totaal niet knuffelig ze is vaak wakker bij ons, onrustig etc. We hebben geprobeerd haar terugleggen als ze komt en ze gaat, boos worden, naast zitten etc: ze ligt wel in bed tot je bij staat maar gewoon met open ogen en probeert steeds uitkomen: gewoon klaar wakker, vrolijk. Ze kan dat uren vasthouden of ben je weg 10 min dan komt ze weer. Als we deur dicht doen bonkt en schreeuwd ze Ik vraag mij af wat het beste is: - bijblijven of niet - deur dicht of niet - boos worden of niet - laten huilen achter deur of niet - vasthouden in bed als ze uitgaat of niet - weggaan en niets zeggend terugleggen of juist uitleggen Etc We wonen in appartement grlijksvloer. Ze snapt heel veel ze is erg slim en doorzettend. Ze gaat bijvoorbeeld krijsen voor ipad maar dat volhoud ze 5 min dan stopt ze dan gaat ze over 10 min weer. Als ik haar zeg dat we maar 3 filmpjes kijken/of nu is het laatste zegt ze ja en erna gewoon rustig. Dus ze snapt gewoon veel en dat gedoe met slapen vast ook maar op een of andere manier lukt ons dat niet doorbreken...
Hoi Hoi, Hier hebben wij ook een moelijke slaper gehad en heb inmiddels zo mijn methodes die werken haha maar eerst even de vraag hoe oud is je dochter? Ik vind namelijk dat ze redelijk laat naar bed gaat (maar ik ben er eentje van 7 uur in bed klaar haha) Als kindjes namelijk te moe naar bed gaan kunnen ze ook slecht gaan slapen of worden snachts inderdaad wakker. Wat bij mijn zoontje heel erg heeft geholpen met het doorslapen is als hij 's nachts wakker werd er naar toe gaan speentje geven, knuffels geven, niets zeggen en de deur weer achter mij dicht doen. Vaak begon hij dan weer te huilen, ik liet hem dan 5 minuutjes huilen en dan ging ik weer terug en herhaalde ik het ritueel. Zo week je kindje dat je altijd in de buurt bent en dat je komt als er iets is. Echter ga je het niet gezellig maken door te kletsen etc. Er zijn ook klokken te koop waarbij er een lampje gaat branden als ze bij papa en mama in bed mag komen. ik heb het zelf nooit geprobeerd omdat die van ons er nog niets van snapt (net 2 geworden) maar je zou zo'n klok elke dag een kwartiertje later kunnen zetten en met haar afspreken dat als het lampje aangaat ze bij papa en mama in bed mag. Als ze dan op het lampje wacht valt ze misschien wel weer in slaap en word het steeds meer een gewoonte dat ze in haar eigen bedje slaapt.
wat bij onze man trouwens heel goed heeft gewerkt dat is de homeopaat. ik was heel erg sceptisch in het begin maar steeds als hij onrustig was mocht ik de behandeling herhalen en dat gaf hem heel veel rust. Wat betreft tandenpoetsen is het hetzelfde als bij mijn zoon, het helpt om samen tanden te poesten (dus eerste mama dan kan ze zien hoe of wat) en dan je dochter. Ons zoontje mag altijd nog eventjes zelf tandjes poetsen als ik klaar ben met het grove werk zegmaar haha.
Tsja wij hebben hier goeie ervaring met harde variant. Deur dicht en laten huilen. Ging toen we ermee begonnen ook elke 5 min terug maar dat gaf bij ons als resultaat een mannetje wat nog hysterischer werd. Dus deur dicht en laten gaan. Voor jou als tip zou ik het ritueel savonds nog wat korter maken. 1 boekje liedje zingen muziek aan en weg. Ze komt nu op een leeftijd waarin jullie gaan bepalen en niet zij. Want het zijn nu 2 boekjes en straks 3 en dan 4 en dan worden de 5 min 10 min die je bij haar moet staan
ik moet inderdaad wel zeggen dat die 5 minuten steeds langer werden ja.Alleen midden in de nacht wil je ook je buren niet wakker maken haha, die van ons reageerde er uiteindelijk wel goed op omdat hij wist dat het geen zin had om te huilen en te tieren. Hier ook een kort avondritueel naar boven, in bad, tanden poetsen, kort verhaaltje, slapen.
Wat hier sinds kort helpt is een kort en duidelijk avondritueel. Tussen 18.00-18.30 eten 19.00 bad met lavendel en niet te wild spelen (prikkels) 19.30 in bed met 1 verhaaltje (soms is ze daar zelfs te moe voor) Indien ze wakker wordt even snel er naar toe, troosten en weggaan op het moment dat ze rustig is en bijna slaapt. Ik zeg dan ook dat ik weer ga en geven elkaar een hogh five (dan is ze zich ervan bewust dat ik ga) Hier ging het voornamelijk dat wanneer ze wakker was, ze bij ons kwam liggen en iedereen verder sliep. Jij geeft aan dat je kindje ook best veel wakker is. Ik denk dat dit kan komen dat je kindje teveel prikkels krijgt. Je schrijft op verschillende topics dat ze al vanaf jongs af aan ginteresseerd is in volwassen boeken, gedichten en klassieke muziek en dat je dit ook zelf stimuleert door de hele dag deze muziek te draaien en verhalen/gedichten aan haar voorleest terwijl ze aan het spelen is. Ook doet ze al heel veel dingen die een normaalind van die leeftijd nog lang niet doet. Wellicht moet je deze dingen wat minder stimuleren en haar wat meer kind laten zijn. Snachts wil ze dit namelijk ook en zoekt ze geborgenheid en wil knuffelen/samen zijn, misschien mist ze dit overdag. Dit in combinatie met een kort en duidelijk avondschema en consequent niet oppakken als ze wakker wordt gaat denk ik al heel erg helpen. Succes!
Wij hebben deze periode met onze oudste ook gehad toen hij ca 1,5 was en we hebben het op een gegeven moment omgedraaid. Het eerste gedeelte van de nacht in ons bed, daarna in eigen bed als wij naar bed gingen. Hier werkte dat prima en hadden we allemaal een goede nachtrust. Dit heeft tot bijna 3 jaar geduurd toen zijn we verhuisd en had hij een hele mooi kamer waar hij zelf graag in wilde slapen Daarvoor ook wel verschillende pogingen gedaan om hem weer in eigen bed te krijgen, maar die mislukten telkens en aangezien we er zelf verder geen last van hadden hebben we het eerst maar zo gelaten.
Ik draai heus niet hele dag muziek en gedichten haha. Is maar 30 minuten per dag dat we daadwerkelijk iets doen/spelen. Andere momenten zijn we aan het eten of wandelen of iets anders doen. Ik stimuleer niets he voor de record ze wil het zelf of als ze met boek komt moet ik haar laten krijsen? Of wil ze met klei spelen of met potoden tekenen 20x per dag moet ik haar ook laten krijsen? Ze is gewoon net its anders dan andere kindere haar leeftijden ze heeft andere interesses en andere behoeftes. Ze krijgt juist te wienig prikkels want ze is echt kindjes die dat nodig heeft. Op kinderdagverblijf dagen ze haar ook uit ze zit in groep met 2.5 jarige op advies van kinderdagverblijf want ze wil continu dingen doen: lezen, samenspelen met kinderen, hun aankleden etc. Als kind naar psz of kinderdagverblijf gaat gaan ze daar ook niet kind in hoekje zitten maar ze gaan ook blaadjes verzsmelen buiten en erna bespreken en erop pakken, themaweken, letter en cijfers leren, kleuren, vormen. Ik doe thuis niets anders dan dat alleen doe ik dat volgens methoden van montessori lupan en shichida. Er zit gewoon structuur in. Ze is 1.5 en ze is niet moe. Eerder naar bed wil ze totaal niet dan gaat ze gewoon steeds uit vrolijk rondhuppelen. Ze slaapt overdag nog 45 min en lijkt op dat ze strakt totaal niet wil slapen (ze had van geboorte af wienig slaap nodig). Ze word wakker rond 8.00-8.30 in de ochtend. Homeopaat, osteopaat, wiegelroede etc alles gedaan daar ligt het niet aan allemaal ook ka ha cb etc zeiden zei dat het echt aan kind ligt dat ze gewoon zo aparte kind die wienig slaap nodig heeft icm dat ze weet wat ze wil en doorbreken dan kan maar lastig. Hoe previes we moeten handelen zei niemand daaroom dacht ik hier tips krijgen die we nog niet hadden geprobeerd Tandenpoetsen gaat niet niet zelf niet met mij niet anders. We zitte al maanden ermee in begin wilde ze zelf deed keurig maar als we deden ging bloeden dus nu zijn we al 2 maanden met twee man vasthouden dragmatig. Cb zei dat we dat niet moeten, tandarts zei juist wel. Ze krigt bij 2 jaar cursus tanden poetsen bij tandarts is enige optie nog want nu wil ze ook zelf niet meer poetsen. Mijn tanden wil ze wel dan hihi. Ik snap wel dat bij sommige zal wellicht wat werken maar we hebben echt alles geprobeerd en het werkt niet. Maar goed dus eigenlijk iedereen doet wat niet methode van die en dat en zo aantaal dagen. Cb heeft ook aangeboden slaapcoach van hun inschakkelen. Bij ons in bed ze is niet echt wild maat ze wil continu in vastgreep slapen. Ze slaapt altijd niet dip we kunnen haar nooit overleggen of deur open doen of zelf draait je om- gelijk wakkker. We wilde indd bij 2 jaar kopen slaaptrrainer soort schasp geloof ik met klok. Maar nu geen idee of ze dat snapt al snapt ze best veel voor haar leeftijd. Als deur dicht en laten huilen: hoe lang? Hoe verder? Kom je terug en leg je in bed of laat je kind zo?(ik denk niet dat ze na huilbui zelf terug in bed gaat want in ledikant lieten we haar soms uren huilen hielp niets ze was paars van krijsen ze ging erna helemaal niet slapen ze was nog 30 min erna aan het hard ademen en snikken. Dus dat werkte gewoon niet toen. Als terug komen steeds dan ben ik de deur nog niet uit ze is al op de grond. Ik heb keertje 4 uur lang denk honderden keren haar teruggeplaats gelijk ik heb toen stoel gezet bij de deur en leg haar neer, deur uit rent ze gelijk achter mij ik zeg naar bed jij- rent ze terug, gaat liggen, dekentje zelf overheen zegt daag- ben in deur uit herhalt dat zich. Avondritueel is niet lang hier ik leg altijd 5 boeken waarvan ze weet dat ze maar 2 mag kiezen dat gaat al maanden goed dus opeens 3-4 zal het niet worden. Boekje lezen neemt 10 min tijd. Avond niet te veel prikkels geven dat snap ik maar hoe leg ik haar uit dat ze stil moet zitten? Ik kan haar niet vastbinden en niet opsluiten. In bad ze loopt alleen(was vanaf 6mnd al zo), als niet in bad dan zitten we op de bank ze rent als dolle heen met bal, bank op bank uit, springen van tafeltje, lego bouwen, tekenen, zand etc. Overigens is druk maar niet te druk als het prikkels zal zijn zal ze ook in slaap slecht vallen maar hier gaat het echt puur dat ze wakker word in de midden van de nacht en dan niet moe is. Ik ga ook speelgoed niet verbergen etc hier staat allees waar ze bij kan (montessorisch) dus ze mag zelf bepalen wat ze wil en waneer...
Het klinkt voor mij als volgt: je hebt een dochter die erg actief en ondernemend is. Ze snapt veel en wil graag zelfstandig zijn. Je biedt haar veel aan en ze leert dus veel op een dag. Daarnaast zoekt ze weinig lichamelijk contact en knuffelt ze weinig. Ik denk dat elk kind de nabijheid van een ouder nodig heeft en dat jouw dochter dit 's nachts zoekt. Ze is overdag zo druk dat ze jullie 's nachts heel hard nodig heeft om zich veilig te voelen, om de dag te verwerken. Ze heeft steun nodig om zich vertrouwd te voelen met zichzelf en haar drukke bestaan. Ze is denk ik een bijzonder kind. Ik zou mijn kind nooit alleen laten wanneer ze me juist heel hard nodig heeft. Ze geeft aan dat ze het zelf nog niet kan, gun haar tijd. Past er een extra matras in jullie kamer? Dan heb je je bed terug maar voelt zij zich ook goed. Ik denk dat je moet realiseren dat kinderen die moeite hebben met lichamelijk contact en zich vertrouwd voelen, juist op andere manieren dit wel zoeken. Elk kind heeft het nodig. Ik herken het van mijn dochter. Ik mag haar nooit echt troosten, rustig praten en rondlopen mag wel. Ik gok dat ze over een tijd makkelijker haar weg zal vinden, ze kan dan goed praten, meer zelf bepalen en dan vindt ze misschien die rust om alleen te kunnen slapen. Misschien beangstigt de drukke wereld in haar hoofd haar wel zo 's nachts. Ze moet veel verwerken, dat gaat blijkbaar beter als ze bij jou ligt. Is een compliment voor jou, ze voelt zich dus veilig bij jou. Stop haar alsjeblieft niet alleen weg in haar kamer zonder terug te komen, daar bereik je echt niks mee. Houd jullie relatie goed en liefdevol, zonder dwang.
Ik was eigenlijk in dezelfde richting als Carino aan het denken. Overdag wordt ze constant voortgestuwd door haar eigen onrustige en leergierige karaktertje. De eerste helft van de nacht is ze doodop, en gaat ze dus wel goed slapen. Dan wordt ze wakker in haar eigen bedje in een donkere kamer, en ontdekt ze waarschijnlijk heel hard dat ze eigenlijk nog maar een kleine peuter is zonder mama. En heeft ze jullie dus wel nodig. Wat misschien al kan helpen, is eraan werken dat ze inslaapt in haar bed zonder dat jij in de kamer bent. Dan is het misschien niet meer zo raar als ze wakker wordt en jij bent er niet. Maar ze is duidelijk gewoon van haar zin te doen. En als je haar dan in een gewoon bedje laat slapen waar ze uit kan, dan is het natuurlijk ook logisch dat zij dan kiest voor wat zij het liefste wil: in jullie bed kruipen.
Jij heb het goed verword zo ze is precies zoals jij omschrijft. We vinden het ook zelf zo raar dat ze nooit lichamelijk contact zoekt nooit gedaan ook als baby niet maar snachts wil alleen in vastgreep. We ze daaroom ook zeg maar steeds aan het twijfelen of we haar uit onze bed willen ook slapen we soms slecht omdat ik moet dan aan een zij slapen met haar in mijn armen maar dan krijg je zoveel terug wat nooit overdag komt. Maar wat ik wil is een soort langdurige plan eerst kijken voor hoe aanpakken indien nodig en goede moment voor is. Ik kan hier natuurlijk niet verhalen gaan schijven over haar om goede beeld iedereen geven maar bijv. Ik kan ook nooit haar mond of handen schoonmaken of afdrogen ik moet het vragen en als ze wil geeft ze handjes en maakt ze zelf schoon mondje( neemt doekje), eten al lang eet ze zelf, haar kammen ook. Als ze jas niet aan wil dat wil ze die niet aan dan gaat ze krijsen tot ze jas zelf hebt uitgedaan als ik haar zin heeft gelijk vrolijk rennen. Als ze muts aan wil dat wil ze aan ook als het zomer is. Het is bij haar dus of zelf of met dwang niets tussen iets wat werkt helaas en dat is bij vele dingen. En met dwang merken we dat ze niet meeeens is dat ze daar zo driftig van wordt dat we zelf bang zijn dat ze trauma overhoud als we alles met dwang doen. Dus we hebben besloteb dat we laten haar gaan in wat ze wil. Bijvoorbeeld voor in bed voorlezen hebben we keertje kussens gelegt om te zitten en sindsdien wil ze per se die drie kussen en ze pakt het zelf en stel leg je andere of terug dan krijst ze tot waanhoop tot allees zoals ze wil dan knikt ze "ja" en gaat vrolijk zitten boekje samen kijken/lezen. Ze wil ook continu zelf hondje uitlaten ik mag met geen vinger lijn aanraken begint ze gelijk schreuwen. We zijn het beetje beu om steeds ergens oorzaak te zoeken vanaf dag een leek ze zo anders we zijn talloze artsen bezocht en alternatieve etc. Het hielp wel tegen een of andere maar haar karakter en wil verandert daardoor niet helaas. Inmiddels ze is oud genoed dat we begrijpen pijn/niet en ze kan al veel zeggen en laten zien je begrijp gewoon wat ze wil en dat is lastig. Ze is verder erg vrolijk kindje ze krijst dus alleen om wat ze wil en tja ik kan zeggen dat het niet zoeits waarvan je denkt laat maar krijsen want ze rent niet weg, slaat niet, niets afpakt, niets wil wat niey mag, krijst niet in winkel voor speelgoed (wel voor dat ze wil lopen en alles aanraken en bekijken). Enige moment dus waneer ik denk ik laat haar krijsen zijn: ze wil eten buiten etenstijden, ze wil speen overdag, ze slaapt niet, ze wil ergens waar gewaarlijk voor haar is. En daar twijfel ik dus ik slapen daarbij hoort en hoe we dat kunnen doen dus Ik weet niet of ze wellicht iets autistisch is al merk je dat niet want ze is erg sociale kind. Ze kust ook andere kindjes als ze vallen huilen of als iemand auw auw zegt gelijk kusje en knuffeltje. Ze wil ook niet dat iemand haar hand vastpakt maar als je vraagt mag dat wel als ze wil of geeft ze zelf handje maar dat MOEt je echt pakken. Andere kindjes ook pakt ze handjes om ergens te nemen etc. In speeltuin klimt ze hoogste toestellen waarbij ik zie schrik in andermans ouders ogen ze gaan haar helpen etc. Ik help bewust niet want ze moet leten dat ze niet alles kan. Maar dat ja ze klimt op dan loopt ze op dune plankje van 10 cm en vraagt ze handje. Haal je haar uit ze is dan nog meer gemotieveerd en gaat echt steeds heen. Help je haar heb je blije kind en mijn hart die zakt in mijn schoenen omdat ik bij haar handje net bij kan (haar voeten staan dab ten hoogte van mijn ogen). Ik kijk echt schrikkend hoe ze loopt daar maar ik heb ook vertrouwen in haar leren opbouwen anders overleef ik dat soort kind niet
Ja dat denken we ook zo over. Ik ga indd dat proberen gelijk weglopen gewoon niet blijven ze zal dat uitkomen maar dan gewoon terug stoppen zonder iets te zeggen of juist zeggen iets van dat ze moet slapen etc? Ik denk dat haar slaapgedraag ook bijtrekt met de tijd maar soms zoals vannacht is echt waanhoop ik ging dus vannacht weg want ik kreeg geen ogendicht ze kruipt op mij onder mij en wil dus echt in armen liggen. Ik ging in haar bed slapen en mijn man ging haar knuffelen Ze krijgt vanavond kussen in haar bed misschien wil dat even haar helpen.. Geen idee maar we proberen gewoon alles
Ik snap dat je je kind niet zomaar uren gaat laten huilen. Maar je kan je kindje ook niet altijd haar zin geven. Dat gaat haar in haar latere leven ook niet altijd gebeuren namelijk en kind moet ook leren omgaan met telleurstellingen en geloof me ik heb hier ook een driftkikkertje dat graag zijn zin wilt. Je geeft aan dat je denkt dat ze misschien autistisch is. Dat denk ik niet als ik je verhaal lees. Ik herken veel in jou dochtertje wat ik ken van een anderkindje dat kindje is hoogbegaafd. Misschien kan je daar eens wat info over zoeken. als het zo is, is het fijn om vroeg begeleiding te hebben. Kindjes die hoogbegaafd zijn ontwikkelen zich cognitief sneller als leeftijdsgenootjes maar emotioneel zijn ze wel gelijk aan andere kinderen van de leeftijd. En misschien is het wel gewoon haar eigen ikkie niet alle kindjes zijn hetzelfde en er hoeft natuurlijk niet overal een etiketje op.
Nee dat klopt maar ik kan heus niet zo bedenken waroom ze driftig was en ik moest doordringen met "nee" ik weet niet of dat bij slaapproblemen past. Laats ook gelezen over kind straffen met op "spot" zetten en schijnt niet echt goed zijn dan denk ik iets met dwang tandenpoetsen bijv hoe zal dat op haar invloed hebben? En slapen ook zit zo dubio hoe we dat kunnen doen wat het beste is. Hoogbegaafd zou kunnen ze heeft veel kenmerken maar op dit moment kan ik niets mee behalve haar zelf kunnen begeleiden en luisteren. Zo frustrerend allemaal kindjes doorslapen of in elk geval help speentje knuffeltjes aaitje en ta-da! Slaapt die weer.
Tsjaa... Ik denk dat je gewoon eens moet beginnen met opvoeden ipv je kind overal haar zin in te geven... Jij krijgt ook niet altijd je zin toch Mijn kind huilt ook heus eel eens omdat hij zijn zin niet krijgt.... Tsjaa jammer voor hem Ze neemt gewoon een loopje met je, en ipv dat je het gewoon ziet als kindergedrag zoek je overal iets achter, je analyseert haar gedrag veel te veel waardoor je het ook jezelf veel te moeilijk maakt
Dat klopt niet want ze huilt niet om iets waar ik nee kan bedenken. Bepaalde dingen als rennen waar autos zijn duidelijk nee maar als kind krijst voor puzzel als bijvoorbeeld ga je dat niet nee zeggen. Ik zie kinderen haar leeftijd driftig worden op speeltuin dat ze weglopen en niet mag dat doet ze nooit maar ze kan wel driftig worden als ze niet op hoge glijbaan mag. Waroom mag dat niet als ze dat kan? Dus mag van ons wel. Het ligt niet aan opvoeden want als je zo zegt dat bij 4 mnd had ze ook driftbuien omdat ze wil kruipen en dat lukte nog niet. Bij 1 mnd wilde ze al heel veel lukte niet. Ik begrijp wat je bedoelt met grenzen en nee is nee maar hier dus hebben we dat maar beperkt want ze is erg gehoorzaam en snapt alles wat mag en niet. Ik zie kinderen die dat indd nodig hebben ze bijten, slaan of gewoon voor niets krijsen of niet eten of dit en dat. Hier heeft ze dat tota niet soort gedrag. Ze krijst in 99% voor iets wat ze zelf wil doen. Ze kan hier gewoon uren hysterisch huilen als ze ziet dat je met lepel met eten bij haar mond komt (eten geven als het te warm is of soep is). Maar geef lepel, zeg dat ze zelf mag, niets aan de hand eet ze netjes op. Daar kan ik toch haar niet in opvoeden? Ja ik kan haar uitleggen dat ze niet zo moet reageren maar ze is te klein nog voor om te begrijpen hoe ze met emoties moet omgaan. Ik wil haar zelfstandigheid juist aanmoedigen en zo niet beperken ik wil volgen haar in wat ze wil en niet minst het uiteraard niet gevaarlijk is, pijnlijk, roekeloos of andere betrekt. Ideeën van montessori slaan hier goed aan bij haar op dit moment. Maar ik snap heel goed wat jij bedoeld alleen denken we hier anders over niet omdat we zo denken maar omdat het is beste wat werkt hier bij haar. Bijvoorbeeld ze tekent met potloden alleen op papier ze snapt heel goed dat het daar moet. Soms tekent ze opeens op vloer maar ik zeg : op papier!!! Dat mag niet op vloer" gaat ze gewoon door op papier ze gaat niet driften omdat het op vloer niet mag zoals andere kindjes zou misschien doen. Ik de k zoiezo bij nachtproblemen ligt het niet aan opvoeden maar om haar gewenningheid wat we moeten doorbreken.
Hier ook dochter die met fases ook slecht sliep (gaat nu overigens perfect!). Is ze trouwens wel echt goed moe? Slaapt ze overdag ook nog en hoe gaat dat? Wij hebben ook altijd vanalles geprobeerd tijdens deze 'moeilijke slaap' fases, maar negeren werkte het beste. En ze ging op sommige dagen misschien wel 2 uur door en ook zij liep dan rood aan. Ik ben soms buiten gaan staan om het niet te horen. Maar iedere dag werd de tijd korter en na een week was de boodschap altijd duidelijk. Dit ritueel herhaalde zich eens in de paar maanden. Vanaf dat de 2,5 is gaat het overigens perfect. Ik ben ook voor overleg en uitleg met en richting kinderen, maar ouders zijn uiteindelijk de baas in huis. Als ze (en jullie) dit niet zo voelt, past het misschien gewoon bij jullie om haar in jullie bed te laten slapen.
Ik snap niet dat een kind van 1,5 uit haar kamer kan? Mijn dochter van 2 slaapt in een peuterbed en kan niet uit haar kamer (deurklink staat omhoog) Mijn dochter gaat ook niet altijd direct slapen, en werd vroeger nog wel eens heel vroeg wakker rond 6 uur. Maar no way dat ze dan uit bed mocht. Ze kreeg een schone luier, een lekkere fles melk, evt. wat speelgoed, en dan kon ze weer vooruit tot 7 uur. Ik zou dus zorgen dat ze niet uit haar kamer kan komen. Als ze wakker word snachts gaje naarhaar toe. Leg uit dat je snapt dat ze alweer wakker is, maar dat haar lijfje echt nog meer slaap nodig heeft. Geef een paar slokken lauw water, stop der weer lekker in bed, en ga weer weg. Ze moet denk ik toch leren dat dit een grens is. Slapen in haar eigen bed. Misschien dat ze als ze dat doorheeft, wel weer aanhankelijker wordt overdag. En ja, waarsch. gaat ze huilen,en misschien wel heel hard. Maar als moeder weet je wel wanneer ze huilt omdat ze huilt, of omdat er echt iets ernstig is. Daar moet ze denk toch even doorheen. En als ze zo actief is met alles leren en doen, zou ik haar ook zeker 1 uur smiddags op bed leggen. Ze hoeft niet perse te slapen, maar even rustig tot haarzelf komen met haar lievelingsknuffel is ook al uitrusten.
Zoals je het hier beschrijft kan je beter stoppen haar altijd haar zin te geven. Zij hoort naar jou te luisteren en niet andersom. War het slapen betreft, ik persoonlijk vind haar nogal jong voor een peuterbed. Maar aangezien ze daar beter in slaapt dan in een ledikant.. Ik denk dat je even een week of 2 moet doorzetten snachts, nachten zijn heel heftig, dat weet ik maar toch denk ik dat dit jullie enige mogelijkheid is. En probeer haar juist niet teveel keuzes te geven, dat zijn allemaal extra prikkels die je bij slechte slapers beter kunt vermijden.
Ik weet niet wat voor kinderen jullie hebben die in bed blijven hier blijft ze niet als ze niet slaapt. Waneer ze blijft dan ja als met twee man wordt ze vastgehouden of vastbinden dan wel. Elk kind is anders en iedereen op een kam kammen dat ze moeten blijven en punt uit kan niet. Als ik ene volwassene zegt: je moet je mond dicht houden, gaat hij stil in hoekje zitten, andere gaat juist in aanval. Zo zijn kinderen ook en ik geloof best wel dat kind in box kan zitten, lekker shoppen met mama in buggy, lekker niets vragen, in bed blijven en zitten knutselen dat geloof ik graag maar dat kind heb ik niet. Ze kan bij de deurklink ze open gewoon de deur als ze wil