Kijk, nu hebben we het over echte goede honden bezitters. Zo knap van je Lola dat je zoveel doet om voor Teri een goede nieuwe baas te vinden. Chapeau, chapeau! Veel mensen moeten daar een voorbeeld aan nemen! Groetjes, Mirelle.
Wat een verhaal, poeh. Wij hebben op dit moment 3 honden, wat gelukkig erg goed gaat met Jarissa. Voor ik zwanger raakte had mijn vriend een kruising Duitse Herder/Rottweiler. Een slecht gesocialiseerde hond die uit angst beet. Zolang wij samen waren, was er niets aan de hand. Maar met bezoek was het al wat oppassen. Gelukkig nog wel hanteerbaar. Helaas had deze hond een hekel aan kinderen. Dit uitte zich vooral door grommen naar de zoon van mn vriend. Ik zag het dan ook helemaal niet zitten om een baby te hebben met deze hond in huis. We zijn met hem op een aantal (hele goede) gehoorzaamheidscursussen geweest, hij heeft homeopatische medicijnen gehad, is gecastreerd dus werkelijk alles geprobeerd. Z'n gedrag is erg verbeterd maar bleef bijterig als hij echt onder druk kwam te staan. Uiteindelijk is dit zo geescaleerd dat hij het bezoek flink heeft gebeten. Weliswaar de schuld van het bezoek maar toch. Hij had de gaten in z'n arm. Voor mij was toen de emmer vol. Mn vriend heeft vervolgens een nieuw huis voor de hond gezocht. Het was nog best moeilijk een geschikte eigenaar te vinden. Zo was er een mevrouw met een peuter en een baby die hem perse wilde hebben. Ze was gewoon boos dat we dat niet deden. Uiteindelijk is hij naar een stel gegaan dat samen was, zonder andere dieren. Hierdoor kreeg zijn jaloezie geen kans. En het gaat erg goed met hem. In het begin hebben we nog een aantal keren contact gehad. En met het ophalen ging het precies zoals jij omschreef. De hond had geen ogen meer voor ons, alleen voor de nieuwe bazen. Een dubbel gevoel maar uiteindelijk alleen maar mooi! Een heel verhaal maar ik hoop dat je wat aan deze ervaring hebt. De hond is nu veel gelukkiger en wij ook! Heel veel sterkte en ik duim voor jullie dat dit de juiste eigenaren zijn!
Hier begrijp ik dus helemaal niets van. Je zou bijna denken dat deze vrouw een hekel aan haar kindjes had, om persé een hond in huis te willen halen die agressief gedrag vertoont... Wel hartstikke fijn dat het jullie uiteindelijk toch gelukt is om een goed tehuis voor jullie hond te zoeken! Mijn man en ik hebben nu zelf ervaren hoe moeilijk het is om een betrouwbaar nieuw thuis te zoeken voor een ouder hondje met gedragsproblemen... Ik kreeg vanmorgen een kort mailtje met betrekking tot Teri. Ze is de nacht goed doorgekomen. Ze had voor het naar bed gaan even liggen piepen, maar ging al vrij snel toch slapen. Ik mailde terug dat mij dat als moeder van een baby bekend in de oren klonk...
Wat fijn om te horen dat de eerste nacht goed is verlopen, inmiddels zijn we alweer 2 nachten verder heb je nog goed nieuws van Teri mogen vernemen? Gelukkig heb ik nog geen problemen met onze hond, het lijkt juist wel of hij liever is geworden (hij was al heeeeeeeeel lief hoor), maar ik heb het idee dat ze over enthousiast is al ik thuis kom, wil continu kroelen en kusjes geven. Echt wel heel schattig! Ik hoop dat het zo blijft. Ik hoop zo dat alles goed gaat met Teri, ik kijk uit naar een positief bericht.
Ik ontving gisteren weer een mailtje over Teri: Teri went goed. Ze piept en draait alleen wat wanneer haar nieuwe baasjes naar bed gaan (iets dat ze bij ons nooit heeft gedaan, dus dat komt puur doordat haar wereldje op z'n kop is gezet...), maar heeft verder haar plekje al gevonden. De eerste kennismaking (dinsdag) met het hondje van de zus van het nieuwe baasje verliep niet zo soepel (Teri gromde nogal), maar gisteren hebben die twee samen in de kofferbak gezeten zonder een enkel grommetje. Het is belangrijk dat Teri goed met dat hondje (een ruwharige teckel van dezelfde leeftijd) kan opschieten, want die twee zullen vaak samen zijn... Verder schreef haar nieuwe baasje dat ze Teri erg lief en gehoorzaam vindt (ja, we hebben haar natuurlijk wel goed opgevoed... ) Volgende week gaat Teri voor het eerst naar de hondendagopvang, dus we zijn benieuwd hoe dat gaat. Maar zoals het er nu uitziet, heeft Teri het prima naar haar zin (en de nieuwe baasjes ook... )
Onderstaand mailtje ontving ik gisteren van de nieuw baasjes van Teri: Teri gaat nog steeds erg goed. Ze is een gezellig hondje, en luistert voor een Jack inderdaad bijzonder goed. We wandelen veel. s Avonds laat hoeft het meestal niet meer zo nodig van haar. Na een paar straten wil ze al terug, en thuis gaat ze meteen in haar mandje liggen voor de nacht om te slapen. Ze piept niet meer. Ook het op neer lopen als we gaan werken doet ze niet meer. Als we thuis komen, ligt ze meestal lekker te slapen. Vandaag is ze mee geweest naar de haven. Ze is inderdaad lekker vrij op de steiger en op boten. Komende week gaat ze de eerste keer naar de opvang. We zijn benieuwd hoe ze het daar vindt, met de hele dag andere hondjes om zich heen. Klinkt goed hè... ?
Fijn zeg. Wat leuk ook dat de adoptie baasjes van Teri zo met d'r bezig zijn en jou op de hoogte houden. Het zal zeker een geruststelling voor je zijn. Groetjes, Mirelle.
Zojuist kreeg ik een mailtje waarin stond dat Teri het op de hondenopvang ook heel goed heeft gedaan. Aanvankelijk had ze een flinke hanenkam op haar rug, maar aan het einde van de dag kwam ze al een stuk relaxter over...
Ik wil ter afsluiting van dit topic voor het laatst even vertellen hoe de proefperiode is verlopen: Vanavond is het nieuwe baasje van Teri bij ons geweest om ons bij te praten over de afgelopen twee weken. Het gaat daar zó ontzettend goed met haar, dat we niet anders dan héél erg blij kunnen zijn dat we de stap genomen hebben om voor onze hond een ander thuis te zoeken ! Nu is Teri dus officieel onze hond niet meer. Op mijn verzoek had ze Teri niet meegenomen, maar ik heb haar gevraagd of ze haar een lekkere dikke knuffel van ons wilde geven. Ik heb er nu echt vrede mee (al wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik haar niet mis...) Ik bedenk me juist dat jullie ook nog nooit een foto van haar hebben gezien. Bij deze dan... Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor het meeleven en mee denken. Dat heeft me erg goed gedaan!
Ben jij helemaal raar? Dat is echt een fout signaal afgeven naar de hond zovan: Nu hebben we een kind en die is voor ons VEEL belangrijker dan jij, dus je zult alles lijdzaam af moeten staan. Zo kan het niet werken, en zo creeër je een heeeeeeeeeeeel groto probleem met een beetje pech. Wat betreft de JR, ik zou een andere gedragstherapeute inschakelen, en eventueel nog en en nog een tot je weet wat het probleem is en het kunt proberen aan te pakken. Mocht het allemaal niet baten weet je in elk geval zeker dat je alles gedaan hebt om het te laten werken en mocth ze dan toch herplaatst moeten worden kun je dat met een iets beter gevoel doen. Heeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte!
ik heb net de hele situatie gelezen en heb zelf ook een jack russel en die is nogal dominant wil over iedereen de baas zijn nou ben ik best streng voor hem maar mijn vriend geeft vaak toe aan de hond en hij probeert je ook vaak uit maar het ergste vind ik dat als we buiten lopen is hij als de dood voor andere mensen als vreemde naar hem toe komen om hem te aaien gaat hij als een achtelijke te keer blaffen en heen en weer rennen en vooral met kinderen als die hem willen aaien gaat hij ook heeeel erg blaffen echt niet meer normaal zelfs als er vreemde in huis komen is hij als de dood en gaat als een achtelijke te keer wat we ook doen ben ook vaak bang dat het straks met de kleine niet goed gaat nou komt er woensdag ook een gedrags terapheut bij ons thuis ben heel benieuwd hoe dat gaat ik vind het heel knap van je dat je jou jack toch hebt kunnen herplaatsen het lijkt mij ook super moeilijk ik zou er niet aan moeten denken alleen bij het idee al maar het toch beter zo en echt lief van die mensen dat ze je zo op de hoogte stellen heel veel sterkte met het gemis ik wou toch ook ff mijn verhaal kwijt sorry voor het lange verhaal. liefs diane
Ik heb 5 jack russels (jaja ) en tussen hen en Eardse klikt het. MAAR een hond blijft een hond en dus kijken we er altijd op toe, zullen we Eardse nooit alleen laten met de honden. Ik ben zo gek op dieren dat ik mij actief voor hen inzet. Ik was ook lange tijd vrijwilligster in een asiel en zag daar heel vaak honden die gedumpt werden om de belachelijkste reden. Ik keek nogal wit/zwart op afstand van hond, vond dat het niet kon, dat je een slecht baasje was als je je hond afstond... maar gaandeweg heeft ervaring mij geleerd dat er écht wel mensen zijn die beslissen om afstand te doen in het belang van hun hond en voor die mensen is het écht wel een moeilijke beslissing. Het is door die mensen beter te leren kennen, naar hun verhaal te luisteren, dat ik beginnen begrijpen ben dat het soms niet anders kan en in jouw geval Lola is je hondje inderdaad beter af bij mensen zonder 'n kindje of baby. Ik begrijp dat dit voor jullie een héél moeilijke beslissing was maar als je dan ziet hoe goed jullie schat het doet bij 't nieuwe baasje, dan mag je blij zijn dat je de kracht had die beslissing te nemen. Jij hebt echt in het belang van je hond beslist! Héél moeilijk maar heel dapper!