Ik word zo nerveus van die man. Altijd wanneer ik A zeg, zegt die man B. Om moe van te worden. In zijn ogen doe ik niks goed. tenminste, dat gevoel geeft hij mij heel sterk. Paar voorbeelden. Mijn schoonfamilie is behoorlijk kusserig. Kussen bij binnenkomst, kussen bij afscheid. Ik dus niet maar ik doe er wel aan mee. Geef ik die man drie kussen uit beleefdheid, begint ie te snauwen dat één wel genoeg is. Een andere keer geef ik één kus en is dat weer niet goed Ik probeer mijn schoonvader zoveel mogelijk te mijden. Op onze bruiloft heeft hij geen woord met mij gewisseld. Het enige wat hij zei was dat toen we op de familiefoto gingen ik nu wel zijn familienaam draag en dat hij zich dus niet moet schamen voor mij (niet letterlijk in die woorden maar het kwam er dus op neer). Serieus.. sta je gewoon een leuke gezellige dag te hebben in al je onschuld. Krijg je dat Mijn man en ik hebben twee katten waar vooral ik helemaal gek op ben. Ons huis staat te koop en ik wil net als nu een huis met een tuin voor onder andere de katten. Niks mis mee toch? Nou dat zal je denken. Mijn schoonouders vinden dat we maar naast hen moeten komen wonen op de flat. Zo zijn zij lekker dicht bij ons en hun aanstaande kleinzoon. Nou geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt.. bah! Ik wierp ook tegen als argument dat wij nou eenmaal huisdieren hebben die buiten mogen, dus het kan helemaal niet op een flat wonen! Helaas zegt mijn schoonvader elke keer rustig: je moet die k.u.t. katten wegdoen! Wie is er nou belangrijker voor je, je kind of die katten? :x:x:x Nu vandaag kwam hij eten brengen. had de man al weken niet gezien maar na 2 minuten wenste ik hem al richting de andere kant van de wereld. Ons huis staat dus te koop omdat wij maar één slaapkamer hebben. De commode staat in de woonkamer en het ledikantje straks bij ons op de slaapkamer. Prima lijkt mij. Begint die man weer. Het ledikant moet maar in de woonkamer staan en die katten moeten maar naar buiten als de baby ligt te slapen. (natuurlijk, alsof de katten de hele dag buiten zijn en waar laat ik de visite als de baby slaapt? in de slaapkamer dan zeker). Weer begon die man ontzettend te zeiken op onze katten en dat de baby belangrijker is etc. en dat hij ze allang hun nek om had gedraaid. Onder het mom van een grapje (maar ik vind dit dus geen leuk grapje!). Vervolgens begon hij te zaniken dat het niet opschiet met de verkoop van het huis (alsof wij daar wat aan kunnen doen hmpf). Echt, ik word zo doodloof van die vent! En het erge is, hij overvalt me steeds met die nutteloze trieste opmerkingen. Als ik iets probeer te plannen dan ben ik een hysterisch wijf en moet ik niet zo vooruit denken. zucht. Ik doe werkelijk alles verkeerd in zijn ogen. Zo. heel verhaal. maar het is er ff uit.
Jeetje... Normaal zijn het de schoonmoeders maar hier zou ik ook echt niet vrolijk van worden nee.... Inderdaad benieuwd hoe je man hier in staat.
Hè getver. Gewoon gezeur dus. Ene oor in, andere uit. En juist met een kind is een huis met tuin heel fijn. Beetje vreemd dat ie dat niet ziet.
Lompe opmerkingen negeren. Die van mij kan er ook wat van met betrekking tot mijn huisdieren (in de trant van: doe toch weg, je hebt er niks aan! - Nou, dat bepaal ik zelf wel!!)In het begin ging ik er nog wel eens tegenin maar daar scheen ie lol aan te hebben. Ik draai me nu gewoon om of begin over wat anders. Rot een eind op .
O mijn man staat helemaal achter mij! Hij was er vandaag jammer genoeg niet bij, maar was razend toen ik alles vertelde. Hij zei dat wanneer hij er bij is en die man nog een keer van die achterlijke uitlatingen heeft, hij er zeker wat van zegt! Ze nemen sowieso geen blad voor hun mond in die familie.... mijn man dus ook niet (maar hij is wel netjes hoor). Hij wilde over die opmerkingen van vanmiddag ook in gesprek gaan, maar ik heb hem ervan weerhouden. Dan krijg je weer dat 'o ik ben langs geweest en nu klaagt mijn schoondochter tegen mijn zoon' verhaal. Zit ik ook niet op te wachten. Kijk het blijft natuurlijk wel zijn vader he. Ik kan niet te vaak zeuren over die man want ja het is toch pijnlijk. Vandaar dat ik hier ook even wil spugen
Laat hem gewoon zeggen. Flat? Ja tuurlijk, de katten redden het wel met binnen en buiten klimmen door het raam maar vrees dat dat voor de kleine toch niet zo'n goed idee is. Vandaar huis met tuin. Zeg hem dat maar.
Gelukkig staat je man achter je! Ja en soms...is het gewoon heerlijk om even alles eruit te gooien . En dit is allemaal vrij anoniem dus je doet er niemand kwaad mee
Wow! Misschien moet jij je mond eens open trekken! Dat jij nog niet uit je slof geschoten ben Ik denk wel dat je nu je mond eens open moet trekken voor de bom echt ploft.
Lijkt mij juist voor je kind fijn dat hij naar buiten kan. Lekker spelen in de tuin ipv op een balkon. Het lijkt wel of hij wil dat jullie naast hun komen wonen. Zodat hij nog meer controle kan uitvoeren.
"Pa, we weten het nu wel, houd eens op over onze katten. Jij houdt duidelijk niet van katten en dat is prima - WIJ houden echter wel van onze katten en die blijven dus bij ons, punt. Een tuin is juist voor een kindje heerlijk, dat de katten dat ook fijn vinden is mooi meegenomen." Ik weet niet of je een dergelijke opmerking al eens geprobeerd hebt? Het lijkt me een onplezierig type, die schoonvader van je - succes ermee.
Haha normaal zijn het de schoonmoeders inderdaad (althans, die van mij heb ik soms ook zoiets van: hallo, het is geen 1980 meer hoor en doe even lekker normaal met je gezeur. Ja lastig, gewoon eens kenbaar maken dat je het vervelend begint te vinden om continu commentaar te krijgen overal op. En als jij het niet wilt of durft, dan inderdaad door je man laten doen. En op een flat gaan wonen? :/ is die man niet wijs ofzo haha
Uh, klinkt een beetje als mijn zwager. Die doet dit soort dingen dus express om mensen op te jutten, en een lol dat hij dan heeft... Denk dat het een soort machtspelletje is. Maar een schoonvader negeren is een stuk lastiger dan een zwager!
Heb je het zelf al eens gezegd tegen hem? Dat je hier gewoon niet van gediend bent? Mijn schoonmoeder kan ook wel eens van die stomme opmerkingen maken, normaal hield ik mijn mond. Maar ik ga er nu vol tegen in, ik pik het gewoon niet meer. Er is een grens toch
Je schoonvader komt echt over als iemand die heel erg gefrustreerd is ofzo en dat hij moeite heeft zijn zoon los te laten.
Oh gatver, wat een bemoeial en betweter zeg! Eigenlijk zou je hem eens een keer op z´n nummer moeten zetten met een gevat weerwoord.. Een keer goed de mond snoeren zodat ie met z'n mond vol tanden staat. Als ie weer begint over dat jullie naast hem moeten komen wonen (of in de buurt) zeg je gewoon: Nee joh, zo'n hysterisch wijf als ik wil jij toch niet als buurvrouw?? Sla hem met zijn eigen woorden een keer om z'n oren. Was maar een voorbeeldje hoor. Of als ie weer begint over de indeling van het ledikantje en commode: Goh, je hebt een carrière gemist, je had binnenhuisarchitect moeten worden. En als ie over je katten begint dat die belangrijker zijn dan je kind: Tja, ik ben nu al een ontaarde moeder, had jij anders verwacht van mij dan? Succes hoor, laat je niet kisten!
Ik zou hem gewoon zeggen dat hij zijn mond moet houden als hij te ver gaat. Doe ik ook bij mijn schoonvader. De lieve vrede bewaren komt van twee kanten en hij moet wel weten/leren waar jouw grenzen liggen.