problemen met zoon

Dat hangt er vanaf hoe je met hem hebt gesproken. Heb je vooral een monoloog afgestoken of heeft hij voornamelijk moeten praten. Heb je vooral beschuldigend gesproken of meer met de intentie om te achterhalen waar het probleem zit? Als je open vragen stelt kan hij geen ja of nee antwoorden en zal hij iets moeten zeggen.
Weet je waarom hij het had gestolen? Heeft hij ergens behoefte aan die jullie niet (kunnen) vervullen? Dat hij zegt niet gepest te worden, wil niet zeggen dat het ook niet gebeurd.
Of heeft hij problemen die hij niet bij jullie kwijt durft? Er steekt vaak meer achter dan zomaar stelen.

 

Misschien vind hij het moeilijk om het te zeggen, maar kan hij het wel opschrijven.
Verder zou ik er nu even niet veel mee doen. Dat komt een volgende keer wel weer. Hij denkt er echt wel over na, al zal dat niet altijd merkbaar zijn, want teleurgestelde ouders wil geen enkel kind.

 

Deze fase hebben wij ook (gehad?) met onze bijna 14 jarige. Het zal in bepaalde mate wel blijven dat gedrag, dat merk ik ook maar waar het euvel vooral in zat is de emotionele kloof tussen ons. Een "goed" gesprek heb ik ook zo vaak gevoerd, tegen een muur voor mijn gevoel, hij liet me niet binnen maar als ik terug kijk waren die gesprekken ook uit autoriteit, geen openheid, ik zat er erg mee en dan sluit je je af en steek je een monoloog af, daar kom je er niet mee. Je moet je emotioneel weer zien te verbinden met je kind, met kleine kinderen gaat dat makkelijk maar als ze groter worden sluipt dat er langzaam uit. Ga wat met hem doen, wandelen, uitje, kletsen terwijl je bezig bent is zoveel makkelijker voor beide. Toon belangstelling, geef geen verwijten, vertel hoe erg je hiermee zit, niet belerend maar openhartig, dat kunnen die pubers waarderen, echt!
Dus mijn advies, leer je zoon kennen weer, open je hart, staar je niet blind om wat hij doet of waarom maar probeer een evenwicht te vinden, heb begrip voor elkaar, stel ook je grenzen maar niet zo hard, overleg en zoek de balans.
Hopelijk niet te zweverig mijn verhaal hahaha maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, nu voel je je waarschijnlijk niet echt verbonden met hem maar sta je lijnrecht tegenover elkaar.
Hier was het stelen van eten, geld, spullen uit huis aan het orde van de dag, samen met problemen veroorzaken op school enz... Nu is het veel rustiger, ik zit niet zo op zijn nek meer maar hij weet wel wat de grens is voor mij. En verder ging alles hier eerst achter slot en grendel, geld, eten dat niet voor hem was enz.

 

Wat een onzin om geen snoep en energiedrank in huis te halen. Hij is geen 10 meer.
Waarom geen afspraak dat hij 1 blikje energiedrank en 2 zakjes snoep mag. Daar ontkom je toch niet aan hoor.
Zo leert hij zich misschien ook beheersen.

Als je dingen verbied gaan ze het stiekem doen.

Succes

 

ik denk dat je misschien de kwestie niet als een morele zaak moet introduceren. niet dus 'stelen'...maar als ongezond eten drinken.
dat suiker goedkope energy is; dat een jonge man eigenlijk zijn lichaam nog moet trainen om sterker te zijn; en dat gebeurt nou niet omdat hij zijn lichaam verslaafd is gemaakt aan suiker. zijn lichaam moet de suiker en energy uit fruit en groente leren te halen; en voedsel goed leren verbranden. als hij lang wil leven; sterk zijn, energiek zijn en niet dik wil worden met een hangbuik...in die richting een gesprek.

stelen is niet goed, dat weet ik.maar op zijn leeftijd probeert zo een jongen nog waarden en normen te vormen. wanneer moeder daarover heeft gaat hij dat niet goed luisteren.

je kun ook over 'geld' stelen ook praten natuurlijk. dat het geld eigenlijk niet van jou alleen is en hij het daarom mag hebben. als hij het terug kan geven in een bepaalde termijn. want dat geld is nodig voor het huis, voor jullie allemaal. niet alleen hij maar iedereen in het huis heeft recht op dat geld. iedereen moet er goed oppassen dat alles wat nodig is gekocht kan worden, en dat is het geld dat jullie hebben. MAARRRR misschien wil hij ook bijdragen door een baantje te zoeken. zoiets...

niet dus als de dief van het huis beschuldigd worden maar als een van de 5 gezinsleden, moet hij ook de verantwoordelijkheid dragen.


ik heb het zo rommelig geschreven. sorrie ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

 

Ik vind zeker niet dat je het snoep en de energydrank uit huis moet laten. Hij is op een leeftijd dat hij gewoon moet weten dat hij hier niet zomaar aan mag komen.

Ik zou wel eens proberen te achterhalen of hem iets dwars zit. Is hij niet gelukkig? Op school alles goed? Problemen met vrienden? Niet blij met zich zelf? Stoer doen/erbij willen horen?

Een passende straf vind ik geen uurtje eerder naar bed. Maar bijvoorbeeld eerder extra klusjes doen of geen lekkers meer de komende 2 dagen.

Probeer hem te laten in zien dat stelen echt heel slecht is. Ook wat de waarde van geld is maar ook dat jullie onvoorwaardelijk van hem houden.

 

Als hij het nu niet meer wil, is het wellicht voor hem een manier geweest om zich af te zetten tegen jullie. Het is een puber en wil graag zelf beslissingen kunnen nemen. Misschien kunnen jullie hem wat meer proberen los te laten, zelf dingen laten beslissen, maar hem wel verantwoordelijk houden voor wat hij doet.

 

Zo te lezen is hij ook echt aan het puberen. herken het ook wel hoor.

Bij mij pikt hij geen geld maar. Wel het extra vlees uit de koelkast voor de andere dag. Terwijl ik verteld had dat ze voor de dag er na zijn. Plus van de week had hij ook mijn deel op gegeten. O mama vergeten dat jij ook nog wilde,

Ik laat meer keuze.s aan hem zelf over wat wil jij?

Twee weken terug mocht hij even zijn eigen straf bedenken.
Mijn straf vond hij helemaal niks.

Zijn straf was de vuilniszakken een paar dagen weg brengen. ( en heb hem stiekem wat extra op gedragen).