Ik ben altijd minimaal een uur bezig om mijn zoon van 9 weken in slaap te krijgen. Ik wordt er langzamerhand helemaal gek van. Het is altijd een enorm drama. Ik geef hem zijn flesje, speel/knuffel een tijdje met hem en leg hem dan even in de box. Daar begint het dan meestal al... Hij houdt zich zo'n 5 minuten zelf bezig en begint dan te jengelen. Als ik hier dan niet op reageer, gaat dit over in huilen. Met zijn speentje is hij dan wel rustig maar laat dit vervolgens constant vallen waarna hij weer gaat huilen. Ik heb geprobeerd hem eerder op bed te leggen, of hem juist wat langer op te laten. Geprobeerd hem minder te prikkelen of juist meer. Ik weet het niet meer... Op advies van KA moet ik hem inbakeren (met de pacco) maar hierin zit hij meestal zo te worstelen dat hij vanzelf niet in slaap komt. Ik heb geprobeerd hem een tijdje te laten huilen (5 minuutjes, 10 minuutjes) maar dit lijkt het allemaal alleen maar erger te maken, want hij raakt overstuur waardoor het langer duurt voor hij weer gekalmeerd is. Als ik hem meer geef ben ik bang dat hij gaat spugen (hij is bijna 5 kilo en krijgt al 6 x 120+4) Ik durf het ook niet dikker te maken, want ik ben bang dat Nutriton juist verstopt en dan ben ik verder van huis want zijn ontlasting is sowieso al moeilijk. Iemand tips?
Misschien is het een buikslaper? Ons zoontje sliep ook moeilijk in en werd vaak na drie kwartier tot een uur weer wakker. Sinds vorige week ligt hij op zijn buik en dat gaat een stuk beter. Hij woelt en huilt vaak nog wel even, maar meestal is hij na een beetje aaien over de bol en zijn ruggetje snel rustig. Soms laat ik hem even huilen (in die tijd doe ik dan de was even in de droger ofzo) en als ik dan terug kom geef ik hem zijn speentje (die wil hij meestal niet meteen namelijk) en dan valt hij snel in slaap. Misschien is het inbakeren dan ook niet meer nodig? Maar goed, dat is natuurlijk niet voor niets door de KA voorgeschreven. Het advies om een kind op de buik te leggen zul je daar waarschijnlijk niet krijgen, denk ik zo.