hallo de juf sprak me er in september op aan dat ze merken dat mijn zoons gedrag toch wel afwijkt van dat van andere kindjes. wij waren hier al wel al langer een beetje bang voor maar nu in het 1e leerjaar komen een aantal dingen wel meer naar boven. zo is hij erg impulsief/ heeft hij weinig geduld als iets niet goed lukt en lijkt hij zijn grenzen soms niet te kennen (kan nt tegen verlies en ligt dan dwars, al spelend kindjes aantikken en dan niet kunnen stoppen, voor zijn beurt praten. en bv in de klas komt hij tussen als de juf een ander kindje een compliment geeft en begint dat te drammen of hij ook flink is). Hij kan niet goed stil staan en moeilijk stil zitten, is altijd aan het friemelen. Verder wel intelligent, kan goed mee met lezen, schrijven ed terwijl hij in decembet nog maar 6 geworden is. thuis vind ik hem niet zo druk, wel zenuwachtig wat zich vooral uit in gefriemel en gewiebel aan tafel (eten interesseert hem weinig), soms te veel praten (is wel verbeterd met de tijd). Het is een kind met héél veel fantasie, hij speelt ook verbaal (we horen hem altijd wel ) . Maar hij kan wel lang met iets spelen bv met Lego, kan lange tijd rustig voor tv zitten ... we merken ook al een tijdje dat zijn motoriek niet helemaal is wat het moet zijn en op basis daarvan hebben we via de KA testen laten doen bij een speciale kine. daaruit bleek ook zijn impulsiviteit en een zwakke fijne motoriek. Om een zekere diagnose te hebben , hebben we hem ook op de wachtlijst laten zetten voor testen om bepaalde dingen uit te sluiten. heeft iemand een kind dat ook zo is? hoe open zouden jullie zijn naar school toe? zeggen dat hij naar kine gaat en dat we testen gaan laten doen of niet? zou ik de juf tips mailen over hoe hem best aan te pakken? aan de ene kant kan dit helpen, aan de andere kant ben ik bang om dingen op papier te zetten en ben ik er ook bang voor dat dit verkeerd geïnterpreteerd zal worden en mij zoon een "stempel" mee krijgt.
Ipv mail een gesprekje? Dat het jullie ook is opgevallen en dat er naar gekeken word maar dat er voorlopig niks mis. Plus evt wat tips door te vertellen hoe jouw bepaalde dingen aanpakken.
Inderdaad geen mail maar een gesprek aanvragen. Kan de juf haar bevindingen meedelen en kunnen jullie samen naar oplossingen zoeken voor zowel op school als thuis. Dan trek je samen een lijn en weet je hoe je samen er in staat.
ik zou niet mailen maar een gesprek aangaan... het is beter dat ze het wel weten zodat ze het kunnen opvangen en samen met jullie er aan kunnen werken!
hoi ik heb er wel al met de juf over gesproken in het oudercontact. maar ik heb de indruk dat ze weinig doet met hetgeen ik zeg, dat het verloren gaat. Info wordt bv ook niet doorgegeven aan de andere juffen zoals die van turnen, terwijl het toch belangrijk is dat die weet van de motorische problemen. heb ook al verschillende keren gevraagd om geregeld feedback te geven en tot nu toe: nul komma nul! dus ja, ik wil haar wel op de hoogte houden van de stappen die we nemen maar vraag me af of wel wel alles moeten zeggen. mutsevluts:wat hebben ze dan van diagnose gesteld? enkel slechte concentratie? waaraan kan zoiets liggen? we zitten met eehn hoop vragen ...
toen mijn oudste naar school toe ging had ik het idee dat hij anders was dan andere kinderen ( werk zelf met kinderen ook van zijn leeftijd dus wist wel waar ik het over had ) maar had in instantie zoiets van dat veranderd wel op school als hij 4.5 dagen in bep ritme zit. Maar het veranderde niet... Maar school deed er in 1 e instantie niet veel mee alleen maar zeggen wat er niet goed was..... Hij werd overgeplaatst naar andere klas en daar ging het beter, maar nog steeds niet zoals het hoort....via via ben ik toen bij een ortopedagoog terecht gekomen ( niet via school ) en nu blijkt dat hij ( waarschijnlijk ) adhd heeft is nog te jong om echt de naam te krijgenen hoger begaafd is...... Hij heeft de concentratie van een " ei ", praat graag voor zijn beurt, wiebelt,friemelen en kan slecht op zijn stoel blijven zitten. Maar als je voorleest kan hij zo een 15 min stil naast je zitten.... Nu zitten we midden in het traject van medicatie omdat het op school niet goed gaat.....veel overleg met school maar vaak wel op ons initiatief..... Ik zou gesprek aan gaan maar voor advies zou ikzelf op zoek naar naar iemand die kan helpen...
is er niet een onderbouwbegeleider of iets dergelijks? bij ons hebben ze een vast aanspreekpunt voor dergelijke problemen. en die kan ook wat dwingendere afspraken maken met de juf wat dat betreft.
Heb m'n tekst weggehaald, ik heb niet goed gelezen wat ts schreef dus mijn antwoord was een beetje zinloos. Sorrie!!
Ik ben eerlijk gezegd erg opgelucht dit topic te lezen. Ik wilde namelijk zelf ook net een topic openen over het "probleemgedrag" van mijn zoontje, maar nu zie ik dat jullie ook soortgelijke ervaringen hebben. Dit is mijn vehaal: Mijn zoontje was altijd een schat van een kind: makkelijk, lief, sociaal, etc. Ongeveer driekwart jaar geleden begon dit ineens te veranderen (hij was toen ongeveer 3,5 jaar). Hij werd ineens opstandig, kreeg plots extreme driftbuien, en vertoonde regelmatig irritant gedrag. Ik was in die tijd zwanger van ons 2e kindje en zijn vreemde gedrag was op z'n ergst vlak na de geboortje van zijn zusje. Iedereen stelde mij gerust dat het wel over zou gaan en dat hij gewoon last had van een verlate peuterpubertijd in combinatie met deze grote verandering in zijn leven. Ook op het KDV en op zijn sportvereniging merkten ze dat zijn gedrag veranderde. We maakten ons echter geen zorgen: hij zou wel toe zijn aan school, aan nieuwe uitdagingen. Sinds 3 maanden gaat hij nu naar groep 1 van de basisschool. Hij komt 's middags opgewekt thuis en verteld dat hij het leuk vindt op school. Ook merken we dat zijn gedrag thuis verbetert, vooral door hem positief te blijven benaderen. Hij heeft nog wel zijn eigenaardigheden, maar ik ga er vanuit dat die vanzelf verdwijnen. Maar nu komt het: de juf was onlangs bij ons op huisbezoek, en zij vertelde dus dat onze zoon in de klas zodanig probleemgedrag vertoont, dat dit invloed heeft op andere kinderen, en dat ze er wat aan willen gaan doen! Ik heb haar ons verhaal ook verteld en gezegd dat het thuis in ieder geval al veel beter gaat, maarja, op school kennen ze mijn zoon alleen van de laatste 3 maanden en ze hebben nu hele andere ideeën over hem dan wij. Zo suggereerde de juf dat hij wel eens hoogbegaafd zou kunnen zijn en dat hij ook autistische trekken heeft!!! Nou, dat viel ijskoud op ons dak! Volgens school heeft hij slechts een korte concentratie, speelt graag alleen, heeft een enorme fantasie, kan volledig door het lint gaan als iets niet gaat zoals hij wil, zijn grove moteriek loopt wat achter, hij maakt rare geluiden, hij luistert niet naar de juf, hij weet zich geen houding te geven, etc. Ik heb eigenlijk het idee dat ze alles wat mijn zoontje doet of zegt betrekken op "autisme". Een beetje tunnelvisie dus. Wij hebben wel toegestemd met een onderzoek. Nou, dat heeft de school zich geen tweede keer laten zeggen, want nu komen na de vakantie de intern begeleider en de maatschappelijk werkster al op bezoek voor een vervolg gesprek. Als ik naar mijn jochie kijk dat momenteel lief aan het meezingen is met liedjes op de tv, dan kan ik mij niet voorstellen dat hij zich zo "raar" gedraagd op school.... het doet me echt verdriet dat mijn kind nu al een stempel gekregen heeft. Sorry voor mijn lange betoog, maar het doet me goed het even van mij af te schrijven.
@migga: dat lijkt me echt een hele koude douche! hier precies tegenovergestelde.. juf vindt alles goed en geweldig.. en ik weet hoe blij wij daar van worden dat ik enkel maar kan raden naar hoe rot het voelt als de juf het tegenovergestelde zegt. En belangrijker.. het tegenovergestelde van jullie eigen ervaringen! maar als jij denkt dat ze echt last hebben van een tunnelvisie is het misschien slim om iemand van buiten de school in te schakelen met verstand van zaken. (en tja.. een schooljuf of een maatschappelijk werker is geen kinderpsycholoog he). want zoals jij het nu zegt.. lijkt het alsof juf al wel wat ideeen heeft inderdaad. kan natuurlijk terecht zijn, hoeft niet. maar een externe persoon heeft in ieder geval een iets andere (professionelere) relatie tot de juf dan de schoolmaatschappelijk werker die regelmatig met juf koffie drinkt.
Hoi Saskia, (volgens mij ken ik je nog van de september mama's 2007! ) Daar had ik nog niet bij stilgestaan, dat de maatschappelijk werkster wellicht niet eens zo onafhankelijk is... Ik probeer het gesprek met de IB en MW maar even af te wachten, kijken wat dat oplevert. Mocht ik nu inderdaad het idee hebben dat ze een beetje "onder een hoedje spelen" dan ga ik naar een onafhankelijke kinderpsycholoog. Ik laat me door school niet zomaar iets wijsmaken!
mja.. dat is geen toeval denk ik en misschien spelen ze heel niet bewust onder 1 hoedje hoor maar het is gewoon lastig als je aan de ene kant goede collega's bent om dan aan de andere kant je daar niet door te laten beinvloeden. En bovendien, het zijn geen psychologen (en kunnen dus geen diagnoses stellen dus wat dat betreft als zij vinden dat er echt wat is.. komt er sowieso nog een derde persoon bij) En wie weet valt het allemaal wel mee... je weet het niet he eerst maar eens rustig kerst vieren