Hallo allemaal, Ik ben nieuw hier in dit onderwerp zowel in het forum als overall. Bij mijn oudste heb ik welgeteld 2 weken BV gegeven. Toen liep het grandioos terug, waarschijnlijk omdat ook zij niet goed aanhapte en in combinatie met het teruglopen en mijn onzekerheid was dat toen het einde. Ze is heel groot geworden op KV verder. Nu had ik me voorgenomen om niet nog eens aan dat 'gestress' te beginnen, maar toen werd ons kereltje met 32 weken geboren...tja. Natuurlijk ga je dan kolven. Nu is hij inmiddels ruim 5 weken oud. Gecorrigeerd ruim 37 weken. Hij heeft heel lang BMF gehad bij zijn BV (extra eiwitten, mineralen en calorieen). Dat zorgt ook voor een voller gevoel en dus had hij weinig hongergevoel en daardoor dus ook weinig behoefte om aan de borst te drinken. Na een half uur ploeteren had hij 5 cc gedronken. Vorige week is hij daarmee gestopt om meer hongergevoel te creëren. Hij heeft daarna 2 dagen goed gedronken aan de borst (1 a 2 keer per dag, meer is helaas niet haalbaar voor mij), ongeveer een halve voeding! Maar de dagen erna is het weer helemaal niks. Hij ploetert niet eens meer voor 5 cc. Hij ligt in mijn armen maar een beetje naar die tepel te kijken maar hij hapt niet. Als hij hapt laat hij na een paar halen alweer los waardoor hij daarna weer alleen de top van de tepel in zijn mond heeft en dus niet goed aan ligt. Op die manier heeft hij na een half uur weer hooguit 5 cc gehad. De rest krijgt hij dan via sonde. Als ik er niet ben geven ze hem eerst finger feeding, dat gaat wel steeds beter. De verpleging begint al over of ik de bv niet met de fles zou willen geven en aan de ene kant wil ik dat wel. Het gaat erom dat hij de bv krijgt. Maar ik zou na al die weken kolven ook wel willen dat ik de voordelen van BV kon benutten. Niet midden in de nacht eerst flesjes warm maken om daarna te moeten kolven. Zeker met onze peuter erbij ben ik ook bang dat ik daar thuis zo klaar mee ben. Terwijl nu het loopt en ik zou nog zo graag even doorzetten en proberen of er toch nog een keerpunt komt maar hij lijkt wel gewend aan het feit dat hij er geen moeite voor hoeft te doen. Het is wel moeilijk om toch door te zetten omdat het drinken zo dadelijk het enige is wat hem nog daar houdt, en waarom doen zijn buurvrouwen (tweeling, ook prematuur) het wel?? Ik wordt er een beetje verdrietig van. Ik wil volgende week ook de lactatiekundige vragen of ze even wil kijken of zij misschien ziet waar het fout gaat. Of er iets is wat ik kan doen. Maar helaas is ze nu op vakantie. (uitgerekend precies in zijn ziekenhuis-opname 4 weken weg. Wist ze niet dat ik kwam ) Er neemt wel iemand waar maar die is particulier en alleen via telefoon, daarbij die week ligt hij toch nog in het ziekenhuis, dus dan kan ik ook wel wachten op de lactatiekundige van het ziekenhuis. Tot die tijd; misschien hebben jullie tips? Ervaringen die jullie mbt mijn verhaal kunnen en willen delen? Herkenning? etc. Alles wat maar kan helpen!
Gefeliciteerd met je kindje! En welkom op 't forum Zelf geen ervaring met "verkeerd" aanhappen, maar wel een vriendin die daar enorm mee getobt heeft. Baby hapte niet goed, dronk niet goed, zij kloven, baby afvallen etc... ze had al bijna 't hoofd in de schoot gelegd om op fv over te stappen, maar toch nog maar even advies ingewonnen. Zij heeft idd de lactatiekundige laten meekijken, heel veel goede tips gehad en dat was voor haar een wereld van verschil. Baby is nu al bijna baby-af, maar krijgt nog steeds bv. Dus dat wilde ik je even meegeven: doe dat idd, het kan een wereld van verschil maken. Nu weet ik uit ervaring dat niet alle lactatiekundigen hetzelfde zijn, maar als je 't met de eerste nu niet treft, dan consulteer desnoods daarna nóg een andere lactatiekundige, of wellicht zit je in een gebied waar nog bv-cafés ofzo zijn, en kun je daar nog heen voor advies.
Toch weer een bewijs dat verpleegkundigen er niet genoeg verstand van hebben. Wat ze wel zouden moeten hebben. ... Toch erg dat als de lactatiekundige op vakantie is je zo moet aanmodderen! Op de afdeling waar mijn dochter lag de mazzel dat ze er doordeweeks elke dag was want aan de verpleegkundigen had ik niks. Terwijl er in de couveusekamer certificaten hingen van de WHO... Heb geen tips voor je maar hoop dat jouw zoon uiteindelijk goed aan de borst kan.
Ja inderdaad hier ook certificaten van de WHO. Misschien krijg je die erbij als je de richtlijnen ophangt? Over een weekje is de lactatiekundige terug. Fijn!!
Misschien is een borstvoedingshulpset het overwegen waard. Dan voed je gekolfde melk via je tepel, maar is het nog niet zo erg dat hij niet zo goed hapt. Hij krijgt dan wel misschien meer het gevoel dat jouw borst met eten te maken heeft. Is er echt geen enkele verpleegkundige die kennis heeft over aanhappen? Dat vind ik echt wel slecht. Zeker als de lactatiekundige zo lang wegis.