hallo Ik zit in een 2 strijd met mijn vriend. Hij wil namelijk heel graag weten of we een zoon of dochter krijgen. Ik zelf wil het tot nu toe nog niet weten. Hij zegt dan zeggen ze het mij maar alleen maar ik weet uit ervaring dat hij zijn mond toch niet kan houden en ik het dan dus ook binnen 5 min weet. Hoe hebben jullie het opgelost? Wie dit probleempje ook heeft gehad. En is het echt handig om het te weten? dikke kus bieke
Wij weten het niet... Ik heb zelf erg lang lopen twijfelen en ben nu blij dat ik het niet weet. Vind het extra spannend! Het kan handig zijn qua kleertjes kopen en kiezen van een naam. Wij hebben gewoon voor beide een naam en qua kleertjes hebben wij wat boxpakjes en kleertjes die voor beide kunnen. Ze zijn er toch zo uitgegroeid. En je krijgt waarschijnlijk veel na de geboorte. Je hebt nog 6 weken en ik zou er gewoon goed met elkaar over praten. Mocht je na de 20 weken echo het toch nog willen weten dan doe je een pretecho. Heel veel succes met jullie keuze.. Liefs Britt
wij weten het geslacht ook. en we hebben er geen seconde spijt van gehad. niemand in onze omgeving mag het weten. maar wij noemen ons kindje al bij voornaam en hebben kleding gekocht voor het geslacht. Ik zou inderdaad niet aanraden de een wel en de ander niet. je vriend kan zich gemakkelijk verspreken. Ik zou er gewoon goed over praten met elkaar. en blijf jij nee zeggen tsja dan zou ik er niet voor kiezen. wat jullie ook kunnen doen is bij de 20 weken echo het op laten schrijven door de gyn. enveloppe dicht plakken en zodra jullie er over uit zijn enveloppe verbranden of open maken. wat ik wel als tip geef, stel jullie willen het wel allebei weten, zeg dan in je omgeving dat jullie het niet weten. dan gaan mensen ook niet moeite doen om jullie te betrappen haha dat doen ze dus steeds bij ons!
Ik wilde het ook niet weten, maar mijn man wel. Wij hadden de echoscopiste gevraagd om het op een kaartje te schrijven en dit in een enveloppe te doen. Maar al tijdens de echo bleek dat onze muppet vanaf een bepaalde zijde erg fotogeniek is, we konden er niet om heen. Nu vind ik het eigenlijk heel erg leuk om te weten en fantaseer er ik nog meer op los! En mijn man wil elke voetbal die die tegenkomt al kopen! Verder houden wij het kamertje neutraal en heb ik maar een paar blauwe spulletjes gekocht. Wel zijn wij erg open in naar de mensen om ons heen, voor ons geen geheim, dan voor niemand meer! Het kindje zal er niet minder mooi, lief, geliefd om worden! ps. ik zal me lol niet opkunnen als het straks toch een meid blijkt te zijn!
Bij ons was het andersom, ik wilde wel, hij pertinent niet. Ik ken mezelf, praat zo m'n mond voorbij! Ik heb maar besloten om het niet te vragen aan de echoscopiste. Dan maar ff geduld hebben.. Het had mij handig geleken om het wel te weten, omdat je dan de babykamer echt jonges/meisjesachtig kunt maken en ook gerichter kleertjes kunt kopen. Nu doen we 't lekker neutraal, je kunt zo'n kamer naderhand altijd nog met accesoires opleuken.
Ik wilde het wel weten, maar mijn hubbie niet. Tja, dan respecteer ik toch zijn keus. Ik weet het dus ook niet.
Wij hadden hetzelfde als jullie: man wilde het weten, maar ik niet. Beetje spanning moet er toch blijven. Wel onhandig voor het kopen van kleertjes, maar verder ben ik nog steeds tevreden met mijn besluit. Echoscopist zei: als jullie het niet beiden willen, zeg ik het niet, alleen als jullie er samen achter staan. Enne...ook op de echo kunnen ze het verkeerd zien, dat lijkt me echt erg, als je alles in jongens-model hebt aangeschaft, blijkt de baby toch een meisje te zijn (of andersom)!
Ik wou het wel weten, maar mijn man niet. Tijdens de echo werd ons gevraagd of we het wilden weten. Ik keek 'm lief aan en hij zei:ja. Bij ons maakt het ook niet uit, omdat het ons eerste is. Als het maar gezond is.
Mijn vriend wilde het wel weten en ik niet. Dat gaat toch niet werken. Dus hebben we ervoor gekozen om het beide niet te weten.
1tje niet, beide niet. Dan dus de natuur laten kiezen! Ik twijfelde, vond t alle twee wel leuk, maar m'n vriend wilde het echt niet weten. Dus de keuze was voor mij snel gemaakt. Hij een duidelijke mening, ik een beetje van beide kanten (een zeldzaamheid).
Ik heb het allebei een keer gehad: eerste keer wisten we het niet en nu wel. Toen we het niet wisten vond ik het superbijzonder dat ik als allereerste van de hele wereld zag dat het een meisje was (VK had het nog niet gezien). Nu vind ik het voor de tweede juist weer leuk dat we het wel weten. Je bent bij een tweede toch minder met de zwangerschap bezig en nu kunnen we geslachtsgebonden bezig zijn (kamertje, kleding etc). Ik zuo het iig nooit doen dat de 1 het wel weet en de ander niet. Je gaat toch anders tegen je kindje aankijken als je het geslacht weet (ook al weet je daarmee nog niks over het karakter of uiterlijk). Dus je gaat allebei dan een ander 'traject' in qua zwangerschap, terwijl je het toch samen wilt delen denk ik.
Wij hebben er ook bewust voor gekozen om het te weten.. en iedereen om ons heen weet het ook, want ja we hebben al heel wat rose gekregen hoor.. en dan zit k daarmee te kijken.. wat moet ik ermee... want wij krijgen een binkie
Hier ook hetzelfde 'probleem'. Mijn hubbie wil het graag weten, i.v.m. het aankleden van de kinderkamer en het kopen van allerlei spulletjes. Maar ik wil het niet weten! Je houdt er toch wel van of het een meid of een jongen wordt. En ze hebben tegenwoordig zulke mooie neutrale spullen dat het niet uitmaakt. Maar we hebben gelukkig nog een aantal weken om het erover te hebben. Het lijkt me idd ook niks dat de een het wel weet, en de ander niet. Je moet het er wel samen over eens zijn.
Ja dat is dus het probleem als we het beiden weten en ik zeg tegen mijn vriend ik wil niet dat andere het weten het blijft alleen tussen ons dan verpraat hij zich toch want zo is hij gewoon. Kan hij ook nx aan doen maar dan vind ik het dus weer minder als iedereen het weet. Maar we hebben nog ff. EN dat van het geslacht laten opschrijven en in een envelop doen is best een slim idee. groetjes bieke
Wij wilden het allebei weten, mijn man puur om de handigheid ervan (en stiekem omdat hij toch ook wel een beetje nieuwsgierig was)... ik alleen uit pure nieuwsgierigheid. Ik MOEST het weten, het was verschrikkelijk... Ik zou het heel graag niet geweten hebben, dat lijkt me zo spannend... maar voor mij teveel spannend juist denk ik
ik ben blij dat we er hier overeens zijn, we willen het bijde absoluut weten, 7 mei hebben we de 20wk echo en gaan dit ook meteen vragen.
Overigens vind ik het enveloppe idee ook een hele goeie! Moet je alleen voorkomen dat hij er toch stiekem in gaat kijken... zo erg zou ik dus zijn
Wij hadden dit probleem ook. Ondertussen weet ik wel wat het wordt en mijn man niet. Normaal kan ik mijn mond ook niet houden, maar het gaat me nu heel goed af. Mijn man vraagt er ook niet naar, dus dat maakt het wel makkelijker. Het is alleen soms wel lastig om met bepaalde keuzes (zoals de naam) geen voorkeur te laten blijken. Maar tot dusver gaat het ons goed af en is het geen enkel probleem. Verder weet niemand het overigens, het is echt mijn geheimpje.
Mijn partner wilde het aanvankelijk ook weten. Echter toen we bij de echo zaten was dat gevoel ineens bij hem verdwenen. Hij was zo happy de baby zo actief te zien. We hebben het geslacht in een envelop meegekregen. (Omdat we dus aangaven dat hij het wilde weten) We hebben nu een envelop die dus nogsteeds gesloten is. En ik ben nu nieuwsgieriger dan hij.... De grote kans dat mijn partner zich versprak heb ik eigenlijk niet eens bedacht. (Lekker naief)
Mijn man wil het niet weten en ik wel. Maar ik heb besloten om het dan niet te willen weten. Ik zou het niet voor me kunnen houden en me verspreken. Je kan geen kleding oid laten zien. Nee ook dit word weer ee grote verrassing.