Ik vroeg me af...Wie blijft er ook met lege handen achter? Wij zitten sinds 2012 in de mmm. Ik heb de ziekte van Lyme. Heb twee icsi's gehad maar mijn lichaam kan het niet aan en het heeft ook weinig zin als je zo ziek bent. Zijn er nog meer mensen hier zonder kindjes? Ik ben erg bedroefd maar weet al sinds vorig jaar dat het zo goed als onmogelijk is zwanger te worden.
Geen ervaring maar wens je veel sterkte wat lijkt me dat moeilijk Mischien draagmoederschap adoptie??
Wow wat een dapper, maar ook noodzakelijk besluit (voor je eigen gezondheid)! Ik kan me voorstellen dat je erg verdrietig en vooral ook heel gefrustreerd bent! Ik heb geen ervaring, maar wil je wel heel veel sterkte wensen om dit een plekje te geven! Dikke digi-knuffel!
Wat een moedig, maar ook verdrietig besluit. Wij hebben een dergelijk verhaal. Na ruim 9 jaar, 6 keer iui, 2 keer ivf, 2 keer cryo en uiteindelijk ook geen kans meer op een spontane zwangerschap, zijn wij vorig jaar gestopt met de behandelingen en hebben we besloten samen verder te gaan. Na zoveel jaar van hoop, teleurstelling, verdriet en pijn was het klaar. Ik reageerde niet goed op de behandelingen en na zo lange tijd hadden we behoefte aan rust in ons leven. We zijn door de jaren heen gegroeid naar dit punt waardoor we nu wel rust en berusting hebben gevonden in het feit dat wij nooit kinderen zullen krijgen. En ondanks dat het verdriet en het gemis in meer of mindere mate altijd wel aanwezig is, is het voor ons ook goed. Ik wens je heel erg veel sterkte toe in het verwerken van het feit dat jullie nu met lege handen achter blijven. Heel verdrietig. Ik hoop van harte dat het een plekje mag krijgen in jullie leven en dat jullie de mogelijkheden mogen zien om ook zonder kinderen een waardevol leven te hebben. Als je behoefte hebt om je gevoel te delen met iemand die ook zonder kinderen verder gaat, mag je altijd contact met me opnemen in dit topic of via pb.
mama201 ik zou dat echt heeeel graag willen maar het is verboden in Nederland als ik tenminste een draagmoeder kan vinden uberhaupt. Maar draagmoederschap mag niet van mijn eitjes en man zijn zaad helaas Volgens mij heet dat hoogtechnologisch draagmoederschap. dame82,ja het is idd verschrikkelijk frustrerend. Zo ziek zijn en dan nog bezig zijn met ivf is niet makkelijk geweest in die 4 jaar. Sifra ik ben nog lang niet zover dat ik rust heb gevonden in mijn kindloosheid. Ik ben vooral nog boos om het oneerlijke ervan en de woede dat het bij ons niet lukt en bij anderen wel. Daar ben ik echt zo kwaad om en depri terwijl we zoveel moeite hebben gedaan raken andere mensen makkelijk zwanger en dat doet me echt zeer. We hebben nu een pleegmeisje in huis voor nog enkele weekeinden en de vader en moeder hadden nooit kinderen moeten krijgen en ook dat steekt!! Verder doet het vooral zeer nooit zwanger te kunnen zijn of nooit een bevalling mee te maken of ons eigen kindje in de armen te houden,voor zoveel mensen zo gewoon,voor ons iets wat zo ver weg is dat ik me er niet eens iets bij kan voorstellen..
Ik kan me heel goed voorstellen dat je geen rust hebt bij het feit van kinderloosheid en herken je woede, onbegrip, verdriet, pijn en onmacht. Ook ik ben hier allemaal door heen gegaan. Het is ook niet zo dat je van het ene op andere moment kan zeggen dat je de rust ervaart, dat is echt een proces van jaren met veel vallen en opstaan. En daarbij zal het voor iedereen persoonlijk hoe zo'n proces wordt ervaren. Nogmaals heel veel sterkte!
Klaproos, wat verdrietig😢 ik hoop vanuit het diepst van mijn hart dat je of ooit de kracht nog krijgt om door te gaan of dat er een wonder gebeurd. Ik gun het je zo!! Overigens snap ik je wel. Wij zouden na deze poging stoppen in Gent en nog max twee X in mck proberen. Mijn lijf en koppie trokken het nog slecht. Ik vind je dapper en sterk. Een hele dikke knuffel voor jou.
Heel veel sterkte, dit is mijn grootste angst ! Hopelijk bestaat er voor jullie nog een wonder, nogmaals sterkte en heel veel kracht toe gewenst !