Hallo lieve moeders, Ik heb altijd de droom gehad om een gezin te hebben met drie kinderen. Op dit moment zijn we bezig met de wens voor een tweede kindje, maar ik merk dat er steeds meer twijfels opkomen. De wens voor een tweede kindje is nog steeds heel sterk aanwezig, maar tegelijkertijd maken de zorgen over de huidige staat van de wereld me onrustig. Ik ben bang dat er een oorlog komt, en ik vraag me af hoe ik dat zou moeten doen met een klein kindje erbij. Is het eigenlijk wel eerlijk om een kind in deze wereld te laten komen? Ik heb er af en toe met anderen over gepraat, maar ik voel me vaak alleen in dit gevoel. Mijn partner zegt dat ik moet stoppen met het lezen van nieuws, en misschien heeft hij gelijk. Maar aan de andere kant voelt dat voor mij ook weer naïef, alsof ik mijn kop in het zand steek. Zijn er andere moeders die dezelfde zorgen hebben? Die ook bang zijn voor een onzekere toekomst, en twijfelen over hun kinderwens door de situatie in de wereld? Of ligt dit gewoon aan mij...?
Dat is inderdaad een lastige vraag en ik herken het wel. Wat mij toen hielp bij redenen over een onzekere toekomst en de onveilige wereld om ons heen was me afvragen of er ooit een tijd was dat de wereld wel een compleet veilige en zekere plek was... Het is een afweging tussen een wens vanuit je hart en rationele argumenten. Dat maakt het zo lastig en ook heel persoonlijk wat voor jou uiteindelijk zwaarder weegt
Ik begrijp jouw gevoel wel maar misschien helpt het de cijfers er eens op na te kijken. Er is momenteel niet meer oorlog en criminaliteit dan vroeger, het schijnt zelfs minder te zijn. Wat wel zo is is dat de media veel meer informatie hierover de wereld ingooit. Waar het vroeger misschien enkel radio, krant en nos journaal was, is nu ook internet en social media en praatshows etc. En ook gewoon meer nieuws over het algemeen. De tip van je partner is dus helemaal zo slecht nog niet. Ik volg nu alleen nog maar het nieuws op NU.nl. Dan krijg ik de belangrijkste dingen wel mee maar word ik niet steeds overvoerd.
Je kan niet de last van de hele wereld om je nemen. Je kan niet elk conflict, elke overstroming, elke mislukte graanoogst volgen. Klinkt suf, maar ik volg t jeugdjournaal. Krijg je t wel mee zonder te heftige beelden. Slaap er een stuk beter door. En ik kijk elke ochtend ff teletekst van de nos. Is niet naïef, maar realistisch dat je niet alles kunt volgen
Hallo, Ik heb dit ook heel erg. Voor mij overheerst ook soms het gevoel 'dan maar niet'. Ik ben ook al een aantal maanden aan het twijfelen over een tweede, je bent zeker niet alleen. Bij mij speelt het ook wel mee dat ik mezelf niet goed voelde na de bevalling...
Herkenbaar, en zeker iets van deze tijd. Ik vind ook de snelle klimaatverandering best wel eng. Maar op een gegeven moment dacht ik, wat als er geen oorlog komt hier en er toch iets word gevonden voor de klimaatproblematiek en stijgende temperaturen? Dan zou ik gigantische spijt hebben. En inderdaad wat al gezegd is, ellende is van alle tijden. Maar vroeger werd je gewoon zwanger, en dachten mensen daar niet zo diep over na. (En voor goede anticonceptie )
Ik snap de gedachte. Maar om het te relativeren is er altijd wel wat geweest. Vroeger gingen mensen jong dood. Het riool alleen al bestaat nog niet zo lang. Laat staan de tandarts en medische hulp. In het hier en nu zijn er een hoop plekken waar je met deze gedachte ook niet aan kinderen zou kunnen beginnen. Je kan de toekomst niet voorspellen. Hoe ongrijpbaar het ook klinkt, sommige dingen overkomen je. Je vraagt om een zekere mate van controle die je helaas gewoon niet hebt. Dreigingen is van alle tijden. Hoe zou je er later naar kijken als je dit hebt opgegeven voor een dreiging die niet uitgekomen is. Wellicht media die iets te sensationeel was om maar lezers/luisteraars te krijgen. Zou je daar oke mee zijn, of zou dat een diepe leegte brengen? Het enige waar je controle over hebt is dat je zelf je zaakjes op orde hebt. Wat de dingen buiten jouw macht daar verder in gooien gaat op basis van of jij je daar binnen redelijkheid op voor kon bereiden. Dingen als het hebben van een buffer etc valt daarbinnen. Wat wereldmachten doen niet.