Ik kan niet echt concreet zeggen waarom eigenlijk. Een gevoel zoals ik al zei.. Misschien door hoe ze overkomt of neergezet wordt in het programma. En misschien ook het stukje dat het zo vaag en ondefinieerbaar is.
Ja inderdaad.. Ja het ging bij mij ook heel even door mijn gedachten gister... Maar ook weer niet... Lastig
Alleen even snel de eerste 10 minuten gezien Ze heeft al pijn als haar man in huis loopt door de trillingen. Zouden ze dan wel gewoon sex kunnen hebben Dat moet dan toch ook ongelofelijk veel pijn doen En stel ze raakt zwanger en krijgt bekkeninstabiliteit of nierstuwing of borststuwing, bevalling, dat overleeft ze dan toch niet van de pijn? Laat staan de baby tillen en als het een dreumes is en hij nog niet kan lopen? Ze ligt gemiddeld 20-22 uur per dag op bed zegt ze. Heftig hoor, ook voor haar man Ook zal ze als ze zwanger is neem ik aan ook haar morfine en andere medicatie moeten blijven slikken tegen de pijn
Wat ik niet snap is dat ze zegt dat ze nooit met de auto of bus kan vanwege de trillingen en dus alles lopend moet doen vanwege de pijn,zoals naar dat cafeetje in de buurt lopen, maar naar de dierentuin moeten ze toch ook met de auto/bus?
En betekend het dan meteen dat je alles er vanaf weet? En heeft dat er mee te maken dat je hierover of over haar je twijfels hebt? uitgaand van je eigen verhaal/ervaring. Gewoon nieuwsgierigheid Mensen vinden mij ook altijd te positief. Blijkbaar laat ik te weinig merken hoeveel pijn ik heb. Dus dan is het er meteen ook niet volgens die mensen.
Ik snap niet waarom je haar meteen moet verdedigen? Ik vind het gewoon apart, punt. Ik zeg niet dat het er niet is maar heb dus wel vraagtekens. Heb ik ook bij mijn zus hoor, die ook pijn heeft. Maar jij begrijpt haar dus volkomen? Daantje, anderhalf uur.
Hhm was ik dus niet de enige met wat vraagtekens... durfde het al bijna niet te zeggen. Ook omdat ik hiermee niet wil zeggen dat ik het niet geloof. Zeker niet, je ziet haar ook pijn hebben. Maar ik vond het een beetje vaagjes. Misschien idd door hoe het in elkaar is gezet. Eerst kunnen dingen helemaal niet, daarna ineens toch weer wel. Wanneer er een kindje komt kan het ook, terwijl het eigenlijk helemaal niet kan (zichzelf aankleden lukt meestal al niet) want nu moet ze ook minimaal 20 uur op bed liggen. En noem maar op. Een beetje verwarrend.
Dit vond ik van haar op de site van jong Gaby Santcroos, 11 oktober 2012 14:31 uur Hallo, Wat een prachtige ontroerende reakties, dankjulliewel! We zijn zeer gesteund en geraakt. Er heerst ook een ander geluid en dat is ok. In 25 min. kan je veel laten zien, maar ook veel niet.(Voor)oordelen over medicatie gebruik, hoe ik mijn leven inricht en wat ik wel of niet zou kunnen en of een kindje een fijn leven bij ons zou hebben. Ik sta verbaasd dat men oordeelt over mijn medicatie gebruik. ik ben gedoemd om mijn hele leven morfine en nog veel meer andere pijnmeds te gebruiken. Het zijn nare spullen en chronische pijnpatienten zijn erdoor fysiek afhankelijk, maar een chronisch pijnpatient kan nooit emotioneel verslaafd raken, omdat het alleen voor pijn gebruikt wordt. Mijn leven is ingedeeld met veel beweging en aktiviteiten veel, maar ook al zou ik nies doen, dan nog kunnen wij een kind een prachtig leven geven. Pijn is er 24/7, maar hoe ik daar mee omga, daar gaat t om. Ik ben het immers gewend. Ruben en ik zijn al 2jr aan het praten met o.a. medici etc. om een kind een prachtige jeugd en toekomst te kunnen bieden, met wat praktische oplossingen en aanpassingen in huis. Er zijn veel gezonde ouders, die misschien geen goede opvoeding kunnen bieden. Ik ben ziek en heb zeker beperkingen, dus het is niet een ideaal plaatje, maar een prachtige, liefdevolle opvoeding en jeugd schenken aan een kind, dat kunnen Ruben en ik absoluut. Als je het leuk vind,kan je mij volgen via mijn blog: Daily life with Posttraumatic Dystrophy Blog JONG - 'Ik heb 24 uur per dag pijn'
ik verdedig haar niet ik vroeg me alleen af hoe het komt en waar het door komt dat je twijfels hebt meer niet.. begrijpen is een groot woord. maar doordat ik zelf in het zelfde schuitje zit zal ik haar misschien meer begrijpen als een ander.
Maar ik las bijv op haar blog dat ze s' avonds niets drinkt wanneer haar man niet thuis is omdat ze dan niet zelf naar het toilet kan.. Vind dat toch best lastig te begrijpen in combinatie met een kinderwens. Die man moet toch ook werken lijkt me? Ze heeft 2 tot 4 uurtjes pd dat ze wel veel kan, ze moet wel gewassen en aangekleed worden s'ochtends door de thuiszorg. Buiten die tijden willen oa haar benen niet etc. Ik weet niet of ze het hebben van een kind onderschat of dat ze van plan is om constant iemand in huis tehebben wanneer haar man er even niet is?
ja inderdaad. als je 's avonds geen drinken pakt omdat je niet zelf naar het toilet kan zonder hulp en elke morgen thuiszorg krijgt omdat je jezelf niet kan verzorgen/aankleden, dan vraag ik me af hoe je je baby elke 3 uur bijv de fles geeft, of een luier verschoont of je kindje troost als hij/zij huilt en in slaap wiegt als haar man niet thuis is ze ligt 20-22 uur op bed terwijl een kindje 24/7 je aandacht opeist. Dat is echt 360 graden anders als dat haar leven nu is, ik ben dan ook benieuwd hoe dat dadelijk zal gaan. als ik een prof was zou ik haar bijv aanraden eens een tijdje een proef te draaien met zo'n babypop die ook huilt/plast,etc net als die ze in amerika gebruiken op school waar de leerlingen mee moeten oefenen, denk dat dat een beter beeld schetst hoe het gaat dan er zo over na te denken, want zelfs gezonde mensen weten niet hoe het is om een kindje te hebben, dat weet je pas als het kindje er daadwerkelijk is
Het was dierentuin Artis en ze woonden zelf ook in Amsterdam, dus dan is lopend meestal wel te doen.. Wat ik me dus afvroeg...stel dat ze naar t ziekenhuis moet met haar kleintje..of naar de ha...dan moet ze t lopend doen met een ziek kind? Poeh ik vind t nog al niet wat
Misschien nemen ze full time een nanny, 's avonds en in de weekenden neemt haar man de grootste zorg op zich. Het zal wel zwaar blijven, maar vast niet onmogelijk als ze telkens word bijgestaan door iemand.
Naast het feit dat ik denk dat zij geen kind kan opvoeden, letterlijk, vraag ik me af of je zon leven voor je kind wil als moeder. Natuurlijk zal ze van de baby houden en haar best doen om het goed te doen maar punt blijft dat ze ziek is en heel veel dingen niet kan. Je kind zal daardoor eigenlijk op de tweede plek komen. Je kind moet altijd rekening met je houden, vertrouwen op anderen en zich zorgen maken enz. Dat lijkt me zo vreselijk. Een kind nemen/krijgen is altijd een egoistische keuze natuurlijk maar je moet je afvragen of je als moeder het beste kunt bieden aan je kind. Maar ja eigenlijk is dat ook voor iedereen anders. Ik denk dat ze het niet kan, maar wat weet ik ervan. De een zit in een rolstoel, de ander is alleenstaand, je hebt homo stellen, mensen die een erfelijke aandoening hebben. Klinkt stom deze vergelijking maar wat ik bedoel is dat er altijd wel een reden is waarom je geen kind zou moeten nemen. Toch kiezen we er met zn allen voor omdat we het allemaal gewoon willen . Je verstand delft dan altijd het onderspit. Zij ziet oplossingen waar wij alleen problemen zien. Gewoon vanwege die rammelende eierstokken. Dus wat dat betreft snap ik ook wel dat ze een kindje willen. Hoop alleen voor ze dat de praktijk niet veel moeilijker is dan zij denken. Al vrees ik van wel.