onze prematuur geboren kanjers... Wat mag dan wel en wat mag dan niet. Ik heb vaak het gevoel dat ik 'overprotective' ben. Hier heb ik een hele lieve schoonmams tot 4 november maar ze is tegelijkertijd soms iets te enthousiast met de baby. Dat heeft inmiddels geresulteerd in verminderen van bezoekmomenten voor haar. Maar als ze straks naar huis mag (is nog niet zover) dan wil ik een aantal regels instellen. Die regels hebben we nu in het ziekenhuis ook maar omdat ik toch vind dat ze prematuur en dus nog een tijdje kwetsbaar zal zijn wil ik: 1) tijdens voeden niet storen. Ik bedoel daarmee het geeikte 'koechie-koe'. 2) slapen is slapen. Ook dan geen ge'koechie-koe'. 3) mama of papa voeden haar. 4) tussen 14:00 - 16:00 rusten mama en beeb. Beeb slaapt bij ons op de kamer. En ook na 21:00. Ben ik nou een zeursok of valt dat wel mee? Verder vroeg ik me af. Mag ze al vanaf het begin mee naar buiten (al dan niet goed ingepakt). Wat mag wel en wat mag niet. Hoe ging dat bij jullie? Bedankt alvast voor de input en sorry als ik mutserig overkom. Had dit soort gevoelens ook niet zien aankomen voor ik moeder werd
Ik vind je niet mutserig hoor. Sam is ook te vroeg geboren en wij hielden echt regelmaat aan. Onze familie heeft ons de eerste week met rust gelaten zodat wij even aan alles konden wennen. Doen waar jullie je goed bij voelen!
Jouw regels vind ik eigenlijk voor elke baby vantoepassing. Wij waren mijlenver strenger in het begin (dit waren ook adviezen van onze ka): - eerste 2 weken kwamen babys niet beneden (ze moeten wennen aan hun nieuwe huis, alle geuren leren herkennen. Door teveel raken ze overprikkeld) - kraamvisite heeft ze pas na 1 maand mogen vasthouden; - flessen dettol gingen in liters op: iedereen moest handen wassen; - verkouden mensen mochten niet op bezoek komen (dit deden mensen uit zichzelf gelukkig) En zo kan ik wel even doorgaan hehe
Ha nee hoor, heel normaal om als een tijgerin te willen waken! Eerste dag thuis hebben wij bewust stil gehouden en opa en oma pas dag erna laten komen. Even wennen thuis met z'n drieën. Als er niet meer mensen op bezoek waren dan mocht het bezoek kleine best vasthouden, mits ze niet verkouden waren. Mensen met verkoudheid hebben we gevraagd om liever niet te komen ( dat kan je helaas niet altijd voorkomen, ik had toen kleine net 2 mnd was iemand boven de box hangen die doodleuk vertelde dat haar jongste net beter was van mexicaanse griep) Dan ben je opeens ook stukken minder panisch om het rsvirus Opa en oma mochten kleine best fles geven, nichtje,ooms en tantes ook. Alleen duidelijk gezegd. Dat het gekier zorgt dat kleine minder drinkt en als ze dat dan toch graag willen om dat na het boertje als de fles op was te doen. Verder was slapen ook slapen. Maakte hem voor niemand wakker. Onze kleine kwam eind oktober thuis. Behoorlijk guur en koud weer. Dus nee op regen en wind dagen bleef ik binnen, maar toen een week later de zon smiddags paar uur scheen heb ik zeker een wandelingetje gemaakt naar opa en oma.( die wonen 5/10 min lopen bij ons vandaan.) Denk per zonnige dag zo'n 30 min. Soms 2 kleine wandelingen op een dag. Kamer ook elke dag goed laten luchten. Frisse buitenlucht is voor longen en weerstand beter dan droge verwarmingslucht. Het is in het begin vooral vertrouwen krijgen.
Duidelijk. Het ligt dus niet aan mij. Ik vind dat het wel mijn verantwoordelijkheid is om haar te beschermen. Ze kan het niet zelf tenslotte. Maar ik voel me wel een enorme bitch. Eerst al dat terugbrengen van bezoekmomenten en nu moet ik straks ook nog als een tijger voor haar gaan liggen als ze thuis mag komen. Want dat wordt nog wat. Daar heb ik niet meer de zusters die het voor me opnemen. Dan moet ik het alleen opnemen tegen de rest. Vriend en moeder. Ik wil het ook niet overdrijven maar moet er toch nu alvast goed over nadenken hoe ik dat ga verpakken. Ons meisje komt ook ergens in oktober thuis schat ik. Oma blijft tot 4 november. Daarna eindelijk weer het huis voor onszelf. Klinkt heel ondankbaar, zo is het natuurlijk niet bedoeld want ik heb ook heel veel aan haar te danken. Zonder haar had ik niet eens kunnen herstellen van mijn keizersnede enzo. Dat wil ik absoluut niet wegwuiven. Feit blijft alleen wel dat ik als eerste prioriteit mijn meisje heb, hoe moeilijk ook. Dank jullie wel. Dit geeft me al een stuk meer vertrouwen dat het niet aan mij ligt.
Helemaal niet gek hoor je gevoel, helemaal met je eerste kindje en dan zo een start. Hier ging het wel een beetje anders, dat komt vooral omdat het onze tweede is en we dus constant een overknuffelige kleuter rond Sem hebben hangen en ja daar worden we af en toe gek van. Misschien wel een goede vergelijking met je schoonmoeder het hielp haar heel goed als ze wist dat ze hem op een bepaald tijdstip even op schoot mocht. Zoiets zou je met je schoonmoeder ook kunnen doen omdat ze nou eenmaal bij jullie in huis zit. Wij hebben in het begin ook zelf gevoed en keken hoe hij reageerde op anderen en zo steeds een stapje verder gegaan. Oh zie nog het gezicht van me moeder toen ik zei wil je hem de fles geven in de wolken was ze Moest hem dus ook al de eerste week thuis meenemen naar de school van onze dochter en ook dat ging goed. Naar buiten zou ik inderdaad voorzichtig mee zijn, goed inpakken. Omdat Sem in het ziekenhuis al een keer verkouden was hebben we zoutoplossing in huis gehaald verdeeld in kleine ampullen. Heb het toevallig deze week voor het eerst gebruikt omdat hij verkouden was en helpt heel goed. Over dat op haar buik slapen in je andere topic, heeft ze dan dopjes of niet? Hier bleek hij namelijk echt een buik slaper dan sliep hij veel rustiger en kon hij op zijn handje sabbelen om in slaap te komen. Doe vooral wat je gevoel zegt en kijk naar je kind ze hoeft namelijk nergens last van te hebben kwa overprikkelen. En vooral GENIET. Oja ik heb hier een wrapper van een heel zacht soort badstof met benen en dat ding is me warm. Heb hem pas 1 keer gebruikt door de zomer en hij was net een kacheltje. Je kan hem ook in de maxicosi gebruiken.
Je hoeft je kindje mi niet te beschermen voor oma. Mijn moeder en smoeder hebben bij ons gewoond 6 weken na de thuiskomst van de kids. Bespreek met de kinderarts welke voorzorgmaatregelen nodig zijn voor je baby. Met hoeveel weken is ze geboren? Looptze risico voor rsvirus? Wordt ze snel benauwd? Heeft ze een verhoogd infectierisico? Bij een prematuur neem je de medische verzorging mee naar huis. Bij een extreem prematuur (< 32 weken) kan een verkoudheid gevaarlijk zijn, een griep levensbedreigend, nicotinerook gevaarlijk voor de longen enz. Bespreek dit serieus met je smoeder. Geef aan wat de situatie is. En hoe belagrijk de rust is voor een prematuur. Dat je de grenzen stelt met een reden. En dat ze bijv bij jullie mag komen, maar niet vaak de baby maf vasthouden. Ik liet de oma's bijv vaak de baby in bad doen, dat vonden ze heel speciaal. En hadden ook hun momentje met de baby. Succes!
Heel goed juist dat je regels hebt! Dat hadden wij meer moeten doen, ons prematuurtje bleek heel snel overprikkeld te zijn gelukkig was slapen echt slapen en daar deed niemand moeilijk over, maar het bezoek moest hem wel vasthouden etc... Ik gaf toen afgekolfde melk en af en toe de borst (hij leerde nog) en dat laatste was bijna altijd boven, maar de fles ook beneden en ook door opa's en oma's. Na zo'n middag hadden wij een ellendige avond En van die bezoekmomenten, heel erg balen dat je haar moet indammen, maar je meisje gaat voor alles toch? Toen Hidde in februari thuiskwam was het -10, ik heb een week of 3 gewacht met naar buiten gaan. Kijk of je kleintje haar warmte zelf kan maken voordat je de kou in gaat. Wij hebben ook de lodger wapper, een dun fleece dekentje. We hebben ook de dikke wrapper, die hebben bij de vrieskou in de wagen gehad.
Heel goed hoor, regels! Onze kleine kanjer mocht mee naar huis toen hij bijna 6 weken was. Wij hadden ook strenge regels!!! - Géén kusjes geven (Het was winter, verkoudheid etc) - Bij binnenkomst handen wassen - Alleen kijken, niet aankomen - Mama of papa voedt (Hij kreeg toen nog soms gekolfde flesjes melk, tegenwoordig alleen nog live drinken ) - Verkouden mensen mochten niet komen - Kleine kinderen mochten niet komen - Slapen = slapen, dus geen baby wakker maken voor bezoek! Ik was misschien héél beschermend, maar dat heeft er mede wel voor gezorgt dat hij niet ziek is geworden!
Onze dochter is geboren met 33 weken, mocht mee naar huis toen ze 2200 gram was en toen was ze 36 weken zeg maar. Onze regels, iedereen handen wassen, weinig tot geen bezoek, geen kinderen mee, mijn moeder heeft haar een keer vast gehouden maar verder niemand, wij namen haar wel mee naar buiten. Maar niet mee naar de supermarkt. Niet omdat ik bang ben voor de supermarkt zelf maar omdat er hier gewoon veel oude mensen wonen die overal aan zitten met hun vingers. Uiteindelijk kreeg ze geen rs injecties omdat ze daarvoor 1 dag te laat geboren is. En kreeg ze het rs virus en lag ze na drie weken weer in het ziekenhuis. Waarschijnlijk had mijn oudste dit mee genomen van de psz. Gelukkig is alles goed gekomen, was nog even spannend. Ik was helemaal kapot toen mijn meisje thuis kwam, van het kolven, heen en weer naar het ziekenhuis, oudste die toen ontzetten vervelend was, heel logisch hoor maar ik vond dat toen heel moeilijk. Een week na thuis komst stortte ik in, het was ook al een zware zwangerschap geweest en dat hellp was echt de druppel. Toen ze een week thuis was en de spanning een beetje zakte ben ik vanuit het niets flauwgevallen en toen ik bij kwam was ik helemaal de weg kwijt en ben ik twee weken opgenomen op de paaz afdeling. Let dus goed op jezelf en geef je grenzen aan schoonmoeder aan, want je kan er gewoon even niks energievretends bij hebben zeg maar. Ennuh, mijn boef is nu 9 maanden en echt een super leuk kind, echt genieten eindelijk!!
We hadden niet echt regels toen ons dochtertje thuiskwam na ruim 3 weken ziekenhuis. We hebben best wel veel bezoek gehad de eerste weken, maar als ze sliep dan sliep ze en maakten we haar niet wakker en ze sliep veel de eerste weken thuis. Ze is wel vastgehouden door opa's en oma's en ooms en tantes, verder niet. Mensen die verkouden waren waren gelukkig zo slim om zelf een aantal dagen niet te komen. Verder heb ik niet iedereen de handen laten wassen. Ze lag eerst ook vooral in haar eigen bedje, enkele weken later gewoon beneden in de kinderwagen, vond ik veel fijner. De eerste weken ook niet echt weggeweest met haar, dat leek me nog niks. Maar rond de uitgerekende datum (na ca. 3 weken) ging ik wel 's met haar weg, gewoon in de gaten houden dat ze het niet te koud of te warm kreeg. Verder hebben we haar geprobeerd zoveel mogelijk te behandelen als een 'normale' baby. Ze is niet echt overprikkeld geweest door alles en ook (nog) niet ziek geweest.
Jij hebt het ook flink voor de kiezen gehad he Foxter? Zo herkenbaar. Ik weet af en toe niet waar ik moet beginnen om dingen te verwerken. Ben vorige week ook volledig ingeklapt bij de maatschappelijk werkster van het ziekenhuis. En toen moest ik dus grenzen gaan stellen. En dat ben ik gaan doen. Smikkel, fijn dat je zoveelbegripvolle mensen in je omgeving hebt. Wij hebben datook wel alleen mijn smams snapt niet zo goed dat prematuur prematuur is en daar raak ik dan weer helemaal van in de stress. Het is ook zoveel wat er gebeurd is in zo'n korte tijd. Ineens was ik niet meer zwanger, ziek en ga zo maar door. En dan dit er nog bij. Pittig. Maar goed, vandaag te horen gekregen dat ze ws volgende week naar huis mag. Positief nieuws. En grappig genoeg kan ik er nog niet blij mee zijn omdat ik bang ben dat mijn grenzen dan weer overschreden gaan worden. Gelukkig heb ik wel een superlieve vriend die beloofd heeft dat hij dit voor zijn vrouwen gaat bewaken.