Hoi, Heb even een vraagje. Me vriend en ik zijn nu iets meer dan 2 jaar bezig om een kindje te krijgen. Hier zaten o.a. ook een pauze van een half jaar tussen door inenting mex. griep. Dus we zijn niet twee jaar volop bezig geweest. Maar de laatste weken begin ik heel erg te twijfelen of ik eigelijk wel een kind wil. Terwijl ik nooit lievers wilde dan een kind krijgen. Snap zelf ook niet goed waarom ik nu heel erg twijfel, probeer het ook wat te laten rusten, want als ik er veel me bezig ben wordt ik er en letterlijk ziek van. Hoe dit komt weet ik ook niet, of het komt of ik echt twijfel of omdat het zo lang duurdt, ik weet het niet. En dan komt er ook nog bij dat ik er aan denk om weer aan de pil te gaan. Nu mijn vraag, zijn er andere die dit gevoel kennen of gekend hebben, en hoe jullie er mee omgaan / of mee omging. Alvast bedankt!! Groetjes Merels
Ja ik ken het gevoel ook heel goed. Wij waren er ook veel mee bezig ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Ik ging me steeds meer down voelen tot ik tegen manlief zei nu is het genoeg. Ik wil rust even helemaal niets moeten en ging toen ik denken van wil ik nog wel een kindje. Nu hebben we onze wens even uitgesteld en moet zeggen het doet mij heel goed. Ik wilde zelfs weer aan de pil maar dat wilde manlief niet. Hij zei op deze manier wordt het heel moeilijk zwanger worden dus waarom de pil. Dus ik begrijp je gevoel heel goed. Je moet doen waar jij je goed bij voelt
dankje voor je reactie. Zit ook heel erg aan een pauze van een half jaar / jaar te denken. En dan weer verder kijken wat ik wil. Maar twijfel of ik weer aan de pil ga, omdat ik met de pil altijd heel veel buikpijn had met me ongesteldheid, en nu ik geen pil gebruik heb ik haast geen buikpijn, met me ongesteldheid. (Moest altijd 5-6 paracetamols per dag slikken en nu soms 1-2 paracetamols per ongesteldheid, vaak geen paracetamol).