Vandaag zijn wij naar het cb geweest, waar ook onze ka kwam gezien wat verschillende gezondheids problemen van onze dochter (reflux,kma,snel aankomen enz). nu was ze in twee maanden tijd niks aangekomen, zelfs afgevallen ..en nou was t weer niet goed..grr maargoed Nou hebben zij na overleg gezegd dat we een provocatietest kunnen gaan doen..we mochten dit in het ziekenhuis doen of thuis. ik heb het niet zo op ziekenhuizen en heb daarom gekozen om het thuis te doen. omdat ze bijna 10 maanden is mogen we dan met echte koemelk proberen, 50cc mogen we dan geven en kijken of ze er op reageert, veranderd er niks binnen 48 uur mogen we daarna 100cc geven dan weer kijken. ik vind het best spannend, omdat ik heel bang ben dat dan onrustige meisje dan ineens weer terug komt van een paar maanden geleden. maar aan de andere kant zou ik ook heel blij zijn als ze er niet op reageert, want dat maakt het qua voeding gewoon een stuk makkelijker. hebben jullie dit ook thuis gedaan en hoe ging dat ? vond je t ook spannend of stel ik me gewoon aan
Ik zou het wel spannend vinden. Ik heb de provocatietest in het ziekenhuis gedaan met in een straal van 5 meter alle medicijnen etc., alles stond klaar voor als er iets mis zou gaan. Zelf zou ik nooit thuis willen provoceren, maar mijn zoon heeft dan ook zeer ernstige KMA.
ja idd dan lijkt me wel heftig, mijn dochter heeft niet ernstig , alleen qua spugen. we gaan het gewoon proberen, 2 maanden terug wilde ze haar opnemen omdat der slokdarm bijna ontstoken was en dus de bijvoeding gestopt moest worden ze waren bang dat ze alleen fles voeding niet meer zou pikken , maar heb dit ook gewoon thuis gedaan en ging hartstikke goed
onze man is bijna 3 en heeft ook KMA, we hoeven niet te provoceren, want af en toe hebben we een niet gepland testmomentje waaruit dan heel duidelijk blijkt dat het nog niet over is (dunne poep, veel jeuk, uitslag....) Antwoord op je vraag: je stelt je niet aan, het is ook spannend, vooral bij zo'n kleintje. Maar als z'huis het niet zou vertrouwen zouden ze je de keuze toch niet laten?