Wat is er toch

Misschien last van z'n oortjes? Heb je al paracetamol geprobeerd om te zien of dat het wat verlicht?

 

Tandjes? Die van ons kwamen als verrassing we hadden ineens twee glimmers. Was net 5 mnd geworden. Ronde tanden erna was t gillen en krijsen toen was de hele onderkaak aan het zetten, zagen wij niks van maar de huisarts met zn spatel en lampje wel. Die heeft ze gevoeld...pffff

 

Hoeven nog geen puntjes te zijn om rottigheid uit te halen. Toen ze aan t zetten waren, zagen wij echt he-le-maal niks.

Heel dat kind van voren naar achteren nagekeken, geen honger, geen speen, geen koorts, geen oortjes die vervelend deden (mn man had chronisch ooronsteking dus dat stond hier bovenaan in de controles), verkoudheid of zere keel was t zowaar ook een keer niet, luier was oke, kroelen of wiegen maakte dr geen fluit uit (hielp iets maar verdraaide weinig). T was niet dr reflux en niet een fikse wind die dwars zat. Optisch ook geen afwijkingen te zien, pijn in arm/been oid, dus echt een raadsel.

Duidelijk wel pijn, paracetamol sloeg voor geen meter aan. Dus paar uur "geslapen" met haar in de houtgreep op de stretcher in haar kamer zodat ze nog iets sliep, in de hoop dat t overging in de nacht, en ze had dr ogen nog niet open en ze gilde t weer uit.

Toen maar naar de hap gegaan, toen wisten wij t ook niet meer. Hap heeft dr nagekeken tussen t gegil door en die liet t toen zien. Gewoon dikke bobbels zoals ik t kende alleen wat onrustig op t tandvlees en dat door t hele bekkie. Nou je moet een verdraaide wit lichtje hebben om dat nuanceverschil te zien. Maar hij had wel gelijk, die tanden gingen als een turbo. Per groepen van 4 en meer tegelijk kwam dat door. Wachten nu op 2 kiezen en dat zijn de laatste als onze telling klopt, maar die zitten nu te etteren.

Wat ik wel van mezelf weet is dat als je bijv. ong bent je daar overdag omdat je bezig bent wat minder last van hebt, maar 's avonds in je bed zonder afleiding kan dat ineens totaal anders voelen. Denk dat die ukkies daar ook een beetje last van hebben. Als je enige mogelijkheid hebt zou ik bij je kleine slapen, je aanwezigheid doet ze veel goed als ze zich naar voelen. t Lost niet alles op maar met papa/mama bij zich voelt meestal alles toch net wat minder naar.

 

Kan hij het koud hebben? Dat heb ik ook weleens (wat zeg ik, elke herfst; hardleers type...) gehad. Steeds maar gedoe tot ik bedacht om een warmere pyjama/slaapzak/dekbed te geven en toen was het in een klap over.

 

Das een goeie inderdaad! Die wordt ook vaak over t hoofd gezien. Dat en een labeltje in een pyjama.

 

Al geprobeerd om een flesje aan te bieden wanneer hij zich voor de tweede keer meldt binnen een uur?
Hier was dat namelijk een teken van honger.