Hallo dames Een paar dagen geleden hebben we ontdekt dat ik zwanger ben van ons 2e kindje. Net als bij de eerste zijn we een klein beetje geholpen (zie mijn handtekening), maar gelukkig was het weer snel raak... Nu is het volgende: ik kan het nog niet helemaal geloven of blij zijn. Ik kan me dit gevoel van mijn eerste zwangerschap niet herinneren. Ik ben veel banger dat het nog fout gaat of dat er iets mis is. Regelmatig ben ik in mijn gedachten al bezig met een miskraam... Waar komt dit toch vandaan? Ik heb geen reden om mij zo te voelen. Mijn eerste zwangerschap verliep zonder problemen en niets wijst erop dat dit nu niet weer zo zou gaan... Kan het zijn dat omdat de eerste zwangerschap zo nieuw en spannend was dat ik minder 'tijd' had om over de negatieve dingen te denken? En omdat dit nu de tweede is, en alles wat bekender, dat mijn angstige gevoelens meer een rol spelen? Ik vergelijk maar steeds wat ik nu voel, zowel lichamelijk als geestelijk, met mijn vorige zwangerschap. Sommige dingen zijn herkenbaar (pijnlijke borsten), maar andere dingen niet (de vorige keer had ik veel behoefte aan gezond eten, nu bijna geen trek). En ik blijf me maar af vragen of elk iets dat anders is, of elk iets wat ik van mijn vorige zwangerschap niet kan herinneren, iets te betekenen heeft. Goed, ik heb niet echt een vraag aan jullie. Maar misschien zijn er herkent iemand dit? Ik ben in ieder geval blij dat ik het hier even heb kunnen opschrijven...
Ja ik herken het ook! Super makkelijke eerste zwangerschap gehad, waarbij ik niet bijzonder bang was of me veel zorgen maakte. Maar nu... ja hoor, kan me overal wel druk om maken, ik zal blij zijn als ik de kleine straks goed kan voelen! Owh en andere kwaaltjes heb ik ook hoor! Ik denk dat het nu komt omdat je beter weet wat er mis kan gaan en je nu ook echt een beeld hebt bij een kindje van jullie samen.
Allereerst gefeliciteerd! Heel bekend hoor. Bij mijn tweede zwangerschap ben ik ook veel meer bewust van de risico's. Bij mijn eerste was ik veel onbezorgder. Nu weet ik veel beter wat er kan misgaan en op de een of andere manier is dat lang blijven hangen. Deze zwangerschap heb ik wel meer bloedingen gehad. Waardoor de risico's nog eens extra werden benadrukt. Gelukkig ging het bij mij een kleinere rol spelen na een goede termijn echo. Rond de 20 wk echo kwam het gevoel weer terug. Na een goede echo was het weer weg. En nu met de bevalling in aantocht... Heb een hele heftige 1e bevalling gehad, denk ik steeds 'als het maar goed gaat en het maar geen herhaling wordt' Soms is ontwetendheid gewoon heel fijn 😉 Probeer vooral te genieten!!! En heel fijne zwangerschap!
Dank voor jullie snelle reacties. Fijn om te horen dat jullie het herkennen. Ga met een iets geruster gemoed mijn werkdag beginnen
Gefeliciteerd! En klopt je weet veel beter wat je te verliezen hebt... En onthoud je bent zwanger tot t tegendeel bewezen is
"Ik denk dat het nu komt omdat je beter weet wat er mis kan gaan en je nu ook echt een beeld hebt bij een kindje van jullie samen." Blaadje "Bij mijn tweede zwangerschap ben ik ook veel meer bewust van de risico's. Bij mijn eerste was ik veel onbezorgder. Soms is ontwetendheid gewoon heel fijn." Lara1985 "je weet veel beter wat je te verliezen hebt..." Mams1 Hier heb ik veel aan gehad vandaag. Ben echter benieuwd of er vanavond nog meer moeders op het forum zijn die het herkennen en een idee hebben waar dit gevoel vandaan komt. Het helpt om het onder woorden te kunnen brengen...
Heel herkenbaar, Snapte er al niets van want bij mijn dochter had ik helemaal de onzekerheid niet zo. Nu ben ik met vlagen echt heel onzeker en bang dat er bloed is of dat er later iets niet goed blijkt te zijn, zou het ons een tweede keer ook gegund zijn ? ...dat soort vragen We moeten positief denken, het komt vast goed
Ja, heel herkenbaar, vooral nu (mijn derde zwangerschap). Bij de tweede zat ik tot mijn nek in het werk omdat ik kort erop promoveerde. Ik stond veel meer onbevangen in de eerste zwangerschap, had natuurlijk ook nog lang niet zo veel gelezen op ZP (waaronder ook veel droevige verhalen).
Heel herkenbaar! Heb maandag behoorlijk duidelijk positief getest. Vandaag weer getest en de test lijkt wel iets lichter... Het dringt nog steeds niet tot mij door dat ik zwanger ben.... Ook bij manlief niet. Daardoor en de test bang dat het mis gaat. Morgenvroeg nog een keer testen en dat is de laatste test die ik doe op die van MvM na dan. Ik hoop dat we beiden binnenkort een echo met een kloppend hartje hebben. Heb je de vl al gebeld voor een afspraak? Ik doe dat pas vrijdag...
Ik zie aan je banner dat we nagenoeg gelijk lopen, wat leuk! Gezien mijn voorgeschiedenis zit ik nu nog bij de gyn, en heb daar vandaag een afspraak gemaakt voor een 7 weken echo. Daarna ga ik naar de vk.
Ergens wel ''fijn'' te lezen dat er dus meerdere zijn met onzekerheid. Wanneer hebben jullie de eerste echo ? Wij pas met 11-12 weken dus nog z'n 6-7 weken wachten pff
Dat is toevallig, ik ga over 19 dagen promoveren! Helaas heb ik blijkbaar toch nog genoeg tijd om te piekeren... Bij mij komt het niet zozeer door de verhalen van zp, maar meer van binnenuit ofzo. Een gevoel van onrust...
@jmay, eerste echo met 7 weken bij de gyn ivm mijn voortraject (zie handtekening). Dat was niet leuk maar zo'n vroege echo is wel een voordeel: nog maar 2 weekjes wachten!
Hier ook zwanger van de tweede en ook onzekerde als bij de eerste zwangerschap. Moet ook zo lang wachten op de eerste echo, tel de dagen af......nog 2 weken te gaan........Hopelijk wordt het lange wachten beloond met goed nieuws!
@Zuss ohja dat is idd niet zo leuk ! maar wel fijn dat dat je over 2 weken al een echo krijgt. @Sweetygirl Twee weken is zo om hoor ! hihi Komt vast goed, ik duim voor je
Haha, ik hoop het! Heb er al 4 weken wachten opzitten....wat gaat de tijd langzaam dan zeg....Heb ook bijna geen kwalen had ik bij de eerste ook niet.
@ Zuss we lopen inderdaad bijna gelijk! Oke ik ga vandaag de verloskundige bellen voor een afspraak. Waarschijnlijk ook een echo rond de 7 weken omdat ik daarna bijna 4 weken op vakantie ga. Hier trouwens vanochtend een knallerde knal test Teststreep bijna net zo donker als de controlestreep! Wat super trouwens dat je ondanks de pcos best snel zwanger bent! Een vriendin van mij heeft het ook maar is al 6 jaar bezig....
In mijn ervaring is een eerste zwangerschap nogal abstract. Je weet wel dat er een kindje aankomt, maar hoe her ECHT zal zijn weet je nog niet. Dan komt dat gevoel... Je ontmoet je kindje voor de eerste keer. Mijn kind, mijn alles! Je leert je kindje kennen en kunt je geen leven zonder hem of haar meer voorstellen! Dat je kind iets overkomt is je grootste horror! En dan komt er nog zo'n wonderlijk prachtig wezentje aan... En dit keer weet je PRECIES wat je kunt verliezen! Hoe kostbaar dit is. Hoe speciaal en wonderlijk! En opeens lijkt het totaaaal niet vanzelfsprekend meer dat alles goed komt! Zo voelde ik het
Inderdaad precies wat janneke zegt Ow en wat kwaaltjes betreft dat is dus echt elke zwangerschap anders heb ik tot nu toe ervaren. Bij mijn zoontje echt bijna nergens last van gehad. En deze keer tot 17 weken misselijk. En vanaf 23 weken bekkenklachten. Valt best tehen dus hihi. Komt vast ook deels omdat je al een kindje hebt rondlopen natuurlijk