Mede door deze post snap ik de reactie van de psycholoog absoluut niet. Ik vind het zeer makkelijk van de psycholoog om te zeggen ik kan je niet helpen. Er is duidelijk een hulpvraag, anders zat TS daar niet. Dan kun je als psycholoog toch exploreren waar de pijn nou precies zit? Wat de hulpvraag nou is. Dat is toch gewoon het werk van de psycholoog? Ook dit stukje uit de OP van TS: "Het is gebeurd vroeger, en je lijdt eronder. En dat je er aan blijft denken en evt nare dromen hebt hoort er ook bij." Dit is typisch iets waar een psycholoog juist bij kan helpen. Hoe kun je uit die gedachtenstroom komen, hoe kun je je gedachtenschema's aanpassen. Dit is gewoon cognitieve gedragstherapie. @ts: bij wat voor psycholoog ben je geweest? Was je wel via de huisarts doorverwezen? Overigens als je toch denkt dat je er zelf niet uit komt, zou je ook naar een goede coach kunnen kijken. En anders een andere psycholoog zoeken.
Ben het hier toch wel voor een groot deel mee eens. Ik heb jaren hulpverleners versleten met de grote vraag help mij, ik heb last maar weet niet exact waarvan. Zelfs een aantal keer de deur gewezen gekregen omdat ik beschik over een flinke dosis zelfkennis. Niets zo frustrerend als het allemaal weten maar er niets mee kunnen doen. Nogmaals, ik kan erachter staan dat een psycholoog eerlijk is als een behandeling vast loopt maar dit lijkt wel heel makkelijk. Ik denk dat TS ook wel snapt dat ze lijd en het verleden niet ongedaan kan maken. Daarnaast vind ik TS op een bepaalde manier wel degelijk een slachtoffer. Niet van misbruik maar wel van een onveilige band met haar ouders. Ze word niet gezien, gehoord en gewoon aan de kant geschoven. Dat zet je wereld op zn kop. Ik vind dat er mooie tips tussen zitten, vooral die van @Plopperdeplopperdeplop zijn mooi. Alleen duurt het soms een poosje voor je daar bent, maar dat zeg je zrlf ook al. Soms heb je gewoon professionele ogen nodig om te kunnen ontrafelen wat je nodig hebt. Ik vermoed dat je bij de praktijkondersteuner zit TS, waar in principe niets mis mee is. Maar misschien is het het waard om te onderzoeken of je meer op je plek zit bij Een psycholoog die gespecialiseerd is in cognitieve therapie
Is dat een psycholoog of een poh-ggz? Want een poh-ggz hoeft geen psycholoog te zijn. En bij een huisarts zijn het vaak Max 5 gesprekken dus daar ga je ook niet-echt een therapie doen.
Hmm, was dat dan niet een praktijkbegeleider? Naar een psycholoog moet je echt doorverwezen worden, dat is dan vaak een GZ psycholoog (soort algemeen psycholoog) en daar is vaak een wachttijd voor.
Ik heb je hele text gequote maar wil eigenlijk iets zeggen over het stuk waar jij hebt hebt over het raar te vinden dat familie nog contact heeft met de misbruikende persoon. Ik heb zelf zoiets meegemaakt. Mijn oom tja daar werd niets aan gedaan omdat hij een zekere status had. Hij was al lang bezig voor ik slachtoffer werd en tja ik had een grote mond en zweeg dus niet. Mijn ouders waren eindelijk opgelucht want zij hebben heel veel geleden onder het gedrag van mijn oom. Niemand die ervoor uitkwam tot ja ik ging roepen en tieren. Gelukkig zijn mijn ouders altijd achter mij blijven staan maar waar eens de hele familie gebruik maakte van mijn ouders als geldmachine, huishoudhulp etc en altijd langskwamen kregen we nu alleen nog manden met was voor de deur, briefjes met kom op deze dag en tijd schoonmaken. Was werd gewoon op de koer gezet in weer en wind en briefjes genegeerd. Vragen om geld omdat ze geen geld hadden voor pampers of wat dan ook voor hun kind kregen antwoord dat ze wat minder naar de kapper of nagelstyliste moesten. Het deed mijn moeder pijn dat ze niet mocht helpen maar nu zoveel jaar later weet ze ook wie er voor haar is en wie enkel op dingen uit is.
Kijk, zo moeten ouders reageren. Je komt op voor je kind. En wat ongelooflijk rot dat je dat hebt meegemaakt met je oom.