Ik slikte antidepressiva vanwege paniek aanvallen, maar heb die eerst afgebouwd en ben toen gestopt met de pil
ik slikte paroxetine 20 mg. Vanaf 25 mg is er bij dit middel risico voor de ongeboren vrucht. Wat overigens nog alles meevalt. 10 procent van de kindjes bij gezinnen zonder medicatie hebben kans op een hartafwijking en 16 procent bij die paroxetine slikken dus maar 6 procent meer. Waarom ik dan toch gestopt ben? Ik wil niet dat mijn kindje de eerste 24 uur steeds getest wordt (bloed afname). Ik heb een huilbaby gehad wil er alles aan doen dit te voorkomen bij een tweede. Ik wil ook na de bevalling niet meer aan dit spul, maar het wordt me toch aangeraden iets te slikken. Een pnd is anders een behoorlijk risico in mijn geval. Toch ben ik er na 2,5 therapie van overtuigd dat de kans nu veel kleiner is dan toen. Ik zat toen al niet lekker in mijn vel en ben toch zwanger geworden. Achteraf vragen om problemen wat zo zonde is. Mocht je toch aan een middel moeten, maak je kinderwens dan kenbaar. Dan kunnen ze iig het voordeligste middel voor de vrucht uitkiezen. Dus ja je mag zwanger worden met medicatie, maar mijn advies blijft dat je eerst zelf lekker in je vel moeten komen te zitten ongeacht wel of geen medicatie
Bedankt voor de reacties. Fratello di deb: heeft het dan invloed op de baby? Moet een baby dan ook afbouwen vd medicatie na geboorte als je medicatie gebruikt tijdens zwangerschap. Paroxetine ken ik, mn broer slikt t ook, maar hij heeft geen kans op een zwangerschap.. Mn huisarts en mn psycholoog weet van mijn/onze kinderwens af... Kprobeer t gewoon met therapie, t schijnt dat je van AD ook aankomt.
Ik ben van de AD niet aangekomen Mijn psychiater zegt ook dat dit onzin is....je zit beter in je vel en daarom verbruik je minder energie ( stress ) en je eetlust wordt beter en daar kun je van aankomen Volgens hem niet door de AD an sich
Dat geloof ik niet, ik heb een tijdje AD geslikt en voorbij me beter voelde, en er veranderde niks in mijn eenpatroon, was ik binnen 1,5 maand meer dan 10 kilo zwaarder. Met 3x sporten in de week.
Ik heb dat spul btw zo snel mogelijk weer afgebouwd en gestopt toen ik aan bleef komen en steeds depressiever werd.
Ja je baby is in principe ook verslaafd en daarom ben je verplicht in het ziekenhuis te bevallen en moet hij/zij de eerste 24 uur in de gaten gehouden worden. Over het aankomen, dat verschilt denk ik per medicijn en hoeveelheid. Ik slikte in eerste instantie 20 mg en daarbij gebeurde niet gek veel. Toen ik over ging naar 30 mg ben ik in zeer korte tijd heel veel aangekomen. Na de zwangerschap zat ik weer op mijn normale gewicht. Nu zit er inmiddels 20 kg bij wat dus echt wel komt door medicatie. Daarbij ben ik het met Mimime ees dat zo'n middel echt niet gelijk wonderen doet. Ook ik voelde me eerste periode alleen maar slechter en daarna gaat het pas beter.
Hey, Lastig zo'n situatie ik heb zelf ook jaren in "therapie" gelopen mij werd ook pillen geadviseerd ik heb hier bewust niet voor gekozen ook vanwege mijn kinderwens. Ik heb mezelf handvaten geleerd om om te gaan met mijn "beperkingen" Wel weet ik uit ervaring (iemand in mijn familie) moest ivm zeer ernstige psychische klachten aan pillen, haar angst hiervoor is alleen zo groot dat ze verder is gaan zoeken en het "wondermiddel" 5-HTP heeft gevonden (typ het maar is in op google) het is een soort antidepressiva maar dan zonder de "troep" van de pillen die een therapeut/dokter voor schrijven. Uiteraard weet ik niet hoe "ernstig" jou klachten zijn en of dit voor jou een oplossing is? je kunt het in iedergeval lezen en misschien is overleggen met mensen die jou goed kennen wat je het beste kunt doen. Hopelijk vind je snel een geschikte oplossing waar je je prettig bij voelt
Rare psych en huisarts heb je dan Natuurlijk is elke AD verschillend maar ik mocht gewoon zwanger worden met de mijne en dat zou voor het kindje ook veilig zijn. Dat ik een MA heb gehad ligt overigens niet aan mijn medicatie.
Ik heb Citalopram 20 mg. Volgens mijn ha en vk wordt dit middel voorschreven aan vrouwen die een kinderwens hebben en ad nodig hebben. Schijnt een van de veiligere ad's te zijn. Maar ik moet ook verplicht in het ziekenhuis bevallen. Ondanks dat de afhankelijkheid van het kindje bij de geboorte kennelijk minimaal is, probeer ik toch mijn ad iets af te bouwen. Volledig zonder ad is voor mij niet verstandig, maar ik wil het ook niet op mijn geweten hebben dat mijn kindje door mijn toedoen moet 'afkicken'.
Kijk eens of er bij jou in de buurt een POPpoli is. Dit is een speciaal spreekuur voor mensen met psychische problemen en een kinderwens/zwangerschap. Er zitten drie specialisten bij elkaar, een gyn. kinderarts en psychiater. Je hebt wel een verwijsbrief nodig, maar dat is meestal geen probleem. Ze bekijken al je problemen en vragen en kunnen deze beantwoorden, ze kunnen je ook begeleiden tijdens de zwangerschap en bevalling. Succes met alles!!
Ow bedankt voor de tip! Vandaag hoor ik wat voor behandeling ik ga krijgen. Ze hebben vanmorgen al gebelt maar klag nog te slapen, ze moeten ook niet zo vroeg bellen. Dus nog maar ff wachten. Groetjes
Bij de POP-Poli kunnen ze je inderdaad het beste helpen. Daar doen ze onderzoek naar de effecten van AD tijdens zwangerschap en je kunt er hulp en ondersteuning krijgen als het wat minder met je gaat. Laat je alsjeblieft niet zomaar wat wijs maken door een huisarts of verloskundige! Niet dat ze helemaal niet weten waar ze het over hebben, maar de meningen zijn vaak zo verdeeld dat je zelf door de bomen het bos niet meer ziet. Ik ben ook eigenwijs zwanger geraakt terwijl het slimmer was om eerst aan mezelf te werken (ik slikte alleen al 3 jaar geen medicijnen meer en nog steeds lukt het zonder) maar het valt echt tegen. Niet dat ik je bang wil maken, maar het kán meer impact hebben op je psychische toestand dan je denkt. Daarom is het ook zo belangrijk om je goed voor te laten lichten en ervoor te zorgen dat je goede ondersteuning hebt als je daar behoefte aan hebt.
Zo eindelijk ben ik gebelt en ik kan pas eind mei in therapie! Dat lijkt zo ontzettend lang... Kmoet t ff verwerken. Khoef iig niet aan de medicatie!
Omdat mn psycholoog daarvoor niets over medicatie heeft gezegt. Pas na mn vruchtbare periode... Maar inmiddels weet ik dat ik niet aan de medicatie hoef. En trouwens dat t bij jou overkomt dat het me niet intereseert dat kan, maar als het me niet intereseert zou ik het niet op dit forum zetten.