Nou dat is dus het probleem. Ik weet niet of het aan mezelf ligt omdat ik door wat ik heb meegemaakt zo gevoelig reageer of dat hij inderdaad gewoon foutzat. Als hij niet foutzit dan zal ik hem vragen het niet meer te doen en dan weet ik dat ik hem nog wel een kans moet geven om te gaan vertrouwen. Het is ook een goede leerschool om met mannen en hoe ze dan zijn om te gaan. Misschien ben ik ook niet duidelijk met wat ik bedoel. Is dat zo?
En als het 'aan jou zelf ligt', wat dan..?! Dan hoort hij daar toch zeker rekening mee te houden?! Meid, ga je toch alsjeblieft niet schuldig voelen tegenover die psych als je toch besluit een ander te zoeken he. Hij ligt er in dat geval echt geen seconde van wakker, dat weet ik zeker.
Misschien probeerde hij je uit de tent te lokken om opener te worden of wil hij kijken wat bij jou werkt waar je gevoelig voor bent. Daarbij en dat is mijn persoonlijke mening. Lijkt het me niet verstandig om met een man dit soort dingen te bepraten. Niet dat ze niet weten wat ze moeten doen maar meer voor mij als persoon een man is toch anders en ook al moet je aan een vrouw ook wennen die hebben toch bepaalde gevoelens die algemeen vrouwen zo voelen. En dan heb je al vaak een betere klink. Als een vrouw jou uit de tent probeert te lokken op deze manier denk je toch niet meteen wat wil ze van me?? Is ze lesbies Succes ermee en blijf er niet mee zitten. Of kaart het van de week aan. Of ga op zoek naar een ander.
Ik denk niet dat het nodig is om je druk te maken of hij te ver gaat of dat het 'aan jou ligt'. Je hoeft niet iets te accepteren omdat een ander zich daar mss niet aan zou storen, het gaat erom hoe jij je er bij voelt, jij bent de gene die hier geholpen moet worden. Ik werk ook met cliënten en heb echt liever dat zij als het niet klikt naar iemand anders toe gaan dan dat ze zich bij mij niet prettig voelen. Wat betreft je psycholoog, persoonlijk vind ik zijn opmerkingen onprofessioneel en ongepast.
Ik wil ook leiver niet meer naar hem toe, maar is dat ingegeven door angst door wat ik vroeger heb meegemaakt of is dat een goede intuitie?
In vind je heel duidelijk hoor. Ik vind persoonljik dat hij wel fout zit, zulke dingen zeg je niet als je een proffesioneel iemand bent. En zeker niet als je ook nog het vertrouwen moet winnen van je cliënt. Jij zit daar waarschijnlijk de volgende keer alleen maar te denken.......als ie maar niet weer zulke opmerkingen maakt. Je bent dan met heel andere dingen bezig als waar je mee bezig zou moeten zijn. Ik wist het wel................ging mooi naar een ander.
Ik denk dat het niet uitmaakt bij wie 'de fout' ligt (als je daar al van wil spreken). Feit is dat de vertrouwensrelatie is verstoord en je daarom nooit een goede therapeutische relatie zal opbouwen. Op zoek gaan naar een ander dus. Niet over wakker liggen. Daarbij vind ik het ook nog eens te ver gaan, zeker gezien de omstandigheden, maar dat is mijn mening.
goede intuitie! Veel mensen zeggen dat je beter op zoek kan gaan naar een vrouw. dit ben ik niet perse van mening. De klik is belangrijk en juist een goede mannelijke psycholoog kan je een positieve ervaring op laten doen met mannen. Het is net waar jij je prettig bij voelt
Ik krijg het gevoel dat je een excuus zoekt om niet naar een ander te gaan omdat je bang bent je te verdedigen. Maar de keus is natuurlijk aan jou. De belangrijkste vraag voor jou om te beantwoorden is. Als hij beloofd aan jou dit niet meer te doen, kan je hem dan nog vertrouwen of komt dit tussen jullie in te staan. Je kunt het natuurlijk als leermoment gebruiken om assertief te reageren en te vertellen dat je daar niet zo van gedient bent.
Ik heb een paar vriendinnen die therapeut zijn (ben zelf ook psycholoog, maar geen klinische) en ik vind vooral een opmerking in de richting van "ik ben ook een man" niet kunnen en ook een beetje vreemd voor een therapeut die van jouw verleden afweet... De andere opmerkingen vindt ik moeilijk te beoordelen buiten de context (want wanneer jij heel negatief over jezelf sprak, kan ik me er wel wat bij voorstellen). Echter, het ALLERbelangrijkst is in deze dat jij je niet prettig voelt bij deze man. Om baad te kunnen hebben bij therapie moet je je op je gemak voelen en dat is nu duidelijk niet het geval. Kortom ik zou op zoek gaan naar een andere therapeut. Als jij je er prettig bij voelt kun je hem nog laten weten dat je de opmerkingen ongepast vond (misschien ook leerzaam voor hem), maar dat hoeft natuurlijk niet. Veel succes, ik hoop dat je snel een andere therapeut vindt die jou wel kan helpen!
ik zou nog gesprek met hem aangaan en daarin uitleggen waarom je een andere psygoloog zoekt en dat je het niet als prettig hebt ervaren hoe hij zijn woorden heeft uitgesproken naar jou toe! en dan zeg je gedag en ga je weg.... laat je toch niet op de kop zitten en kom voor jezelf op! is al naar genoeg wat je allemaal hebt moeten meemaken als ik dat zo lees! nu moet het gewoon afgelopen zijn! en die eerste stap kan jij zetten! je zult je daarna zeker wel opgelucht voelen en trots dat je dat maar even voor jezelf hebt gedaan!
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Mijn zoon is nu wakker en ik ga even lekker een stuk met hem fietsen en nadenken over wat jullie allemaal gezegd hebben. Het is nu een grote chaos in mijn hoofd. Tot later.
Ik vind het eigenlijk gewoon raar dat hij dat soort dingen tegen zijn client zegt. Mijn huisarts zei ook een keer dat ik er goed uit zag op een toon waar ik gelijk een vreemd gevoel van in mn maag kreeg, toen heb ik hem met mn blik laten weten dat ik dat niet zo op prijs stel. Ik kwam daar omdat ik blaasontsteking had gehad en een ab kuur had gekregen, toen hij dat zei. Toen ik klaar was en weg wilde lopen, zei hij ook nog eens, heb je jeuk? Door de eerdere opmerking schoot dat even verkeerd, en zei ik een beetje hard, zo, u ben wel erg direct he dokter? Toen werd hij rood en zei neee, ik bedoel of je een infectie hebt door de ab! Ja, vraag dat dan gewoon.. Dus, misschien reageer ik wel een beetje TE op dit soort dingen, maar ik vind gewoon dat hulpverleners, huisartsen, psychologen of wat dan ook, absoluut niet horen te flirten of dingen die daar op lijken. Ik vind het gewoon echt ongepast.
Dan is het toch duidelijk, niet meer naar hem toe gaan. Mensen die geen (hele) nare dingen op dat gebied meegemaakt hebben kunnen anderen en situaties ook echt niet altijd helemaal goed inschatten hoor, je kan alleen naar je gevoel luisteren. In dit geval lijkt me dat ook nog niet zo belangrijk, als je je eigen vent of zo niet vertrouwd is het belangrijk om na te gaan of het bij je zelf ligt maar nu niet, je kan gewoon naar iemand bij wie je je wel goed voelt zonder consequenties.
Ik vind het een erg onprofessionele manier om met patiënten om te gaan van jouw psych! 'Grapjes' maken is toch niet de bedoeling bij een serieuze sessie om over jouw problemen te praten?! En als het niet als grapje bedoeld is, gaat hij echt wel te ver!
Het heeft bij mij ook wat jaren en wat psychs geduurd voor ik me echt op m'n gemak voelde, en mijn gesprekken hadden niks met misbruik te maken. Bij zo iemand moet je je op je gemak voelen, voel je dat niet dan moet je naar een ander...dan hebben verdere afspraken geen enkele zin.