Hey meiden, ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden. Ik ben al een behoorlijke tijd ontzettend gespannen en ik denk dat dat misschien het zwanger worden bemoeilijkt. Ik vermoed dat ik zo gespannen ben omdat ik zo met het zwanger worden bezig ben en vaak de angst heb dat het misschien wel nooit gaat lukken. Mijn moeder vond dat ik eens naar een psycholoog moest. Vandaag heb ik een intake gesprek gehad. Een conclusie van de psycholoog was dat ik er obsessief mee bezig ben. Ik denk dan: ja logisch, als ik niets doe dan weet ik wel 100% zeker dat ik nooit zwanger zal raken en het is toch logisch dat ik er zoveel mee bezig ben. Volgens de psycholoog zou zij me kunnen helpen om het een beetje "los"te laten. Dat zou natuurlijk heel mooi zijn, maar ik geloof daar niet zo in. Het lijkt mij dat de meesten in de mmm er vrij obsessief mee bezig zijn en ik zie niet in hoe een psycholoog zou kunnen helpen. wat denken jullie?
Hey Lotje2, Ik denk dat het obsessieve er min of meer bij hoort. Ik geloof dat het een fase is die doormaakt in het hele proces. Immers, zolang er nog geen absolute zekerheid is over hoe het gaat aflopen, word je geslingerd tussen hoop en wanhoop. Zelf ervaar ik die perioden met vlagen. Soms kan het me enorm naar de keel grijpen, maar er zijn gelukkig meer momenten dat ik de berusting erin kan vinden. Maar feit is, je bent er vaak zoniet dagelijks mee bezig zolang er nog geen duidelijkheid is. Succes met je zoektocht.
Ik denk wel dat de een er meer of obsessiever mee bezig is dan de ander. Maar via dit forum is dat erg moeilijk te bepalen. Waarom zou je het geen kans geven? Nooit geschoten altijd mis, net zoals met het zwanger worden zelf. Is de psycholoog vaker hiermee bezig? Dat zou ik wel dan wel willen, want er niet meer mee bezig zijn kan gewoonweg niet, dat moet ze wel weten. Laat je ons weten wat je gaat doen? Succes met je keuze.
Lotje, ik heb er voor mezelf ook al over nagedacht om in therapie te gaan. Ik ben al wel naar een acupuncturist gegaan omdat ik al had gehoord dat het voor mensen soms meer rust brengt... Heeft me echter niet geholpen. Ik heb er ook twijfels over of een psycholoog me zou kunnen helpen om er minder mee bezig te zijn maar als je er al geweest bent, zou ik het zeker verder een kans geven. Ik moet het mss ook maar eens doen... Ik ben ook héél erg bang dat het ons nooit zal lukken alhoewel ik eigenlijk geen reden heb om dit te denken. Ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat me zo'n groot geluk en zo'n wonder gegeven kan zijn... Snap je wat ik bedoel? Het lijkt allemaal zo onbereikbaar en zo gek dat mij dat zou kunnen overkomen...
Ik heb al een 2e gesprek gepland, dus ga het inderdaad nog wel een kans geven. Inderdaad baad het niet dan schaad het niet. deze mevrouw heeft wel meer stellen met vruchtbaarheidsproblemen dus ze zal wel wat ervaring hebben. Elke, ik begrijp wat je bedoelt hoor. Ik heb ook heel vaak het gevoel dat het voor mij onbereikbaar is. Ik ben wel benieuwd naar het 2e gesprek met de pscyholoog. ik denk dat ik dan beter kan beoordelen of het nuttig kan zijn of niet. Ben wel benieuwd of er mensen zijn die er al ervaring mee hebben.
hey lotje, ik ben ook erg benieuwd of een psych je er minder aan doet laten denken. ik ben er elke dag mee bezig en kan wel zeggen dat ik er bijna ieder uur van de dag wel aan denk. ik had me voor genomen om met de cryo poging meer rust omzelf heen te creeéren. ik merk nu al, dat ik er toch weer een beetje hyper van word. maandag weer de eerste spuit. ik zit ook veel op het forum. er over praten hier doet me toch goed. je hoort wel eens mensen zeggen je moet er niet te veel mee bezig zijn. maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan heh. ik ben van de zomer al bij een maatschappelijk werkster geweest, dat was verplicht voor de eiceldonatie, en ik vond het niks bij haar. en je kunt het idd gewoon proberen, mss is accupunctuur iets voor jou anders. hoor ik ook veel over hier op het forum. ik hoop dat je jezelf de rust kunt geven door er minder aan te gaan denken. dikke knuffel lisa.
Hoi Lotje, Ik ben zelf begin dit jaar naar een psycholoog gestapt, en het heeft me erg goed gedaan. Deze psycholoog is gespecialiseerd in vruchtbaarheidsbehandelingen en dit vond ik toch wel heel erg prettig. Ik wens je veel succes bij je 2e gesprek en hoop voor je dat je veel aan de therapie hebt. groetjes pat
Ik ben bij een haptonome; dat is een therepie die ook met aanraken werkt. Ik vind dat heel prettig. Eerst praten we (meer een soort psychotherapie) en daarna gaat ze verder met aanrakingen. Psychische spanningen zetten zich ook vast in je lichaam. @Lisa: jij zit ook bij het UMCU? Dan begrijp ik wel dat je die maatschappelijk werkster niets vindt! Ik ben daar ook geweest en je hebt er wel iets aan, maar niet heel veel. Een echt goede psycholoog of psychotherapeut is toch wel anders, gelukkig...
Ook hier is het dezelfde situatie, afgelopen zaterdag bij mijn beste vriendin een hele "" grote"" discussie over gehad met mijn man. Dat ik het gevoel had dat hij me iets beloofde en daarna weer niet deed. Zij zei me ook dat ik er obsessief mee bezig was. Ik heb haar gezegd dat ik erg teleurgesteld erin was dat we na mijn man zijn tese helemaal geen begeleiding hebben gekregen dit allemaal te verwerken. Terwijl als mensen de mm instappen voor ivf en dergelijke heel goed begeleid worden. Eerlijk gezegd ben ik er ook wel over aan het twijfelen. Aangezien alhoewel het rustiger tussen ons gaat , ik toch soms op ontploffen sta. ik hoop dat het jullie wat helpt. liefs lana
nee aquilegia ik zit in arnhem en voor de tp in utrecht het umc. een maatschappelijk werkster zal zeker anders zijn dan een psych hoor. ik vond het niks bij haar, ze haalde allemaal andere stellen erbij terwijl het over ons ging. en wat ik ook raar vond is dat toen wij te horen kregen van de onvruchtbaarheid ons geen hulp is aangeboden en toen we voor eiceldonatie gingen dat verplicht was. ik mag toch hopen dat een echte goede psych beter is dan zo'n maatschappelijkwerkster
Je hebt helemaal gelijk! Krijg je de schok van je leven en dan wordt er geen hulp aangeboden! :x En dan wil je het oplossen en dan moet je verplicht hulp. Dat is trouwens in het UMCU wel beter. Toen wij 9 maanden na de miskraam al kwamen omdat het zwanger worden niet meer lukte, wilden ze geen onderzoek doen. We moesten eerst het jaar volmaken. :x Maar toen ik vervolgens in tranen uitbarste, gaf de arts-assistent wel aan dat we gebruik konden maken van de maatschappelijk werkster. Dat hebben we ook een paar keer gedaan, en ze deed haar best, maar ik praat toch veeeeeeeeeel liever met mijn haptonoom. En mijn vriend is tegenwoordig bij een heel goede psychotherapeut om e.e.a. te verwerken. Want ook mannen hebben soms hulp nodig.
Ik ken de situatie, Lotje. Bij mij was het precies hetzelfde: Als ik niets deed, dan zou ik nooit moeder worden. En dus moest ik iedere maand ovulatietests doen, de inseminatie plannen en dan afwachten of ik wel of niet ongesteld zou worden. Of wel. Of toch niet. Of Nou ben ik zelf helemaal niet zon planner, dus al die verplichte nummertjes gingen helemaal tegen mijn karakter in. En ja, dat gaf stress. Er druk mee zijn is onvermijdelijk in onze situatie. Maar er is een verschil tussen er druk mee zijn en er obsessief mee bezig zijn. En als ik lees dat jij al lange tijd ontzettend gespannen door het leven gaat, dan kun je misschien best een beetje hulp gebruiken. Al was het maar om tussen alle verplichte nummers door wat te kunnen ontspannen. Een onvervulde kinderwens bepaalt nu eenmaal een groot gedeelte van je leven. Dat weet jij, dat weet ik en dat weet die psycholoog ook. Maar het kan ook een groot gedeelte van je leven verpesten, en die grens is maar heel dun. Ik hoop dat het je lukt om aan de gezonde kant te blijven, zodat je ondanks alles wat je mist toch kunt blijven genieten van de dingen die je wél hebt. Ik zou zeggen: Geef de psycholoog een kans. Het leven met een onvervulde kinderwens is hartstikke zwaar, maar als iemand je kan helpen om het een beetje lichter te maken, of om het iets beter te kunnen dragen, dan is dat alleen maar mooi meegenomen, toch? Sterkte! Belle (die inmiddels, na ruim drie jaar en een miskraam, het levende bewijs is dat een happy end nog altijd mogelijk is).
in feb heb ik ook een afspraak staan met een klinisch psycholoog . ik merk dat het me af en toe teveel word. maar het zwanger worden wat nu tegen zit is bij mij de druppel geweest die hem doe ovenlopen. ik heb namelijk ook de ziekte van crohn op jonge leeftijd gekregen en ben dus vaak ziek, en nu zit het zwanger worden me ook nog eens tegen ik heb al een keer een angst stoornis gehad en ik wil die graag weer voor blijven! iig suc6 !
Ik denk dat het absoluut niet verkeerd is om bij zo iemand langs te gaan. Waar ik ook goeie verhalen over gehoord heb is over acapunctuur(weet niet of de spelling correct is) Je wordt er in ieder geval super ontspannen door.Rust in je kop is gewoon zo fijn, maar ik weet dat dat niet vanzelfsprekend is...
Ik heb alleen je verhaal gelezen en de rest niet Maar ik loop ook bij een psychologe en het heeft me zeker geholpen, ik heb veel meer rust, waardoor ik ook wat relaxter door onze behandeling ga. Heel veel sterkte, Dikke knuffel C.G.
meiden, super bedankt voor jullie reacties! Dat ik hulp moet zoeken weet ik eigenlijk wel zeker. Die spanning kan echt niet goed zijn. En ik had laatst (voor het eerst van mijn leven) een massage van iemand en die bleek paranormaal begaafd te zijn, ze vertelde me later dat ze zich heel erg had moeten inhouden om niet in huilen uit te barsten bij mij. Ze had blijkbaar meteen door wat er met me aan de hand was en dat ik totaal niet goed in mijn vel zit. (Ik was daar overigens heel erg van geschrokken en heb me vervolgens 2 dagen ziekgemeld op mijn werk) Ik doe al aan acupuntuur. En ik geloof inderdaad wel dat dat helpt, moet het alleen weer even oppakken. Verder lijkt shiatsu (combinatie van drukpunten op energiebanen en massage) me wel wat. En nu dus misschien ook een psycholoog. Ik ga het in elk geval een kans geven. En ik ben blij om te horen dat er mensen zijn die er (met ons probleem) goede ervaringen mee hebben.