De titel zegt het al. Mijn oudste van ruim 3 is ondertussen thuis zindelijk. Boodschappen, even naar de stad e.d. gaan ook prima. Het was een vrij lang proces, maar het is gelukt en ik ben er blij mee. Nu gaat hij elke donderdag naar mijn schoonouders. Hij wil daar niet op de wc of potje. Als ik hem vraag waarom niet, zegt hij 'ik wil bij jou'. Ook op andere plekken (peuterspeelzaal, ouders), wil hij niet. Echter, toen mijn ouders een keer thuis waren bij ons oppassen, wilde hij wel (niet uit eigen initiatief, op enig aandringen van mijn moeder). Dus thuis voelt schijnbaar veilig. Als ik er zelf ben zegt hij ook echt uit zichzelf dat hij op het potje moet (wc liever niet). Ik probeer hem wel regelmatig zonder luier bij mijn ouders of schoonouders mee te nemen als ik er bij ben. Maar dan heeft hij ongelukjes. Hij komt er zelf niet mee als hij in zijn broek plast of zelfs poept. Als ik het merk doet hij verlegen, ook tegen mij, alsof hij zich schaamt. Het is zo jammer dat het thuis zo goed gaat maar ergens anders niet. Het dilemma 'wel of geen luier aan doen' speelt dan ook mee. Naar de opvang zonder luier lijkt mij nog geen optie, aangezien hij op andere plekken dus ook niet zindelijk is. Ze nemen hem wel mee en blijven vragen maar hij wil gewoon niet. Tips?
Twan was heel makkelijk en snel zindelijk, dus eigenlijk kan ik je niet helpen. Maar ik zou denk ik , als ik jou was, geen luier meer om doen. En verder geen nadruk er op leggen en overal hetzelfde doen, dus overal op de wc zetten. Ik ben bij Twan gewoon in eens gestopt met luiers. De eerste week soms wel 7 ongelukjes op een dag, maar uiteindelijk had ie het door! Ik heb hem nooit beloont (dus geen cadeautjes, stickers of zo) of gestraft. Heel veel succes!