Hallo allemaal Sorry alvast voor het lange verhaal. Ik ben op zoek naar mensen die mijn verhaal herkennen en mij misschien kunnen helpen. Onze dochter van bijna 6 (3 april) is niet poepzindelijk. Het begon met ernstige opstipatie met 2,5 jaar. Daarna aan de movicolon. Daar werd het wel beter van maar toch bleef het poepen een probleem. Ik ben daarna met haar naar een osteopaat geweest en dat werkte voor een tijdje beter maar hij kon ook niets meer voor haar doen. Het advies gekregen om een melkvrij dieet te proberen. Hebben we gedaan maar ze had nog steeds de medicijnen nodig. Toen de medicijnen opgehoogd en het ging een tijdje redelijk. Wel regelmatig microlax moeten gebruiken. Toen ze ruim 3 was zijn we doorverwezen naar het ziekenhuis voor een bloedtest i.v.m het vermoeden van een glutenallergie. De test was negatief. Verder konden ze nog weinig doen en moesten we het laten rusten. Met 4 jaar ging ze naar school en ging het poepen op de wc redelijk. Paar keer per week een ongelukje op school maar ook veel op de wc thuis. Tot de zomervakantie. Toen ging het helemaal mis. Ze had dagelijks wel 6 vieze broeken. Toen bij de ha aan de bel getrokken en we mochten naar de kinderarts. Daar een aantal keer bij een pedagogisch hulpverlener geweest. Dan ging het weer een tijdje goed en zijn we gestopt met de afspraken en hup het was weer helemaal mis. Weer terug naar het ziekenhuis en verwijzing gekregen voor een kinderpsycholoog. Helaas die de ha afgewezen. We moesten eerst naar het wijkteam. Dit hebben we gedaan met als doorverwijzing een kinderbekkenfysio. Dat zijn we een 10tal met geweest maar ook zonder resultaat. Toen heb ik de ha gebeld en die heeft me doorverwezen naar de poep/plas poli. Daar zijn we 11 december geweest. Het was een fijn gesprek. Ze waren niet bij met de afwijzing van de ha voor de psycholoog. Ze gaan naar nu in het hele team bespreken om te zorgen dat er nu echt de juiste hulpverlening komt voor haar. Omdat ze ook moeite heeft met eten en slapen denken ze aan een controle probleem. Ook willen ze misschien haar darmen onderzoek omdat ze geen dag zonder de movicolon kan. Zojuist even naar het ziekenhuis gebeld omdat ik maar niets hoor en onze dochter weer een flinke terugval heeft. Het gaat helaas al jaren op en af. Soms een week droog maar dat is maar zelden geweest. Ze lijkt het niet te voelen. Ze geeft niet aan als ze gepoept heeft een zegt dan Nee. Ik maak me toch wel wat zorgen. Volgend jaar gaat ze naar groep 3 en zal ze toch ook moeten gaan gymen De klas wordt groter en ook haar klasgenootjes.
Deels herkenbaar: hier een zoon die vanaf 3 jaar ontlastingsproblemen heeft. Bij hem begon het dat hij niet durfde en het poepen ook enorm vies vond (tot overgeven aan toe als hij poep zag/rook), daardoor ging hij het ophouden, waardoor het poepen pijn ging doen, etc. etc. Ik heb toen al vrij snel een verwijzing naar de poeppoli gekregen (met 3,5) en daar ben ik zo blij mee geweest! Met hele hele kleine stapjes, af en toe weer een terugval, durf ik nu bijna te zeggen dat hij zindelijk is. Toen hij over de angst van het poepen heen was, moest hij leren om de controle los te laten. Oftewel niet meer continu willen ophouden, reageren op de aandrang. Dat was nog wel even een dingetje en is uiteindelijk gelukt met een paar weken lang bisacodyl zetpillen te hebben gebruikt. Hierdoor krijgen ze een sterke aandrang binnen een kwartier (mijn zoontje wist dit nog te rekken tot een uur....). Maar hierdoor wist hij: oké, ik krijg zo een pilletje en daarna moet ik gaan poepen. Na een paar weken hiermee gestopt en toen pikte hij het zelf aardig goed op (was toen 5). Maar het is wel heel fragiel, met bijv. een spannende periode merk je direct weer dat hij de controle probeert te pakken en dat doet hij door zijn ontlasting op te houden. Met de kerst en daarna het weer starten op school was bijv. weer een periode dat het wat minder ging, nu pakt hij het weer goed (even een extra stimulans door met een stickerkaart te werken en kleine beloningen (langer opblijven, toetje uitzoeken, extra iPad tijd, etc.)). De poeppoli heeft ons enorm geholpen. Tips over de beste houding op de wc (zoontje kan het beste ver met zijn billen in de wc hangen, i.p.v. rechtop met de voeten op een krukje wat ik altijd dacht), maar vooral ook hoe je met het gedrag om gaat. Positief gedrag belonen, negatief gedrag negeren, afspraken maken, deze ook nakomen, etc. Het klinkt zo simpel, maar het was zo fijn om een heel team om je heen te hebben die je helpt. En wat mij wel hielp: regelmatig even terugkijken, hoe ging het een paar maanden geleden? Dan waren er altijd wel wat (kleine) stapjes gemaakt. Succes, ik weet hoe frustrerend het is... Hopelijk krijgen jullie nu de juiste hulp!
Dank je wel voor je verhaal. Ze heeft gelukkig geen angst voor de wc. Bij mij is het echt de vraag of ze het wel voelt. We weten dat er onder niets mis is maar ik denk dat ze het psygisch niet voelt.
Herkenbaar, zoon had het vanaf zijn derde jaar ontlastingsproblemen. Hier helpt dagelijks Forlax 10 mg en de kinderfysiotherapeut . Vooral het laatste heeft geholpen door haar benadering , nog maar af en toe een vieze broek nu en hij is 4.
Dank je wel voor je berichtje. Wij zijn ook bij een kinderfysiotherapeut geweest maar dat heeft helaas ook niets geholpen. Ze heeft zelfs de strenge aanpak geprobeerd (zelf schoonmaken, niet spelen na school, maar 10 onderbroeken per week) maar ook dat mocht niet baten helaas.
Klinkt heftig dat strenge. Heeft jouw kindje dat nodig? Mijne slaat Dan helemaal dicht. Hier helpt het filmpje 'vrachtwagen poep', en hem beter geleerd hoe schoon te maken, spiegel erbij zodat hij het ook zag. Maar aan dat proces konden we pas werken nadat eerst de medicijnen goed liepen qua dosering en bij ieder eet en drinkmoment naar de wc om te proberen. En dat de buikpijn weg was . Toen zat hij lekkerlein zijn vel en was de ontlasting zacht genoeg zoals het hoort, en was de basis gelegd om positieve wc ervaringen op te doen. het vraagt enorm veel geduld, valt niet mee!
Dank je wel voor je berichtje. De strenge aanpak was ook heftig. Heb het ook maar een week volgehouden want ik vind het zelf niet prettig maar we wisten met zijn allen niet meer wat we nu nog konden doen. Hier ook medicijnen en de ontlasting is niet hard. Ze lijkt het gewoon niet door te hebben als ze een vieze broek heeft. Kan er uren in rondlopen. Ze lijkt het niet altijd te voelen. Gisteren voor het in bad gaan ging ze naar de wc. Toen ik even later keek lag er een grote drol in. Ze keek me verbaasd aan toen ik vroeg of ze gepoept had. Ze leek het niet die te hebben. Vanochtend ook gepoept en toen kwam ze het wel weer vertellen. Dat filmpje hebben wij ook gebruikt in het ziekenhuis.. Zoiets helpt dan een paar dagen en dan is het weer mis. Regelmatig naar de wc sturen doen we ook al. We dachten nog aan een horloge met alarmen zodat ze het zelf kan doen en ook op school.
Mijn dochter heeft dit ook. Ze is nu 7. We zijn sinds vorig jaar bij de poep en plas poli. Ze heeft een horloge voor in de klas, en strenge regels. Ze gebruikt al 2 jaar macrogolum. Hier ook de regels dat ze zelf zo veel mogelijk schoon maakt. Dus zelf even een schone onderbroek pakken, zelf even in een sopje zetten en schone onderbroek weer aan doen. Ik heb wel het idee dat het bij dochter zo werkt omdat ze wat ouder is, en ze echt goed begrijpt wat er gebeurd.
Je schrijft dat ze het niet lijkt door te hebben. Is de ontlasting Zo dun ? Bij mijn zoon hebben we bekken oefeningen gedaan . Stukken/duwen en ophouden/knijpen. Oefenen door iedere 2 uur naar de wc te sturen om te proberen (heel luchtig houden ) . Met de aanwijzingen hoe dat duwen en knijpen werkt. Ook samen geoefend in de woonkamer , speels. Kan goed zijn door maanden geen goede ontlasting op de wc dat de spieren verslapt zijn, en zodoende were getraind moeten worden.
Nee juist helemaal niet. Ze krijgt medicijnen omdat het anders heel hard is. Het zijn redelijk normale drollen. Die oefeningen hebben wij ook gedaan maar dat is het helaas niet. Ze heeft een goede houding op de wc en weet hoe ze moet poepen. Wij weten gewoon niet meer wat we kunnen doen.
Ja zo'n horloge hebben wij ook aan zitten denken maar ik vraag me af of ze ernaar luistert. Thuis misschien wel omdat wij haar dan helpen herinneren maar of ze het op school en de BSO ook doet weet ik niet.
Nee maar ze voelt m trillen, en op school is met de juf afgesproken dat ze altijd naar de wc mag lopen, dus dan gaat ze wel.
Buurjongen heeft ook zo'n horloge en dat helpt wel. De juf en bso leidster weten het ook en hij moet dan verplicht naar de wc (of hij nu moet of niet). Verder heeft hij luierbroekjes aan voor grote kinderen. Als jullie dochter meerdere keren per dag ontlasting heeft is dat echt vies. Voor haarzelf en de omgeving (zeker als ze niets aangeeft). Dan zou ik dit liever hebben dan alles onder de poep. Is misschien een stap terug maar ik zou dagelijks poep verwijderen niet willen. En ze dan er flink mee gepest worden.
Q heeft het heel lang gehad, maar vooral met plassen. Bij haar waren er duidelijke aanwijzingen voor een terugval, eigenlijk altijd wanneer het niet goed met haar ging. Ze was een tijd helemaal zindelijk, totdat ze naar school ging. Lang verhaal om alles uit te leggen dus probeer het kort te houden. Voor ‘s nachts hebben we een plaswekker gebruikt, na ongeveer 2 maanden was ze ‘s nachts weer zindelijk, dat was toen ze 6 jaar was. Overdag wanneer ze op school vast liep of soms wanneer te weinig uitdaging kreeg tijdens de zomervakantie ging ze in haar broek plassen. We hebben alles geprobeerd, huisarts, medische dingen waren snel uitgesloten omdat ze ook perioden kende dat het lang goed ging en een kinderpsycholoog. Pas na de school wissel ging het echt beter. Daarna heeft ze nog een tijdje op de BSO in haar broek geplast, maar dat gaat sinds een paar maanden ook goed. Daar veel gesprekken gehad, een van de leidsters begreep haar slecht (volgens een andere leidster van de BSO). Nu gaat dat beter. Dus pas vanaf Q bijna 8,5 jaar was gaat het echt goed. Ook hier heeft ze steeds alles zelf moeten opruimen, broek uitspoelen, zichzelf wassen en schone kleren aan doen. Dat hielp allemaal niet. Wij hebben echt het idee dat het een controle ding van Q was, dat had ze immers wel zelf onder controle. Ze is er overigens nooit mee gepest (hier las ik iets over van iemand anders).
Hier ook wel eens gedacht aan weer een luier aan doen maar dan gaat alles in de luier. Dan probeert ze het niet eens dus op advies van de kinderarts doen we geen luier om. Alleen als we bijvoorbeeld de hele dag weggaan. Naar de efteling bijvoorbeeld. Dat vind ze zelf geen probleem. Het gaat nu alweer een week heel erg goed. Dus we hopen maar dat ze het deze keer volhoud.
Inderdaad een beetje hetzelfde verhaal. Hier ook duidelijk meer frustratie en boos zijn als het weer mis gaat. Ze zit dan minder lekker in haar vel Nu gaat het alweer een week heel goed dus ze kan het wel. De vraag is altijd alleen hoe lang. Gisteren te horen gekregen dat ze haar vanuit het ziekenhuis hebben doorverwezen naar de psycholoog. Er is alleen een lange wachtlijst dus kan ze pas in April terecht.
Hier was er ook een lange wachttijd voor de psycholoog. Wat Q fijn vond was een zorgendoosje. Dingen waar zij zich zorgen over maakte schreef ze op een blaadje (of tekende). Ik vroeg elke avond of ze iets uit haar zorgendoosje wilde bespreken. Als ze dat wilde deden we dat anders niet. Dit heeft Q ook erg geholpen. Wie weet helpt zo iets bij jullie in de tussentijd ook wel. Dit was overigens niet ons eigen idee maar van de psycholoog.