Hallo alllemaal, Ik zit enorm met allerlei gedachtes en vragen. Ik wil graag even mijn verhaal kwijt en wellicht heeft iemand tips voor me of kan mij een andere kijk op de situatie geven. Mijn zoon van 5 staat momenteel onder behandeling van een pedagoog ivm eetproblemen. Hij heeft een zwaar vitamine D tekort zijn we nu achter en zijn allergiewaardes zijn aan het rommelen. Vitamine D tekort veroorzaakt hoofdpijn, buikpijn, pijn in de benen, moeheid, hyper, groeistoornis en je 'rot' voelen. We zijn inmiddels anderhalve maand bezig met de behandeling. Deze is met name gericht op het avondeten en situatie tijdens het eten. Overdag gaat het nl. sinds december (sinds de huisarts en sinterklaas hem hierover hebben toegesproken) al een heel stuk beter. Op school is mijn zoon een 'uitblinker'. Hij gaat graag, maakt zijn taakbriefjes en ze bieden hem extra werk aan. Zijn woordenschat en begrip ligt een stuk hoger dan bij de meesten en ook zijn interesses zijn meer (veel vragen en onthoud goed, weet dit later ook in andere situaties toe te passen etc). Nu vertelde de juf mijn vanochtend nadat ik haar geïnformeerd had over de uitslagen van de bloedtest dat zijn cito toets ook een dalende lijn liet zien en verklaarde dan ook meteen dat het vast kwam doordat hij dus echt niet lekker in zijn vel zit. Thuis gaf mijn zoon altijd al aan dat hij school saai vind en ik motiveer hem dan ook om zijn taakbrief te maken en extra werk te vragen. Dit omdat het Dalton onderwijs betreft (zelfstandig leren) en ze pas op donderdag hun taakbrief af moeten hebben. Hij heeft duidelijk wat meer werk nodig. De laatste tijd merk ik weer aan hem, dat hij niet voldoende gestimuleerd word.. Ik wil thuis wel met hem aan de slag, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. En door het bericht vanochtend dat zijn cito juist een dalende lijn laat zien, weet ik niet meer zo goed waar ik nu goed aan zou doen. Me eerst richten op het behandelplan met de pedagoog en het vitamine d tekort en het leren laten voor wat het is? Heeft de dalende lijn wellicht te maken met het feit dat we bezig zijn met het behandelplan rondom het eten (wat volgens de pedagoog te maken heeft met de behoefte aan grenzen). Ik vind het lastig en weet niet hoe ik mijn zoon het beste kan helpen! Herkent iemand dit?
Ik ben absoluut geen ervaringsdeskundige bij kinderen, maar ja, een vitaminetekort kan je je erg rot laten voelen, maar als het zo ernstig is, dan zou je verwachten dat dit al langer speelt en niet sinds kort (de dalende CITO's). Daar zou je eerder verwachten dat hij er met de pet naar gaat gooien door te weinig uitdaging. Kunnen ze op school niet extra uitdagingen bieden?
Het kan van twee kanten komen: hij voelt zich fysiek slecht, en gaat daardoor minder presteren.. Of omdat hij te weinig mentale uitdaging krijgt, voelt hij zich ellendig.. Ik zou hem zijn energie even laten steken in zijn voeding. Hij zit nu in groep 2? Hoever is hij met zijn ontwikkeling qua taal en rekenen? Als hij aardig bij is, zou ik het wel durven te laten rusten voor even. Hij zal ook zelf moeten leren om meer te vragen of alternatieven te zoeken (spelen na zijn taakjes?) Mijn oudste deed graag de taakjes, omdat spelen moeilijker is als je niet zo lekker in je vel zit. Die taakjes zijn lekker overzichtelijk en geen gedoe met speelse vriendjes. Nu in groep 3 komt hij weer helemaal tot bloei met genoeg werkjes, geen hysterische groep 1/2 groep meer om hem heen (30+ kinderen trok hij slecht), en een fijne juf..