Dus jij gaat je kind thuis educatie geven, terwijl er miljoenen andere mensen hiervoor speciaal opgeleid zijn en hier dus bekwaam in zijn. Het is onmogelijk om je kind tegen 'de boze buitenwereld' te beschermen. Je kind loslaten is een heel goed proces, niet alleen voor jezelf, maar vooral voor de ontwikkeling van je kind. Maar goed, dat is mijn mening. En wanneer zou je kind dan wel naar buiten (lees onderwijs) mogen?
Milan is wel naar de psz geweest en zit nu op de kleuterschool. Misha gaat in oktober ook naar de psz. Ja, het was moeilijk om hem de eerste keer heen te brengen, het is toch al een heel klein stukje loslaten, het begin van een proces dat jaren gaat duren. Maar ik wil mijn kind het plezier en genot dat het spelen met leeftijdgenootjes geeft, niet afnemen omdat mijn angsten de overhand nemen. Dat zou echt zeer egoïstisch zijn. Een kind heeft recht om de wereld op zijn/haar eigen manier te ontdekken/verkennen en zelfstandig te worden, dat mogen wij hun toch niet ontnemen? Nu weet ik wel dat de psz nog niet zo'n ontzettend grote rol speelt in het zelfstandig worden, maar het is wel een fijne voorbereiding op de kleuterschool. Ze hebben al geleert om een paar uurtjes te spelen zonder mama of papa in de buurt, tussen al die "vreemde" mensen. De dagen op de kleuterschool zijn aanzienlijk langer, zonder voorbereiding kan het best tegenvallen voor zo'n kleintje wat nog niets gewent is... School speelt wel een erg grote rol in het zelfstandig worden van je kind, persoonlijk! zou ik er nooit (vrijwillig, soms zit je in situaties dat je wel moet) voor kiezen om mijn kind thuis te houden, omdat je als moeder te angstig bent, dat recht heb ik gewoon niet. Je kind heeft zijn eigen leven en je moet je afvragen of het op latere leeftijd je beslissing waardeert, omdat het zoveel heeft moeten missen..
mijn zoontje is met 2 ook naar de pz gegaan en vond dit in het begin ook heel moeilijk had hem tenslote 24 uur per dag om me heen en dan lijken die 2a3 uurtjes echt een eewigheid en had ook het idee van ik ken me kind en weet wat hij wil en hun zijn vreemd en straks begrijpen ze hem niet en vooral in het begin was het een drama als ik wegging zette hij het op een brullen en dat vond ik ook heel moeilijk dit heeft zeker wel 2 maanden geduurd maar ieder kind is anders en nu vind hij het echt helemaal geweldig en ze leren er al een hoop waarje thuis je voordeel weer mee kan doen.