Gisteren hadden we een bepaalde planning in gedachten die helemaal in de soep liep. We zouden lekker met onze fiets naar een heerlijk terrasje gaan met onze jongste. Wijntje, hapje eten en dan weer lekker naar huis. Puntje bij paaltje liep het anders en zijn we ergens anders terecht gekomen. Door de allergiën van mij en mijn dochter konden we daar uiteindelijk niks eten. Toen naar een ander bekend tentje gefietst en die was dicht. Uiteindelijk toch maar weer naar huis. Je zou zeggen, lekker boeiend, waar maak je je druk om. Ik denk dat ik sowieso mijn bui al niet had, maar ik ben de rest van de dag best uit mijn doen geweest en dat vond ik zo ontzettend stom van mezelf. Teleurstellingen zijn geloof ik niet zo mijn ding. Ik hoor en lees regelmatig dat er op kleine "probleempjes" gereageerd wordt met de opmerking "als dat het ergste is wat je hebt meegemaakt....." En dat is het hem nou net, dat hebben we zeker wel en daar zitten we nog middenin. Toch kan ik dit dan totaal niet relativeren. Hebben jullie daar ook weleens last van, je druk maken om echt hele stomme pietluttige dingen?
Je bedoelt gewoon wanneer je even niet kan relativeren en even een baalmoment hebt? Tuurlijk, heeft iedereen wel eens. Hartstikke gezond!
En jeetje, ik geloof dat ik een heel boekwerk kan maken met voorbeelden! Dat is nou ook het leuke. Dat soort dingen zijn heel erg subjectief en kunnen op dat moment gewoon ook als heel vervelend worden ervaren. Lekker even laten bezinken zodat je het later ook weer van je af kunt zetten.
Wij hebben genoeg ‘grote zorgen’ aan ons hoofd en ik denk dat we daardoor soms ook geen geduld hebben voor iets kleins, ik kan er dan ook zo enorm van balen… Heel normaal lijkt me
Baalmoment zal iedereen wel hebben, dat mag helemaal. Het hangt denk ik er meer van af hoe lang je erover gaat malen. Ik kan er snel een punt achter zetten, mijn man daarentegen kan het groter maken dan het eigenlijk is. Dat gaat dan meer energie kosten dan nodig. Dat vind ik altijd zo zonde. Het is gebeurd, pech, ervan geleerd en weer verder.
Joh, met regelmaat. Achteraf realiseer ik mij ook wel dat het overdreven was maar op dat moment voelt het niet fijn.
ja hoor b.v Vorig jaar bij mijn ouders op bezoek (die varen zomers door nederland) en verheugden ons allemaal op de maaltijd bij het vaste restaurant waar we dan naar toe gaan. Is het restaurant over genomen en de menukaart dus gewijzigd. Op zich geen probleem maar de kipsate (waar ik me op verheugd had) was er niet meer en schnitzels hadden ze ook niet meer. Het stoofpannetje wat ik toen besteld had was lekker maar eigenlijk te weinig (vooral als je de hele dag op het water bent geweest), 1 schaaltje gebakken aardappelen voor 4 volwassenen en 2 tieners was nu ook niet echt om naar huis te schrijven (uiteindelijk bij besteld + extra voor betaald) Toen was het nagerechten tijd. Eerst geïnformeerd of ze een lactosevrije variant hadden, was geen probleem ( voor dochter) Iedereen besteld, lekker ijs met aardbeien, sausje erover etc, zag er echt fantastisch uit. Komt het toetje voor mijn dochter, een klein schaaltje met aardbeien, dezelfde hoeveelheid als dat wij over ons toetje hadden ( zullen er een stuk of 3 zijn geweest) in stukjes gesneden. (niet wat extra poedersuiker, parasolletje) kind was zo teleurgesteld (en wij ook) Was echt een baal afsluiting van een leuke dag. We hadden al gezegd dat we dit jaar dan naar een ander restaurant zouden gaan of gewoon bij de patatzaak wat zouden halen, maar de gezondheid van mijn vader is achteruit gegaan waardoor ze dit jaar niet met de boot weg zullen gaan en de kans groot is dat vorig jaar de laatste keer was. Dus eigenlijk baal ik nu wel weer.
Ik zou me druk gaan maken met een eentonig leven als het niet zo was! En ja achteraf denk ik dan ach meid wat was je toch weer lekker aangebrand ... maar hey thats life.
Alsof ik mezelf hoor praten hahah. Kan er zó slecht tegen wanneer de planning last minute gewijzigd wordt enz. Niet dat ik mij er lang druk om maak ofzo, maar ben dan vreselijk geïrriteerd en dan heb ik wel even tijd nodig om te schakelen. Ik hou van plannen en wanneer dingen volgens planning gaan Soms lastig met kinderen, zeker met de jongste, 9vd10 keer gaan we later de deur uit dan gepland was haha.
In bepaalde periodes meer dan anders (vooral de week net voor mijn menstruatie). Ik kan er slecht tegen als ik voor het blok gezet word en opeens iets moet kiezen. Of als er dingen toch heel anders gaan dan hoe ik het bedacht had. Soms kan ik maar beter niets bedenken dan kan het ook niet anders gaan. Dus dat doe ik nu soms ook. Dan zeg ik tegen mn man, regel jij het maar, ik ga wel mee, bedenk maar wat. Uiteindelijk zet ik me er meestal wel weer makkelijk overheen hoor. Dan maar niet naar het restaurantje ofzo, dan maar thuis wat eten. Maar dan baal ik ook wel even.
Oh ja, vaak als er al vanalles mis gaat. Wij gingen deze keer voor het eerst met de elektrische auto op de wintersport. Echt, om gek van te worden met dat opladen. Staat er dat er een oplaadplek moet zijn, is hij er niet, volgende tig km verderop, terwijl er amper nog wat op staat, kapotte laadpalen, laadpalen die alleen werken met een app waarbij je het ding niet aan de praat kreeg, storingen, bezette laadpalen met nog meer wachtenden...echt, stoom kwam haast uit mijn oren.
Dat vooral denk. Je hebt wat in gedachten en dan loopt het ineens anders. Vorig jaar gingen wij samen sushi eten en had een tijd doorgegeven. Kwamen we daar, stonden we er niet op en was er geen plek. Ik kon mijn teleurstelling vooral niet verbergen en was echt zwaar pissed of. Mijn man keek me aan alsof ik niet goed was. Ik stierf ook van de honger en had enorm veel trek in sushi. Normaal ben ik echt totaal niet zo. Toen naar een andere tent gefietst en heerlijk gegeten. Maar het duurde echt even voordat ik was bijgetrokken. Ik vond het zo verschrikkelijk stom van mezelf.
Ik moet altijd zo lachen om jouw berichten. Niet zozeer om de inhoud, maar ik lees alles met de stem van Nina. Zoals zij praat. Betrap me er elke keer weer op. En de dingen die jij schrijft, zouden volgens mij ook zo uit haar mond kunnen komen.
Ik snap jou zo!! Wij hebben in ons gezin ook te maken met allerlei allergieën. Zo trouwde mijn broertje en hadden wij met een hele allergielijst een stukje taart besteld voor de kinderen. De bakker gaf aan dat dat geen probleem was en hij ervoor zou zorgen dat onze kinderen ook (voor het eerst in hun leven) een stukje taart hadden. Nee stonden er 2 bakjes fruit naast de bruidstaart. Ik ben echt nooit meer bij die desbetreffende bakker geweest. Hij heeft heel veel prijzen gewonnen en is de beste bakker van Nederland, maar dan ben ik toch wel zo vreselijk eigenwijs dat ik daar echt niet meer kom.
Oh zou ik ook niet naar toe gaan, kom er dan gewoon voor uit dat er bar weinig overblijft. Hier gaf de bakker toe dat hij dan niet veel meer kon dan een bakje van pure chocolade (hele pure chocolade die bijna niemand lekker vind) met daarin wat fruit. Als het restaurant had gezegd dat ze geen lactose vrije toetjes hadden, had niemand een toetje besteld en hadden we ergens een waterijsje gekocht. Dat waterijsje heeft ze ook nog wel gehad hoor maar ja de toon is dan al wel gezet.
Hier ook genoeg grote zorgen. En dan wil je gewoon dat je dagje uit perfect verloopt en als dat dan niet lukt . (Ik kon niet in de Droomvlucht toen we eindelijk weer eens in de Efteling waren , ik weet het, er zijn ergere dingen, maar niet die dag).
Ik moest een beetje lachen om de titel, omdat het zo perfect op mij van toepassing is. Vooral 's nachts kan ik me om de meeste onzinnige shit zorgen maken, maar ook overdag gaat het me goed af. Zelf als er grote, serieuze dingen zijn om me zorgen over te maken, weerhoudt het me niet om ook lekker te gaan stressen over allerlei onzin en als er iets misgaat ben ik in onze familie steevast degene die het zich het meest aantrekt en er steeds maar weer op terugkomt, terwijl de rest het allang vergeten is. Helaas is het hier aard van het beestje. Eens een control freak, altijd een control freak