Jahoor weer een 2 vragen van mij. Gisteren gingen mijn vriend en ik samen naar de bioscoop dus oma kwam oppassen. Zodra Sylvano haar zag begon hij keihard te huilen (was een week geleden dat ze voor het laatst was geweest.) Ook drinkt Sylvano bij mij ze fles goed leeg bij mijn vriend minder goed. Ook huilt hij wel vaker naar vreemden die te dichtbij komen, dit doet hij sinds een maand is dit weer een fase? Vraag 2: Zodra de hond hard blaft schrikt hij zich wezenloos, kijkt me even beduusd aan en daar gaat ze pruilip en zet het dan op het brullen, en niet zo'n klein beetje nee echt keihard! Wanneer went hij aan harde geluiden en waren jullie kindjes ook zo schrikachtig?
Onze oudste zoon was ook altijd enorm schrikachtig en éénkennig.Met 1 jaar was dit helemaal over.Gewoon een beetje rekening mee houden en niet druk over maken want gaat echt weer over.
Mijn dochter is ook bang voor vreemde mensen. Als iemand anders dan haar mama of papa haar oppakt is het huilen met dikke tranen, zodra ik haar pak is ze stil Sinds een maand doet ze dit. Toen ze klein was schrok ze ook regelmatig van de kleinste dingen, dat is nu gelukkig voorbij
Ik heb een tijd geleden dezelfde vraag gesteld hier! Onze zoontjes zijn ongeveer even oud. Maar het wordt langzaamaan steeds minder hoor! Mijn zoontje schrikt echt al minder vaak als voor heen.
http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/393640-baby-4-mnd-schrikt-veel-vaak.html dit was het topic
Ik denk dat het ermee te maken heeft dat hij ineens de wereld om zich heen leert kennen en ontdekken. En dat geluid hoort daar ook bij. Wij schrikken ook, maar weten vaak snel waarvan het komt en zo'n kleintje kan het nog niet plaatsen. Ze herkennen het geluid ook niet kunnen het verband niet leggen. Gaat dus snel over zodra ze verbanden en relaties gaan zien. Mijn ventje was heel bang voor mannen. Behalve zijn vader. Ik denk door de wat zwaardere stemmen. ook appart... Helemaal in een "sprong" zoeken ze iets wat vertrouwd is. Het kan een periode zijn waarin ze nieuwe dingen leren en daardoor iets meer naar mama en papa trekken. Ik heb gemerkt dat het een week later weer over kan zijn.
Hier begon ze afgelopen week voor het eerst te huilen toen ik haar bij de oppas bracht en wegging, dus ik denk dat het hier ook begint te komen. Thuis valt het wel mee met schrikken omdat ze wel het één en ander gewend is met een zus en hond. Bij de gastouder schrok ze wel van het blaffen van de mond. Verschilt hier trouwens wel of ze moe is of niet. Als ze moe is hoeft er niet zoveel te gebeuren om haar aan het huilen te brengen terwijl als ze net geslapen heeft, alles prima is.