Hallo allemaal! ik ben Susanna, 24 jaar en trotse mama van Lily. Lily is nu 15 maanden oud en heb sinds een tijd weer flink de babykriebels te pakken. Zit er zelf bijna constant mee in m'n hoofd, dat ik toch wel heel erg graag een tweede kindje zou willen. Aan 1 kant denk ik, Lily vraagt nog heel veel aandacht zou ik niet nog even moeten wachten... aan de andere kant lijkt het me heerlijk om weer zwanger te zijn en zo'n klein hummeltje te mogen verwelkomen. Probeer er niet te veel aan te denken, maar de wens komt steeds vaker en steeds heviger weer naar boven. Nu heb ik veel op internet zitten lzen over wat b.v. het ideale leeftijdsverschil is tussen 2 kindjes, maar eigenlijk kom je er dan achter dat dat er niet echt is. Het word zoiezo weer f een stuk zwaarder als er een kleintje bij komt, maar al het mooie ervan komt er uiteraard ook bij.. ik dacht zo: laat ik nou gewoon mijn (koper) spiraaltje eruit halen, dan niet perse flink klussen ofzo, maar gewoon eens kijken wat er gebeurd eerst?! Het probleem is alleen, dat ik dat niet echt durf te opperen bij mijn vriend haha. Kan echt wel met hem praten hoor, maar hij kan soms gelijk nee zeggen zonder ergens over na te denken en dan kun je niet echt serieus verder praten. Terwijl ik echt wil dat hij serieus luistert en nadenkt hierover. Moet dus nog even verzinnen hoe ik dat het beste aan kan pakken... Herkent iemand mijn situatie en/of heeft tips? Altijd welkome ....
een ideaal leeftijdsverschil bestaat niet! voor iedereen is dit anders.. en tsja hoe je dit moet aanpakken.. ik zou recht voor mijn raap zijn en het onderwerp aankaarten. Toen wij begonnen voor onze dochter vroegen we gelijk aan elkaar hoe wij onze toekomstige gezins samenstelling zouden zien. ik heb toen gezegd dat ik min. 2 "eigen" kindjes wou, mijn vriend gaf aan een even aantal ( hij heeft een dochter uit eerdere relatie die ook hier komt) inmiddels zijn wij alweer een jaar bezig voor ons 2e kindje samen( onze dochter is op dit moment 20 maand), ik had spiraal en had hier 7 maand ellende mee, toen pil wat ook ellende was, toen hebben we gesproken over wat te doen, ik wou liever geen anticonceptie tijdelijk slikken en toen besloten we om onveilig te vrijen en zouden we wel zien wanneer het ons gegunt was. helaas tot op heden 3 mk's. ik zou gewoon open kaart spreken. ook al zou je vriend eerst nee zeggen hij weet dan wel af van jou sterke verlangens voor een 2e beebje. heel veel succes!
Misschien simpel gedacht, maar volgens mij moet je toch gewoon het gesprek aan gaan en hem (als dat nodig blijkt te zijn) heel duidelijk maken dat je hier serieus het gesprek over aan wil gaan. Na 15 mnd er graag opnieuw voor gaan of er ieg over praten is niet een heel raar termijn volgens mij. Bovendien ervaart iedereen een ander leeftijdsverschil als ideaal . Hoe je vriend daarover denkt kom je alleen maar achter als jullie erover praten. Waarom ben je bang dat hij gelijk nee zegt? Dus zet je angst opzij en ga ervoor, succes!
Ik raakte zwanger toen Ties 15 maanden was, er zit dus op 5 dagen na 2 jaar tussen mijn kinderen. Ik dacht dat het heel zwaar zou zijn maar het valt me erg mee. De jongste gaat automatisch in de dag me en dat gaat prima. Wb je vriend, dat weet ik ook niet hoe je dat moet aankaarten, hoe heb je dat bij je dochter gedaan dan?
Misschien ben ik wel een simpele ziel hoor... Maar zie t probleem niet zo... Je kan toch gewoon zeggen nou schat! Ik wil Er nog wel een! haha
licht er aan wat je zelf ideale leeftijdverschil vind. Ik en mijn vriend wille ze vrij snel achter elkaar bijvoorbeeld 1 jaar er tussen of 2 jaar (we zijn nu bezig met de eerste) ik zij al tegen me schoonmoeder van ja als de eerste er zou zijn dan zou ik nog niet eens aan de pil gaan (was eerst blij met de pil maar nu ik er vanaf ben vind ik het ok wel fijn) of wat dan ook alleen na de bevalling miss condooms gebruiken en als ik dan snel weer zwanger ben ik dat van harte welkom ze zij ja groot gelijk me schoonouders kome uit een groot gezin dus ok vrij snel achter elkaar schoonvader is er 1 van 11 geloof ik en schoonmoeder 1 van 6 (dat ging vroeger allemaal zo bij woonwagenbewoners) wij willen het niet zo groot houden 2 max 3 en als er ongelukje gebeurt is het nog van harte welkom. Maar even naar je vraag over hoe het vertellen. Ik zeg altijd was nog toen ik thuiswoonde bij me ouders als ik wat moest hebben, Ik heb een vraagje (zij ik dan tegen me vader/moeder) en dan zij ik er achteraan denk er even overna en NIET gelijk nee zeggen, dat werkte soms wel. Maar er gewoon rustig over gaan praten met hem en als hij gelijk nee zeg moet je zeggen waarom gelijk nee je kan er toch even over na denken ik loop hier al een tijdje mee. Kijke hoe hij dan reageer. Succes meid
Dankjulliewel voor de reactie! Ik moet waarschijnlijk gewoon die angst om erover te beginnen aan de kant zetten ja! @Marieke1983: bij ons dochtertje viel er niks te bespreken, was ongepland (maar zeker wel gewenst) zwanger... dus heb zo'n gesprek nooit eerder hoeven hebben. Vandaar misschien de angst..
Ik zou denk ik het onderwerp aansnijden door iets over je dochtertje te zeggen (bijv: kijk nou hoe lief ze aan het spelen is) en dat met een opmerking erachteraan over een tweede beginnen (zou het niet leuk zijn als daar straks 2 kindjes aan het spelen zijn, oid, ik verzin maar wat) Of gewoon op een rustig moment (dochter op bed) zeggen: schat ik ben superblij met ons kindje en ik zou er graag nog 1 willen, wat denk jij? Hier zit er 2 jaar tussen en het is pittig, maar ook zo leuk als je ze samen ziet spelen
hihi ik had precies hetzelfde ! Ik wist ook niet hoe ik het moest brengen.....ben maar gewoon eens een keer erover begonnen hahaha en zenuwachtig dat ik was! Maar hij wilde ook graag een tweede alleen wilde hij eigenlijk nog even wachten....maar dat hebben we niet gedaan.! Nu wil ik graag een derde en ja hoor...hoe moest ik dat nu weer gaan vertellen! Ik moet er altijd over beginnen...mannen hebben dat niet zo. Eigenlijk vondt hij de 2 meiden wel prima....maar hij ging er nog even over nadenken...en nu weet ik dat hij ook wel wilt...aleen weet hij nog niet wanneer...ik wacht rustig af! Hier zat er trouwens precies 2 jaar tussen.....heerlijk! Al wil ik nu (ben toch al te laat) iets meer leeftijd ertussen laten... Maar succes hoor! Gewoon beginnen een avond.....want je zit er dan toch mee en je moet het kwijt...
Je moet n open vraag stellen waar hij dus geen ja of nee op kan zeggen! Dan moet hij wel nadenken over een antwoord Wanneer wil jij nog een kindje schat? Wanneer had jij bedacht t spiraal te verwijderen? Hoeveel kindjes heb jij voor ons gezin in gedachten? Zoiets! Dan komt hij niet weg met ja of nee! Behalve als hij zegt nooit meer... :s Maar neem aan dat je wel samen over de toekomst hebt gesproken?
ja zeg kom op...je kunt het toch zeker gewoon zeggen zoals het is aan je eigen man? Het antwoord van hem wordt niks anders dan ja ... nee...misschien...gewoon eerlijk zijn in je relatie toch? Eromheen draaien vindt ik echt stom ... ik zou gewoon zeggen...schat wanneer had jij een tweede kindje in gedachten?
ja inderdaad cindy 24 je hebt samen al een kind dus je hoeft nergens voor te verse neem aan dat die niet boos word... dus gewoon eerlijk zijn want dat duurt toch het langst
Ik heb gewoon een balletje opgegooid... En tegen mijn zoontje gezegd waar mijn man bij zat.. D. wil jij graag een broertje of zusje om gezellig samen mee te spelen?? In eerste instantie kreeg ik geen reactie van mijn man.. dus ik heb er een heel verhaaltje over verteld tegen mijn zoontje.. dat ie dan nooit meer alleen is en altijd een vriendje of vriendinnetje heeft om mee te spelen.. en toen heb ik mijn man erin betrokken haha.. "Zou papa dat ook leuk vinden??" Nu zijn we de eerste ronde begonnen voor de tweede, omdat ik wel eerst wilde wachten totdat mijn zoontje 1 jaar is
kijk ik snap wel dat het spannend is maar het is je man/vriend he daar kun je toch hopelijk wel eerlijk tegen zijn.. En TS al wat gezegd thuis?
Bij ons was het ook ak gelijk duidelijk: we gaan proberen voor minimaal twee kinderen ondat we niet willen dat als ons iets overkomt ons kind alleen zou zijn. (nu heb ik een zeer eer hechte familie, maar das toch anders) dus ik heb een tweede nooit bespreekbaar hoeven maken. Nadat mijn tweede was geboren en ik mijn buik een beetje miste zei mijn man: "ach lieverd dat maakt niet uit, er komt toch nog wel eentje bij!" dus dat is ook alvast geregeld Misschien kun je vanuit je dochter een kaartje of briefje schrijven en dat haar aan je man laten geven?
Dankjullie wel allemaal voor de reacties!! Ik ben er gistermiddag over begonnen, vond het echt heel spannend pff haha... en...... heb nou niet echt het antwoord gekregen dat ik graag wilde helaas, maar het kon erger. Hij zei dat hij denkt dat hij dr nog niet echt voor open staat en wil eigenlijk zoiezo nog een half jaar wachten en er dan nogeens over nadenken. Voor mij zou hij er deze week nog even extra over denken eerst nog, maar ben bang dat hij deze mening niet gaat veranderen in de komende week. Ik vind het toch best moeilijk, een half jaar wachten en dat dan ook nog eens zonder enig vooruitzicht.. bedoel hij kan over 6 maanden gerust hetzelfde zeggen, terwijl de wens zo sterk is voor mij vind ik moeilijk. Maja het is niet anders, een klein sprankje hoop nog voor de komende week, maar anders zal ik dus toch echt geduld moeten hebben...
Ja helaas moet je er beide achterstaan natuurlijk.....maar wie weet! Nu zegt hij dit en volgende week komt hij opeens dat hi nu wilt....bij mannen moet dat altijd even zakken zoiets...en ach een half jaar wat is dat nou?
Het is in ieder geval nog geen 'nee', dus wat dat betreft positief! en inderdaad, je moet er wel echt beiden achterstaan, anders werkt het niet. En als hij er nu nog niet aan toe is, en over 6 maanden wel, is dat toch ook niet zo heel erg? (maar snap dat je gewoon weten wilt of hij wel of niet wil...ik zit met hetzelfde probleem)
Hoi! Hier ook een man "die erover nadenkt" en ja dat is lastig en moeilijk. Mijn wens zit zo diep maar zoals al is gezegd: als je er samen niet achter staat..... Manlief denkt al 4 maanden na, afgelopen dagen weer eens gesprek aangegaan maar hij weet het nog niet. Ik hoop dat je mannetje snel overstag is.
Hier heb ik gewoon gevraagd, (afgelopen donderdag toevallig) Schat wanneer gaan we voor de 2e? Toen zegtie: nu? Zie ik je boven? (wij kunnen alleen met ICSI zwanger worden) Ik zeg, ja ff serieus nou?! Toen zeidie, volgend jaar als keano kan lopen? Vanmiddag nog eens over begonnen, want misschien hebben we deze x niet zo veel geluk dat het de 1e x lukt, dus word het waarschijnlijk october / november Gewoon direct zijn en vragen.