Dag allemaal, Dochter zette het vanavond weer eens op een gillen Dit keer, omdat haar tandpasta niet goed op de tandenborstel zat. Ik heb haar getracht tot stilte te manen, maar het werd alleen maar erger. Dus er een consequentie aan verbonden. Dit hielp niet. Ook het uitrazen hielp niet, want toen ging ze nog harder gillen. Dit keer was het zo hard, dat mijn oren er van gingen tuiten. Ik ben duidelijk en rustig gebleven. Heb goed uitgelegd wat de bedoeling was. Ik schaam mij er eigenlijk voor dat mijn dochter zo gilt. (Ik schaam mij niet voor haar hoor, maar voor mezelf dat ik de situatie niet onder controle kan houden blijkbaar ) Buurtbewoners kunnen wel denken dat wij onze dochter mishandelen ofzo tijdens zo'n gilsessie. Aangezien er vast meer ervaringsdeskundigen op het gebied van gillende peuters hier op het forum zitten, ben ik benieuwd naar jullie reacties.
Hier een gillend jongetje. Gooit zich evt ook nog even op de grond of spartelt dlink als hij bijv niet in autostoel wil (wil naast me voor in) Hij moet,gewoon in zn zitje,dus daar gaat hij gewoon in,dan maar gillen.... Zodra we rijden is t over. In andere situaties laat ik hem even gaan. Als hij weer kalmer word benoem ik: je bent boos/verdrietig. Je mag boos/verdrietig zijn,maar nu is t tijd om .... Zullen we samen.... Wil je mama helpen met.... Meestal is t dan zo over en vergeten,
Bedankt Shandy voor je reactie. Meestal lukt het de methode ook wel die jij omschrijft. Maar ze blijft de laatste tijd er echt in hangen. Ook omdat ze moet tandenpoetsen natuurlijk. Dat slaan we niet over, omdat het even anders gaat dan zij in haar hoofd heeft. Ik kan er ook niet zo goed tegen dat het gillen wordt ingezet om haar zin door te drijven.
Hier ook zo een, wat moeten de buren wel niet denken... Het kan wel een half uur duren, je dringt ook niet meer door, vreselijk. En dan ineens Is het voorbij en gaat ze weer vrolijk verder waar ze gebleven Was. Ernaast blijven staan en niet praten of aanraken werkt vaak nog het beste; als je probeert iets te doen wordt het erger maar als je weggaat ook. Het gebeurt meestal als zemoe Is, er lijkt wel een stop door te slaan of zo.
@zohra, ze was ook moe. Ze wilde haar papa, maar ja zo werkt het niet. Als mama even streng is, gelijk naar papa. Andersom trouwens ook niet. Ik vind ook dat ze moet weten dat ze niet mag gillen, maar ja peuter dat maar eens aan het verstand van een gillende peuter.
Hier ook wel eens zo'n gilsessie. Boos worden helpt het allerminst.... Ik probeer rustig te zeggen dat ze gewoon moet praten en zeggen wat ze wil anders begrijp ik haar niet. En ook echt consequent volhouden, gillen versta ik niet, ik snap niet wat je wilt. Als dat niet helpt mag ze ergens anders gaan gillen (gang ofzo) het is hier namelijk echt dwarsigheid als ze doorgaat met gillen. Meestal is ze moe en als ik dan iets doe wat zij niet had bedacht gaat ze gillen/krijsen. Meestal als ik zeg dat ze gewoon moet praten schakelt ze direct over op een andere toon. Als ze echt in een verdrietige gilbui beland dan laat ik haar even en dan mag ik haar even later wel troosten en is het weer over. Meestal weet ze dan ook niet waarom ze ging gillen.
Oh hier ook een sopraan in spe! Het beste bij mijn dochter helpt om te benoemen dat mijn oren zeer doen. Beetje wrijven op mijn oor voor het visuele effect. Oja en als er iemand bij is ook benoemen dat diegene ook zere oren krijgt van haar. En dat dat echt heel zeer doet. Dan stopt ze direct. Hopelijk heb je hier wat aan!
Herkenbaar. Lastig he? Het kan mij het bloed onder de nagels vandaan halen, maar ik realiseer me dat dat ook geen zin heeft. Als de woedebui eenmaal is begonnen is de oorzaak achterhalen of oplossen al vaak te laat. Al probeer ik dat eerst natuurlijk. Hier helpt het het beste door gewoon te benoemen wat ik zie. "Oh, ik ze dat jij heel boos bent. Dat geeft niks. Mama is in de buurt" vaak mag ik hem niet aanraken of überhaupt tegen hem praten. Ik ga dan iets anders doen in zijn zicht. Af en toe vraag ik of hij een knuffel wil. En ineens zegt ie dan huilend jahaaaahhh. En dan kruipt ie helemaal tegen me aan en blijft daar 10 minuten liggen. En dan is het over. Maar goed, dit is thuis. In de supermarkt, op straat, aan het kanaal met de hond kan dit niet natuurlijk. In de super winkel ik gewoon door. (met klotsende oksels en 2 keer zo snel). Als hij wegloopt of 'daarheen' wil, hij bedoelt dan het dak op of in de vriezer, dan prop ik hem in het karretje. Aan het kanaal gaat ie echt onder mijn arm als niks werkt. En vechten we met tussenpozen naar huis. Ja, misschien niet de gezelligste oplossing, maar ik moet soms knopen doorhakken. Anders liggen we in het kanaal of eten we s avonds niks. Wel kom ik er altijd op terug. Zeg dat het niet erg is dat hij boos is, vraag waarom en ik zeg ook dat ik er ook een beetje verdrietig van wordt. Gewoon zoals het is.
Het gillen doorbreken lijkt mij vrij.lastig, het kind zit in een emotie waar die niet met een vingerknip uit kan stappen. Mij lijkt het zinvoller om te kijken waarom je kind soms zo heftig reageert. Dan kun je de gilpartijen voorkomen.
Ik zeg ook vaak: gillende kindjes versta ik niet, kun je het ook gewoon vragen? En hem dan de ruimte geven om te zeggen/uitbeelden/laten zien wat hij bedoelt.. Duurde een paar keer, maar nu heeft hij het aardig door. Daarvoor aardig wat frustratie driftbuien en nu al heel wat minder. Als hij wel een driftbui heeft is het een kwestie van afwachten tot hij weer rustig wordt.. Gillen voor de lol of om de zin door te drijven is vaak ook nog wel om te buigen door te gaan fluisteren of zelf iets geks te gaan doen ofzo..
Hou op zeg....hier ook een meid die me al heel wat zere oren heeft bezorgd, hahaha! Ik laat haar altijd afkoelen als ze zo idioot kwaad word. Ik zet haar op de gang of in haar bed(heeft nog ledikant en ze klimt er gek genoeg (nog) niet uit). Want tot haar doordringen op welke manier dan ook heeft geen enkele zin. lastiger word het als zoiets buitenshuis gebeurt....gelukkig heb ik dit nog niet vaak meegemaakt. Maar man, als het wel gebeurt, dan weet je echt niet wat je moet als moeder! iedereen kijkt je aan! maar goed, hier dus afkoelen, en na een minuut of als ze uitgegild/gekrijst is ga ik naar haar toe en vraag haar heel vriendelijk of ze nu weer naar mama kan luisteren. En dan maken we het goed met een knuffel en kus. Ook leg ik haar uit waarom ze iets niet mocht/kon. 9 vd 10 werkt dit wel. Behalve als ze moe is, dan is het zo snel mogelijk onder de wol, hahaha!
Bedankt voor de reacties. Vandaag heb ik tegen haar gezegd tijdens een gilbui dat mijn oortjes zeer doen en zowaar ze hield op. Ook heb ik haar even naar haar kamertje gestuurd omdat ze weer moeilijk zat te doen over haar tandpasta. Piepen en stampij maken. Ik zei rustig: kom maar terug als je normaal kunt doen en gewoon met mama kan praten. Anderhalve minuut later keek ik in haar kamer en zat ze mooi op haar bedje te spelen en vroeg ik of ze weer normaal kon doen en dat kon ze, zei ze. Dus een kus en knuffel en klaar was het weer.
Kijken waarom je kind zo heftig reageert! hahaha, sorry maar heel veel peuters reageren heftig, door hun heftige emoties, doordat ze zich niet goed kunnen uiten, doordat je de boterham niet in 4-en maar in 6-en had moeten snijden, omdat ze je uit proberen en jij hun grenzen bepaald, omdat ze moe zijn. Je kunt altijd uitzoeken waarom je kind heftig reageert, maar je kunt het daardoor zeker niet altijd voorkomen. TS, ik denk dat wat je doet al goed is. wij proberen ook altijd rustig te blijven, duidelijk te praten, en grenzen te stellen. Het is rot dat jou kleintje zo gilt, de onze gilt gelukkig niet zo hard, maar kan wel duidelijke driftbuien hebben, ik merk overigens dat het naar mate hij ouder is iets sneller eruit te halen is door met hem te praten soms wat afteleiden. (nu ruim 2,5) verder merk ik dat onze kleine graag duidelijk heid wil, en niet bijv. zullen we je tandjes nu gaan poetsen, of zullen we dan nu je kleren aan gaan doen, want dan denkt hij dat hij een keus heeft, dat heeft hij alleen in bepaalde gevallen niet en dan is het, we gaan nu je tanden poetsen of we gaan je aankleden. ik weet niet hoe jij dit doet natuurlijk. Hopelijk krijg je haar er in de loop van tijd wat makkelijker uit, en gaat ze minder hard gillen!