Dag, Mijn dochter ligt voor de eerste nacht in haar ''grote meisjesbed''. Ze is 2 jr en 4 maanden oud. Ze weet al een tijdje dat ze daar gaat slapen en is steeds heel enthousiast. Vanavond was het zover. Maar het ging niet makkelijk... had ik ook niet verwacht hoor! Om acht uur op bed, met zijn 3en een verhaaltje gelezen. Ik had gezegd dat ze er niet uit mocht komen en moest roepen als er wat was. Ze riep al na 1 minuut. Toen ik bij haar kwam zei ze dat ze moest poepen. Dat had ze al gedaan. Dus hup eruit voor een schone luier. Ineens, sinds gister, lijkt ze enorm bezig te zijn met zindelijk worden. Gister 5 x gezegd dat ze naar de wc moest en idd geplast. Vandaag net zo. Supergoed natuurlijk. Wel een beetje extra lastig net nu ze ook naar een nieuwe kamer gaat en nieuw bed. Ze bleef echt niet in het bed liggen en bleef maar huilen. Ik besloot er een matras bij in te gooien en bij haar te liggen. Hielp niet.Steeds in bed, uit bed, bij mij, toch niet, toch wel. Tot 3 x toe zei ze dat ze naar de wc moest. Gedaan, want het zindelijk worden wil ik natuurlijk niet tegen houden. Idd, ook 3 x geplast. Maar slapen, ho maar. Toen dacht ik, ik ga met haar in ons eigen bed liggen en leg haar terug als ze eenmaal slaapt. Normaal wil ze dan wel slapen, maar nu niet... Uit wanhoop in haar oude kamer en ledikantje gelegd met dezelfde gedachte: als ze slaapt, leg ik haar in haar nieuwe bed. Maar ze krijste het uit... Uiteindelijk, 2 uur nadat we ''begonnen'', bleef ze ineens wel stil in haar bedje. Ik hoord ehaar nog wel wat draaien en rommelen (misschien toch eruit geweest? weet ik niet zeker) maar ze huilde in elk geval niet meer. Na een half uur stilte ging ik kijken en ja, ze lag netjes in haar bed te slapen. Ik snap erg goed dat het wennen is in een nieuwe kamer. Dat ze ineens zo bezig is met zindelijk worden zal ook meespelen in het koppie. En dan wordt ze ook nog grote zus binnenkort, het is wat veel allemaal denk ik. Ik vraag me af wat jullie ervaringen zijn als je kind van een ledikantje naar een peuterbed gaat? Hoe zorg je ervoor dat ze erin blijven liggen en niet gaan spelen? (heb haar gezegd dat ze niet eruit mag, vaak en duidelijk en moet roepen als er wat is) maar vanavond hielp dat dus niet. Is het een kwestie van wennen? Zal het elke avond een stukje beter gaan? Het was de bedoeling haar al een paar weken eerder te verhuizen maar door omstandigheden is dat niet gelukt. Ze is superblij met haar nieuwe kamer en ik snap ook dat dat echt anders is, zoveel mooie dingen te zien en ineens ''de vrijheid'' van uit bed kunnen. Ik hoop dat ze snel went en netjes blijft liggen eenmaal in bed. Ik hoor graag jullie ervaringen sorry voor het lange verhaal...
Toen ik op bed ging en weer bij haar keek, lag ze op de grond te slapen.... In bed gelegd, als het halverwege de nacht maar niet weer gebeurd...
Ik kan je helaas geen tips geven... Zoontje wordt 4 eind september en slaapt nog steeds in zijn kleine bedje. (Is wel half open, dus kan er al een jaar zelf uit.) Zijn mooie, grote, nieuwe bed staat daar nutteloos te wezen. Hij heeft het zelf gekozen, was er helemaal dol op. Eenmaal erin is hij serieus verdrietig beginnen huilen, bang. Het was niet bespreekbaar, dus ja. Ik wacht geduldig af. Dat ze er nu gewoon in slaapt lijkt mij wel goed. Je kan van die opzetranden kopen zodat ze er niet uitvalt? En morgen misschien extra fier/vieren dat ze in haar grote bed sliep?
Hier ging het best makkelijk eigenlijk... Behalve dag we toen samen op 1 kamer sliepen en meneer elke Keer snachts bij mij in bed kroop haha Ze zal gewoon even moeten wennen... Volgende week gaat het vast een stuk beter En wbt het op de grond slapen... Als ze niet meer lekker ligt zal ze vanzelf haar bed weer inkruipen hoor
Hier had jongste dochter erg veel moeite met haar grote bed. Op de een of andere manier voelde ze zich er toch niet prettig bij. Wij hebben na een week proberen, toch haar ledikant weer te voorschijn gehaald. 3 maanden later, was ze er wel helemaal klaar voor, en sliep ze zonder problemen, meteen de eerste nacht Is het noodzakelijk dat ze van bed wisselt? Zo niet, dan kan je er voor kiezen om nog wat te wachten.
De baby komt over ong 3 weken. Hij of zij zal de eerste paar maandjes in een wiegje liggen. Dus eventueel zou het ledikantje ook nog even in de nieuwe kamer kunnen zolang de baby daar niet in hoeft... Het lijkt me heel lastig om haar te leren dat ze niet mag gaan spelen als ze eigenlijk op bed moet liggen. Maar we zien het een weekje aan denk ik. Als het na een week nog niet soepel loopt,toch maar het ledikantje erheen.
Mijn dochter speelt, kletst en zingt ook vaak nog even in bed (of op haar kamer en kruipt daarna zelf in bed), waarom mag dat niet? 's Ochtends ook heel fijn, gaat ze eerst nog even kletsen en een beetje wakker worden voor ze ons roept.
Onze dochter was echt heel voorbeeldig. Ze is (even afkloppen) nu twee maanden geleden het peuterbedje ingegaan en ze is er nog geen een keer uitgekomen. Ze vind het helemaal geweldig. Is meegeweest uitzoeken en 'meegeholpen' met het in elkaar zetten. Ze wilde smiddags al wel naar bed slapen toen het klaar was. Wel kletst ze langer dan in het babybedje voor ze in slaap valt maar ze zit dan gewoon rechtop in bed en komt er niet uit. Ik heb dus geen tips voor je helaas.
Kijk idd hoe het gaat Bedenk ook, ,nu er een nieuwe beeb komt, is het best een spannende periode voor haar. En ik kan me voorstellen dat jij straks bezig bent met alles wat bij een pasgeborene komt kijken. Dan lijkt me dat je het meest gebaat bent bij een dame die s'avonds rustig gaat slapen
Ik zou het lekker op zijn beloop laten gaan en vooral niet forceren. Hier ook de ervaring dat het heel moeizaam gaat. We hebben R. betrokken bij het opbouwen van zijn nieuwe bed en was toen wel heel blij. Totdat het er op neer kwam dat hij daadwerkelijk erin zou moeten slapen. Dat vond hij toch wel eng. We hebben eerst nog het ledikantje erbij laten staan en hem laten kiezen waar hij wilde slapen. Elke keer weer koos hij voor het ledikantje. Nu zijn we bezig met zijn nieuwe kamer klaar te maken en is het peuterbed daarheen verhuisd. Hij weet dat hij een nieuwe kamer krijgt en we laten hem er vaak spelen als we er bezig zijn, of als ik met de was bezig ben (waskamer ligt ernaast) Mocht hij nog steeds niet in het grote bed willen slapen als hij overgaat naar zijn nieuwe kamer, dan zoek ik op marktplaats gewoon nog een ledikantje tegen de tijd dat de 2e komt.
Onze zoon slaapt sinds gister nacht in een eenpersoonsbed. Hij is gaan liggen en viel meteen in slaap. En vanmiddag tijdens het middagdutje is hij ook meteen in slaap gevallen. Hij komt ook het bed niet uit. Maar misschien dat hij het van de week wel gaat doen.
Wij hebben hem wel een uurtje later dan anders naar bed gedaan. Zo dat hij wat extra moe zou zijn. En we hebben het zelfde bedritueel gedaan niet langer als anders bij hem gebleven.
Heel herkenbaar. Ik ben 36 weken zwanger en onze dochter is 2 jr en 3 maanden. We zijn 2 maanden geleden begonnen met een groot bed. In het begin ging het aardig, ze kwam er soms uit, maar soms ook niet. Dit ging steeds slechter, huilen en echt 30x uit bed komen totdat ze uitgeput in slaap viel. Steeds terugleggen had geen effect, na 1,5 week dit gedaan te hebben kwam ze er nog steeds echt gemiddeld 30x uit. Toen besloten haar terug te leggen in het ledikant, maar dat was ook drama. Dat wilde ze niet, ze wilde in het grote bed slapen zei ze. We zaten echt een beetje met de handen in het haar, niks was goed, steeds huilen.Ze vond het eng. Uiteindelijk ging ik op een afstandje zitten, zo kon ze me zien en kwam ze er niet uit. Ze ging ook niet huilen. Ze valt nog moeizaam in slaap vind ik, maar het gaat beter. Dit doe ik nu een week en ik blijf dit doen totdat ze volledig op d'r gemak is in het grote bed. Succes. Misschien ook proberen in de buurt te blijven, dat geeft haar misschien vertrouwen?
Bij mijn oudste ging het ook moeizaam. Maar niet meer terug naar het ledikantje, doorgaan met groter bed. Lijkt me veel te verwarrend. Gewoon vragen wat ze wil. Als ze zich groot vindt, hoort daar ook een groot bed bij. Uiteindelijk hielp het bij mijn zoon om stickers te verdienen om wat leuks te doen. Bij de jongste ging het heel makkelijk. Die bleef gewoon in zijn bed.
Helpt het niet om gewoon van die opzetranden erop te doen? Dat ben ik van plan bij mijn dochter voor deze herfst wanneer ze naar een peuterbed overgaat. Ze houdt erg van haar huidige bedje, en ik denk dat het met een groter bed wat wel nog steeds die randen heeft voor haar ongeveer net zo vertrouwd en geborgen zal voelen. Later, wanneer ze gewend is aan haar nieuwe kamertje en weer wat groter en zelfstandiger is geworden, kunnen die randen er dan ooit af.
Wij hebben haar echt lang laten wennen maar ze was ook pas 20 maand. Eerst een poos het nieuwe badje op de kamer erbij en daar boekje in lezen, daarna laten kiezen en pas toen ze 9/10 keer voor het grote bed koos het ledikant weg gehaald. maar we zijn nu anderhalf jaar verder en dat gekke kind is er nog nooit zelf uit gekomen Nu hebben we wel een ideaal bed met opstaande randen PEUTERBED + speelgoedlade + lattenbodem = 169,95 euro (TIP)!
hier ging het ook niet meteen goed...want ze kwam er achter..hey ik kan uit bed stappen en zelf de deur open doen en dit wel 10 keer achter elkaar! meteen deurklink omgedraaid hahaha..zodat ze niet meer uit r kamer kon...dan was het bonken tegen r deur...ik ben niet moe!!! ik wil niet slapen!!! ok kom maar in de huiskamer...tv uit..gordijnen dicht..zo saai mogelijk houden..en na 10 minuten zegt ze ik wil naar bed..of ze viel in slaap..en ze sliep voor de rest goed door... nooit gezegd dat ze moest roepen als ze wakker wordt in de ochtend...dat begreep ze zelf wel..en doet ze nog steeds als ze wakker wordt.. en dit gewoon een week volhouden en toen was ze het gewend.. heb r nooit terug gelegd in dr ledikant..lijkt me weer zo verwarrend.. dus consequent blijven..
Bedankt voor meningen en tips. Het gaat nog steeds zeer moeizaam. Ik begrijp niet goed wat de opstaande randen moeten helpen? Het huidige bed heeft zo'n rand tot de helft (alleen langs het bovenlichaam). Maar daar klautert ze gewoon over heen hoor, dus ook al zit die rondom, dat helpt niks voor het eruit klimmen... Vandaag de klink eraf gehaald en inderdaad, tegen de deur aan liggen schoppen en krijzen (gaat me door merg en been dan). Bij haar blijven hebben we ook geprobeerd, op een matras erbij gaan liggen maar steeds bij ons en terug in bed, toch weer bij ons en terug in bed, naar de deur, rond wandelen, maar niet slapen... Het feit dat ze net nu zindelijk aan het worden is is ook lastig. Na het op bed gaan wil ze nog zeker 5 of 6 x naar de wc en zeker de helft van de tijd komt er ook een plasje ( spanning? of normaal zo kort op elkaar?) Het zindelijk worden willen we ook stimuleren en al met al ben je zo heel lang bezig... Gister haar in het grote bed bij mijn man in slaap laten vallen en ik haar later terug gelegd... wanhopig wordt ik er wel van
Ik heb helaas ook niet de oplossing voor je. Lastig is dat he? Mijn zoon lag al in een peuterbedje vanaf 1,5 jaar en dat ging zo'n 2 a 3 maanden goed en toen wilde meneer niet meer slapen!. ook krijsen, janken en vanalles en nog wat. Toen hebben we hem weer in het ledikantje gelegd en hij ging direct weer slapen. Ik denk dat hij het eerst wel leuk en spannend vond maar later toch wel erg eng. Die opstaande randen geven misschien wat een wat veiliger gevoel voor je kleine. maar mijn zoon slaapt dus nu nog steeds in het ledikant en dat peuterbedje staat daar al 9 maanden mooi en nutteloos te wezen. ik laat hem elke avond kiezen maar hij kiest standaard voor het ledikant. ik lees dus ook ff mee en hoor ook graag tips. maar ik leef wel met je mee hoor, want ik weet hoe vreselijk het is als je kindje niet wil slapen
Ik zou zeggen: zet het ledikant terug... Kijk, als ze met 4 jaar er nog steeds niet uit wil, oke... Dochter blij, jullie je avonden terug