Het wordt straks tijd om het ledikantje weg te doen bij onze dochter. En daar was ik over aan het nadenken. Wat dan? Een peuterbed, of een gewoon kinderbed? Een dekbed, deken of kussen? Ik weet het niet... Ik ben op zoek naar jullie ervaringen! We hebben een leuk meidenbed gezien maar dat was geen peuterbed maar een kinderbed. Is dat slim? Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Is het ook niet zo dat het kindje steeds uit bed gaat? Kortom, ik heb hier dus echt geen verstand van
hier hebben beide kids eerst nog een peuterbed gehad, maar dit was omdat we deze hebben gekregen van vrienden. anders hadden ze gewoon meteen naar een groot bed doorgegaan. mijn oudste ligt nu al in een normale hoogslaper en de jongste nog in een peuterbedje
Wij zijn hier begonnen met eerst een zijwand uit het ledikantje te halen. Als ze er dan uit viel, viel ze niet van zo hoog. Ik moet zeggen dat beide dames het vrij snel doorhadden dat ze moesten blijven liggen. 1 avondje een paar keer terug naar boven en toen snapten ze het wel. De oudste is vanuit haar ledikantje meteen in een eenpersoonsbed gegaan. Dit ging prima. De jongste is vanuit haar ledikantje naar een peuterbed gegaan, simpelweg omdat haar kamer te klein is voor een eenpersoonsbed. Beiden kregen een dekbed toen ze 2 jaar werden, omdat ze dat bij lagere leeftijd afraden. De oudste (4 jaar) heeft inmiddels een kussen, ze vroeg hier zelf naar. De jongste (2 1/2 jaar) slaapt nog zonder kussen.
Onze zoon sliep al een tijd in het ledikant met de zijkant open - toen kwam hij er ook al nooit uit Toen hij 2 werd is hij overgegaan naar een 1 persoonsbed en dat is altijd goed gegaan. Hij blijft prima liggen en roept ons als hij wakker is, net als hij ook al deed toen hij nog zijn ledikant had. Hij kreeg gelijk een kussen en dekbed, maar naar het kussen kijkt hij nu (bijna 3,5 jaar) nog steeds niet om Dekbed is een heel dun dingetje van Ikea, maar voor hem warm zat.
Onze zoon is met 2jaar naar een ledikant gegaan waar we twee maanden later de zijkant uithaalden. Hij had toen een ledikantdekbed. Nu ligt hij sinds drie weken in een eenspersoonsbed met gewoon dekbed zonder kussen. Nouja hij heeft een sierkussen in zn bed die hij gebruikt als kussen (dun kussentje in de vorm van een hart) halverwege de avond ligt hij er vaak al naast en ik zet het dan opzij in zn bed. Toen hij in zn ledikant zonder zijkant ging zijn de middagslaapjes gauw afgeschaft door onze zoon. Ik bracht hem wel altijd naar boven en legde hem in zn bed maar hij ging er dan weer uit om zn speelgoeddoos te pakken en ging dan terug om te spelen in zn bed. Zo zat hij gerust een uur of anderhalf uur boven te spelen (echt heel lief om te horen door babyphone) 's Avonds is hij er nog nooit uitgekomen. Alleen vind ik het enige nadeel de ochtend: toen hij nog niet uit zn ledikant kon en hij werd vroeg wakker ging hij altijd liggen kletsen enz en pas als hij het zat werd en hii ging piepen haalde ik hem eruit. Nu komt hij meteen naar me toe als hij wakker wordt,dus ook om 6uur 's morgens Slaapwekker en timer of hem terugleggen werkten niet,hij wordt alleen maar boos en niet gezellig. X
Hier de oudste nog voor hij 2 werd begonnen met peuterbed waar hij makkelijk zelf in en uit kon. Evengoed ledikant er bij gehouden voor als hij te veel ging spoken. Geleidelijk ging het peuterbed steeds beter en binnen een maand of 2 kon het ledikant helemaal uit zijn kamer. Nu schuift ditzelfde peuterbed ook weer door naar de jongste en ik ga het op dezelfde manier doen.
Zoon is met 2 jaar over gegaan in een junior bed (wij hebben twee kindjes dus de investering wordt wel terug verdiend en we vinden het wat 'vriendelijker' dan gelijk een groot bed). Dat ging prima. Van ons hoeven ze niet in bed te blijven, wel in de kamer en dat gaat prima. Dochter kan trouwens heel goed uit haar ledikant klimmen (gaat binnenkort over) maar weet ook dat ze in haar kamer moet blijven. Ze hebben beide even na hun 2e verjaardag een dekbedje gekregen (zoon dus in juniorbed en dochter nog in ledikant). Ze hebben ook een kussen (tegen 3 jaar gekregen) maar die wordt door dochter aan de kant gegooid. Zoon (4,5 jr) heeft nu sinds een week een halfhoogslaper en is daar apetrots op!
Qua uit bed komen maakt het weinig uit wat voor bed je neemt denk ik... Hier al snel met dochterlief afgesproken dat ze wel uit bed mocht maar op d'r kamer moest blijven spelen... Dat ging best lang goed omdat ze ook niet zelf de deurkruk omlaag kon doen omdat ze gewoon heel klein is. (En de deurkruk omhoog stond ivm de poezen) Op een zeker moment werd het echter steeds vroeger en zijn we toch maar een tijd in gaan stellen. Maar goed.. Toen was ze alweer ruim 3 ofzo... Ze kreeg d'r peuterbed toen ze 2 werd voor haar verjaardag. Overigens wilden wij ook gaan voor een eenpersoonsbed maar haar kamertje is heel klein en ik kwam op marktplaats een superleuk prinsessenpeuterbed van littletikes tegen voor 200 Tip: binnenkort gaat hij weer op MP in ongeveer dezelfde staat als dat we het kochten 3 jaar terug
ooh dames, wat een reacties dank jullie wel! Over het algemeen wennen de kindjes er dus best wel snel aan als ik het zo lees! Hier heeft Y. de grootste kamer van het huis, dus een eenpersoonsbed past makkelijk. we zaten zelfs te denken aan een twijfelaar, omdat ik ook had gelezen dat dat handiger was?? Ik doe dan het liefst in 1 keer een gewoon bed. Maar er zijn dan toch van die zijkantjes te koop die ervoor zorgen dat ze er niet uitvallen? PAssen die op alle bedden? Ik vind zo'n bed mooi die van drie kanten dicht is, die ook op een bank lijkt, met een paar kussen erop. (Snappen jullie t)
Toen de kleine meid (toen 2,5jr) hier uit haar ledikantje begon te klimmen hebben we haar gelijk overgeplaatst op een gewoon 1persoons bed. Je kunt van die hekjes krijgen die je onder het matras kunt plaatsen zodat ze er niet uitrollen. Omdat de stiefjes hier alleen om het weekend zijn hebben we een opgerolde handdoek onder het matras gelegd zodat die kant wat hoger was en ze er niet af kon rollen. Voor de zekerheid wat tuinkussens op de grond gelegd maar die bleken overbodig te zijn.
Hier bij allebei de jongens eerst de zijkant uit het ledikant gehaald, en na een tijdje meteen over op een eenpersoosnbed, geen peuterbed.
Wij hebben een ledikant waar je aan één kant de zijkanten uit kunt halen. Dus hij ligt nog steeds in zijn ledikant, maar kan er wel zelf in en uit. Anders waren we gelijk overgegaan op een kinderbed, denk ik. Zo'n peuterbed vind ik zonde van het geld. Wij hebben trouwens ongeveer een of twee maanden voor z'n tweede verjaardag het bed veranderd. We hebben na twee weken wel een bedrekje gekocht. Hij bleef namelijk uit bed vallen. (We hadden er een slaapmatje naastgelegd, dus hij heeft zich niet twee weken lange bezeerd hoor. Sterker nog, op een gegeven moment hadden we het vermoeden dat hij juist de voorkeur gaf aan het matje. ) Misschien dat we het rekje er binnenkort weer eens uit halen, kijken hoe het nu gaat. De eerste week lieten we hem nog gewoon in zijn slaapzak slapen. In de tweede week (dus voor het bedrekje) zijn we overgegaan op een dekbedje. Mijn moeder had er nl. nog één liggen op ledikant-formaat. We hoopten dat hij dan beter zou blijven liggen in bed, maar hij nam zijn dekbed gewoon mee, haha. Onze zoon vind een dekbed trouwens heerlijk. Inmiddels heeft hij ook echt een kussentje, sinds een weekje ongeveer. Stiekem al langer, want hij gebruikte al lang een knuffel als hoofdkussen. Maar dat vond ik toch een beetje vies, als dat kwijl en snot en zo makkelijk was je een knuffel ook weer niet. Nu dus lekker kussensloopjes die wekelijks in de was kunnen. Waarschijnlijk krijgt hij in de zomer een nieuwe kamer. Dan gaan we over op een echt bed.