Flerk ik word er gewoon verdrietig van als ik je berichtje het lees. Herkenbaar. Mijn man is ook zo diep gegaan en werd letterlijk gek. Heel beangstigend ook als partner. Onze relatie stond goed onder druk. Nu 2 jaar verder kan hij ermee leven, maar er zijn dagen dat het alles nog beheerst, inderdaad tijdens stressvolle periodes. Waarom vinden ze nu geen oplossing? Zo'n groot probleem bij zoveel mensen.
Ik snap dat het jou ook nog raakt Hooverphonic. Gelukkig hoor ik dat het nu wel meer dragelijk is. Voor mijn partner is het ook zwaar, hij probeert veel op te vangen en overal rekening mee te houden. Best gekmakend en ik baal ervan, maar ik heb het ook nodig. Verder vind ik het voor de kinderen zielig, ze weten dat ik niet tegen bepaalde geluiden kan en houden er rekening mee. Dat was niet wat ik voor ogen had toen ik moeder werd Ik heb hyperacusis die na een MRI opeens veel erger werd. En die suizen erbij. Ik mocht niet in absolute stilte en kon heel veel geluid niet verdragen. Toen voelde ik me zo eenzaam, niet te geloven. Kon vaak niet aan tafel zitten met mijn eigen gezin, elk bestekje tegen n bord, vreselijk. Gelukkig heb ik ook betere dagen. Ik doe in belgie 'tinnitus training therapy' en ik probeer een oorzaak voor het pulsatiele te vinden. Ik ga naar ademhalingstherapie (ik moest ECHT kalmeren, was zo in paniek), ga naar fysio en osteopathie en doe aan bioresonantie. Nou, de hele rataplan. Maar goh, het wordt opeens wel stil om je heen... zelfs familie haakt best wel af... Maar ik ga mezelf niet in de put praten, over een jaar ben ik er beter aan toe!