Hoi meiden, Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen op gebied van werken in combi met de MMM. Ik overweeg op het moment om aan te vragen dat ik nog maar 4 dagen ga werken zodat ik 1 dag in de week tijd voor mezelf heb. Alle emoties zijn soms zo uitputtend. En dan ook nog 2 weken in de maand heel slecht slapen door de opvliegers van mijn Clomid... En mochten we in januari verder gaan met behandelingen dan gaat het alleen maar meer tijd en energie vreten. Ik merk dat ik er langzaam een beetje aan onderdoor ga, mijn huishouden is bijv al maanden een drama (en ik ben al geen poetsmiep ;o) en mijn vriend doet erg zijn best me te helpen maar hij werkt ook hard. Ik weet het gewoon niet. Wil ik bijv dat geld nu al elke maand missen? Hoe gaan jullie met dit alles om? Gr. Cindy
hey meid ik snap je helemaal.. ook ik heb moeite als ik weer eens slecht nieuws van de gyn heb gehad om te gaan werken.. voor mij is het alleen wel fijn dat ik dan afleiding heb... want van dat thuis zitten ga ik alleen maar malen enzo.. maar begrijp je heel goed.. soms worden de emoties je gewoon teveel! dikke knuff
Ja, hoe ga je hier mee om. Ik had al een part-time job dus full-time werken en behandelen ken ik persoonlijk niet. Denk ook eigenlijk niet dat het uitmaakt. Je moet doen wat voor jou het beste is. Als jij het gewoon niet trekt, alles bij elkaar, dan moet je iets ondernemen. De een gaat er nou eenmaal anders mee om dan de ander. Misschien is het in jouw geval ook wel verstandig om gebruik te maken van de proffessionele hulpt die o.a. het ziekenhuis aanbiedt. Fijn dat je man zo lief is en je hierin steunt! Dat moet al een heleboel schelen! Succes!
Herken het heel goed. Ben ook een paar uurtjes minder gaan werken. En soms wil ik gewoon helemáál niet meer. Het is gewoon heel zwaar als je ook nog full-time werkt en een huishouden hebt. Gelukkig heb ik heel veel begrip en steun van werkgever en collega's. Hoop dat dat bij jou ook zo is. Dat scheelt een stuk en als je je dan eens afmeldt hoef je je niet zo schuldig te voelen, wat ik wél altijd heel snel heb. Denk aan jezelf en wees even egoïstisch! Werken kun je nog tot aan je dood maar een kindje maken niet... Sterkte.
Ik ondervind er momenteel nog niet zoveel problemen van. Mijn werk is een goede uitlaatklep. Misschien dat het moeilijker wordt naarmate je verder de molen ingaat. Je moet in ieder goed naar jezelf luisteren en een stapje terug doen als dat nodig is. Sterkte. Liefs Zora
Ja, voor mij is het ook herkenbaar. Ik werk de ene week 5 dagen en de andere week 6 dagen. Ik merk dat het eigenlijk te veel wordt. Het is niet alleen het werk, maar ook zoals jij al zegt, de emoties en het onderhoud van je huis. Ook moet ik regelmatig naar het ziekenhuis en is het telkens lastig om excuses te verzinnen om een paar uur later te beginnen of eerder weg te gaan. Die ene dag brengt misschien wel wat rust in de tent. Daarintegen kan werk ook een hele goede afleiding zijn. Ik had deze week een baaldag en had helemaal geen puf om te gaan werken. Ben toch gegaan en achteraf heeft het me wel geholpen om mijn gedachten te verzetten. Soms is het fijn om afleiding te hebben en soms kan het ook tegen je werken. Ik heb geleerd, dat vrije tijd steeds belangrijker wordt. Mmm, je hebt me weer awel an het denken gezet.
Erg herkenbaar, gelukkig werk ik 4 dagen en ik merk wel dat ik die ene dag voor mijzelf hard nodig heb.Ik volg er wel een HBO opleiding naast. Daarnaast heb ik ( vandaag te horen gekregen!) nieuwe baan dichter bij huis, scheelt mij al 10 uur reistijd per week.... En we hebben huishoudelijke hulp 1 X per week, want ja het huishouden erbij trek ik niet en mijn man werkt onregelmatig dus dat lukt ook niet. Maar helemaal gaan minderen doe ik niet, ik vind mijn werk onzettend leuk en zie het ook als iets waarbij ik niet constant met de MMM bezig hoef te zijn. Als ik thuis zit, ben ik meer aan het malen erover.
Mij ook..Er wordt juist van me verwacht meer te komen werken ivm drukte maar nu ik net begonnen ben lijkt het me zo fijn om eens een "rustdag" te hebben, thuis een beetje lekker aanrommelen en even lekker denken waar je aan wil denken...Even opladen zeg maar Maar goed, dag minder werken structureel zit er niet in, vanwege de enorme drukte dus zal iets moeten verzinnen om toch mijn concentratie erbij te houden...
Bedankt voor al jullie reacties. Ik ga morgen als mijn manager er weer is (en die weet van de hele situatie) eens rustig met haar overleggen. Ik had er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Maar ik zag een vacature en ik was ineens zo enthousiast! Terwijl ik eigenlijk niet op zoek ben naar een andere baan (zou ook een rot timing zijn). Toen ik ging bedenken waarom ik dan zo enthousiast was kwam ik erachter dat het voornamelijk het feit is dat het een baan voor 4 dagen is. Ik kan me voorstellen dat je inderdaad het risico loopt te gaan malen als je thuis zit. Maar ik wil die dag lekker in de ochtend in mijn huis schoonmaken en in de middag iets leuks doen of naar de sportschool ofzo (scheelt me weer een avond ;o) Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik denk dat dit best goed voor me kan zijn. Nouja, morgen eerst maar eens kijken wat er hier voor reactie komt want qua werkdruk komt het niet zo goed uit. Maarja, als ik straks overspannen thuiszit is het ook niet goed voor de werkdruk haha. Wat fijn toch om dit soort hersenspinsels hier kwijt te kunnen!
Hoi hoi , ik werk 30 uur per week dus niet full-time. Ik vind het wel lekker zo ja,en kan ook beter mijn afspraken plannen op dagen dat ik niet hoef te werken. En voldoende tijd voor leuke dingen. Ik merk wel dat ik de afleiding van werken ook nodig heb anders denk ik er te veel over na. Mijn collega's zijn flexibel met ruilen van dienst enzo dat scheelt enorm. Je moet doen waar je je fijn bij voelt , dat geld van die ene dag extra werken is minder belangrijk dan je geestelijke en lichamelijke gezondheid toch? Succes
Heel herkenbaar hoor! Ik heb sinds ik met de laatst iui poging ben begonnen alleen maar kwaaltjes door die hormonsters.Hoofdpijn en ontzettend moe en prikkelbaar. Voor de een kan werk misschien afleiding zijn, maar voor mij werkt het niet helaas. Sta als leidinggevende in een winkel en krijg dus ál het gezeur te horen. En ik ben gewoon zo moe, van de hormonen en de spanningen. als ik een vrije dag heb gaat het allemaal wel, heerlijk rust!maar zodra ik op de werkvloer sta gaat het weer mis.En ik merk dat ik heel snel geiiriteerd ben en dan weer hoofdpijn krijg. Die mmm is geen pretje en zeker niet als er hormonen in het spel zijn. Ik ga as zaterdag op vakantie en kan niet wachten! CJPT, ga morgen dat gesprek aan, want als jij overspannen thuis komt te zitten hebben ze alleen maar meer pech.
Als ik al het bovenstaande lees, is er zoveel herkenning. En ja, mag misschien niet klagen maar ik werk 32 uur per week en dit verdeelt over 4 dagen. Toch, mijn baan is zo ontzettend zwaar dat ik steeds vaker merk dat ik het psychisch niet altijd helemaal trek. Mijn manager en werkbegeleider zijn beide op de hoogte en geven mij veel steun. Ook over afwezigheid e.d. word absoluut niet moeilijk gedaan. Maar goed, ik ben net de startlijn over gegaan voor onze 1e icsi poging. God weet wat ik qua emoties en reacties op de hormonen nog ga krijgen..... Ik hoop dat het mee valt. Ik blijf mezelf in ieder geval heel erg goed in de gaten houden, en dat zeker bespreekbaar blijven houden met mijn werk. (soms wel moeilijk want wil niet als een 'zeur' overkomen....) liefs
Ik werk 36 uur in 4 dagen. Ben dus een dag in de week vrij. Probeer mijn ziekenhuis bezoekjes vaak op die vrije dag te plannen (lukt ook vaak niet...). Verder poets ik dan mijn huis enz. Heerlijk! Het geeft mij echt rust een dag in de week vrij. Verder vind ik werken echt afleiding en gaan de dagen er snel door en dat is toch wel prettig ondat de mmm veel wachten is!
Ahhh herkenbaar. Hier ook een leidinggevende die geirriteerd is en prikkelbaar. Ik weet soms niet meer hoe ermee om te gaan zeker ook omdat ik er alleen voor sta. Ik neem dan vrij...maar tja...zo kom je niet aan vakantie toe. Ergens zal ik ook tegen een muur aan gaan knallen....waar en hoelang dat nog duurt....tja... Btw ik werk fulltime en heb bovendien ook nog veel reisuren (kl*te files) dus ik kan wel makkelijk aan de 60 uren per week. Dan kun je 's avonds niet meer tot rust komen....met alle gevolgen vandien. Ik voel me net een tijdbom zo af en toe!
ik heb mijn vorige baan opgezegd omdat mijn baas dus helemaal niet stond te springen op iemand die zo vaak ziek of afwezig was, en hij dus ook niet wilde dat zwangere collega's part-time wilden gaan werken en dat wilde ik ook, als ik zwanger zou raken. inmiddels daar al ruim 4 jaar weg, en daarna part-time gaan werken, en 3,5 jaar geleden zwangergeraakt middels medicatie, en sinds bijna 3 jaar een fantastische zoon! nu voor de 2e is dat geen probleem, werk namelijk vaste avonddiensten, dus das geen probleem. denk wel dat ik eerder zal moeten stoppen, mocht ik zwanger raken, omdat mijn zoontje prematuur was, en een nieuwe zwangerschap ook eerder zou kunnen eindigen, als ik niet genoeg rust.
ik werk 32 uur per week, verdeeld over 4 dagen. heerlijk hoor, ik ben dus 2,5 dag vrij per week. ik probeer mijn ziekenhuis bezoekjes ook altijd in die dagen te plannen, dat gaat natuurlijk niet altijd. en helemaal niet als er punctie of tp is, dat is wanneer het is. mijn werkgeefster weet van de mmm. mijn collega's niet. ik merk wel dat ik zeker niet meer wil werken nu we met behandelingen bezig zijn. ik kan me iig nog goed staande houden, en werk is ook weer afleiding, thuis zit je toch veel na te denken, en dingen op te computer na te lezen. ik kan er niet al te veel stress bij hebben en probeer dat ook zoveel mogelijk te ontwijken.