Ik vroeg me af of er hier meer zijn die medicatie gebruiken voor zichzelf die niet (zo) goed is voor de baby?! Ik voel me ontzettend onzeker en ben echt bang dat er iets fout gaat maar zonder medicatie gaat voor mezelf niet
Als de (huis)arts gezegd heeft dat je het niet kunt gebruiken in de zwangerschap zou ik het niet doen.. maar als er gezegd wordt dat je het probleemloos kunt gebruiken en je hebt t nodig dan is er niks mis mee toch.. anders ff overleggen met je (huis)arts.. Overigens als je nu iets gebruikt wat je echt nodig hebt, maar wat schadelijk is voor de zw. dan kun je ook vragen of je ook een vergelijkbaar medicijn kunt krijgen wat je wel mag gebruiken..
Het gaat bij mij om medicatie ivm psychische problemen, die kun je niet zo maar even achterwege laten
Ik slikte antidepressiva, maar heb het heel snel afgebouwd, nu ben ik helemaal gestopt. Ik voelde me er niet prettig bij. Ook al mag je het wel slikken tijdens de zwangerschap, zijn er toch nog twijfels over de effecten op het kind. Je kunt wel zeggen dat het kind gezond eruit is gekomen, maar wat zegt het over bijvoorbeeld de psychische toestand als het kind ouder is? Dat baarde me zorgen dus ben ik ermee gestopt, en nee dat was niet makkelijk.
Er zijn genoeg antidepressiva die prima kunnen bij zwangerschap en daar is ook redelijk veel ervaring mee. Vaak consequenties als extra controle, in het ziekenhuis bevallen en 24 uur observatie van je kindje. Hier ongepland en onverwachts zwanger. Gebruik medicijnen die heel soms wel eens gebruikt worden tijdens zwangerschap, maar bij voorkeur niet omdat het wel degelijk effect kan hebben, met name op doorbloeding placenta en groei van het kindje. Nu pril zwanger en voel me al zo schuldig dat ik zwanger ben geworden terwijl ik medicatie slik.
Famke89: artsen en andere medici roepen dat je zonder problemen paracetamol kunt gebruiken tijdens de zwangerschap. Onderzoek door het Erasmus MC laat zien dat daar toch wel een nuance zit. Tanjaq: ik heb in week 17 van m'n zwangerschap antibiotica moeten slikken voor blaasontsteking. Mijn maag verdroeg niets, ik spuugde tot bloedens aan toe. Toen kwam het er uiteindelijk op uit dat ik eerst de lichtste kinderparacetamolzetpil (120 mg) moest nemen, een half uur later 40 mg Losecosan (tegen maagzuur, want mijn maagklep sluit niet) en daarna de antibiotica. Al deze producten zouden veilig moeten zijn in de zwangerschap. Met de 20-wekenecho bleek ons ventje behoorlijk aan de kleine kant. Z'n koppie p8, z'n kleine hersenen p12 en z'n buik en benen p37. Aanstaande donderdag krijgen we weer een groeiecho. Maar vanaf het moment dat ik de medicatie moest slikken voelde ik me schuldig, de 20-wekenecho maakte dat alleen maar erger. Ik kon, net als jij, niet anders, maar ja.... ik voel me wel schuldig. Ook als is niet zeker of hij nog steeds zo klein is (dat ik in die 30 weken nog niet aangekomen ben en pas sinds een week of 3 te zien is dat ik zwanger ben werkt ook niet mee), of z'n afmetingen wel met de medicatie verband houden, hij erg sterk is (hij schopt hard en is erg bewegelijk) en nog steeds binnen de standaarden valt. Makkelijk praten, maar probeer het een beetje van je af te zetten! Je denkt er over na, je kunt niet zonder en dus moet je het blijven slikken. Je hebt door er over na te denken en te bekijken of je zonder kunt al meer gedaan dan veel vrouwen die maar gewoon alles eten, drinken en slikken. Je doet je best en meer kun je niet doen! Bespreek je angsten omtrent de combinatie medicatie en zwangerschap wel met je verloskundige. Zij kan in principe niet zoveel voor je doen, maar het is wel goed voor hen om te weten dat dit in je hoofd speelt.