Hoe is het hier dames? ik heb nog twee tabletjes te gaan! hopelijk midden volgende week ongesteld. begin die week erna de fertiliscopie. als ik een week na de laatste tablet geen bloedverlies heb mag ik weer naar de kliniek om te kijken. afwachten... nu duim ik weer om ongi te worden... wat een omgekeerde wereld he! Saar hoe is het nu? Yvet jij ook bijna klaar met je kuur? en Guusje hoe gaat het nu verder met jou? bonita, hoe lang nog op de wachtbank?
Hallo meiden, Ik zou bij het beginnen van een nieuwe ronde puregon weer bij jullie terug komen. Toen ik net begonnen was voelde ik nog niet echt de behoefde om dit weer te delen. Daarna is voor ons zo'n goerige tijd geweest... en nu nog een beetje. 2013 is absoluut niet goed begonnen. Wat betreft het spuiten gaat goed, ik heb nu 2 eitjes groeien.. vandaag nog 1 keer 100 eenheden spuiten en dan mag ik morgen pregnyl gaan zetten. Morgen.... een dag die ik eigenlijk over wil slaan. Mijn moeder is na een zeer heftige week overleden, dit gebeurde afgelopen zaterdag. Morgen wordt ze begraven. De dag dat wij dus gezellig moeten gaan doen omdat die eitjes zullen springen maar met de gedachte dat mijn moeder dit zo graag wilde moet dit wel lukken. En nog bizarder is dat 18 januari mijn broer vader is geworden, dus mijn moeder oma en de 19de is ze overleden. Ze lag in zwaar coma en was hoogstwaarschijnlijk al hersendood... dus of ze het heeft mee gekregen is nog maar de vraag. Jullie zitten vast niet te wachten op dit verhaal... maar wilde het wel even delen. Binnenkort neem ik wel weer de tijd om al jullie stukjes door te lezen.
Jeetje Myloon, wat een heftig verhaal. Heel veel sterkte gewenst morgen, maar ook de komende tijd, wat zou het bijzonder zijn als het deze ronde mag lukken voor jullie. Je moeder is vast op een afstand nog bij jullie!
myloon: jeetje, ik zit hier met kippevel... wat een vreselijk nieuws van je moeder. Was ze ziek of is ze plotseling in coma geraakt (als je dat niet te privé vindt om te vertellen, want dat begrijp ik ook hoor). En dan dat je broer de 18e papa geworden is en dat zij een dag later is gegaan, ongelofelijk! Heel erg veel sterkte toegewenst met dit verdriet! weegbree: ik duim voor je dat je gauw ongi mag worden. saar: succes met je echo, hopelijk groeit er wat! Hier: 11 dpo en 0,0 kwaaltjes. Ben er daarom bang voor dat de 1e IUI niet gelukt is (zal wel soort van zelfbescherming zijn). Maar aan de andere kant is maandag pas mijn NOD en heb ik toch wel hoop!!
Dank jullie wel! Ik heb op een ander forum waar ik kom heelmijnverhaal gedaan en zal dit wel even kopieren. Wil alleen jullie hier niet te veel mee tot last zijn... het is een heel verhaal namelijk. Maar hier komt ie: Het is voor ons zo onwerkelijk! Vorige week vrijdag werd ik op mijn werk gebeld door mijn vader, het was niet goed met mijn moeder. Hij vond haar met grote ogen starend naar het plafond op bed. Huisarts gebeld, ambulance erbij de gedachte was een beroerte. In het ziekenhuis bleek dit niet zo te zijn, wel dachten ze toen aan een zware blaasontsteking. Ze zou al bijna weer naar huis mogen tot ze 2 ernstige epileptische aanvallen achter elkaar kreeg, dit duide wel aan dat er misschien meer aan de hand was. De Neuroloog erbij en een dag later wisten wij dat dit een hersenvliesontsteking was, direct medicijnen hiervoor en we hoopte dat het allemaal goed zou komen. Zaterdag was ze erg versuft en zei enkele aparte dingen maar langzaam ging het beter. Tot er woensdag een beginnende longontsteking na het verslikken in een slok water er bij kwam. Praten ging moeilijk maar ze wist nog wel veel. Gelukkig ben ik die dag nog bij haar geweest. Een dag later kreeg ik weer een telefoontje van mijn vader, het was nu echt mis... mijn moeder was gereanimeerd. Achteraf bleek ze weer een insult te hebben gehad en daarbij te hebben gebraakt. Braaksel is in haar longen terecht gekomen en zo is ze waarschijnlijk gestikt en heeft ze een hartstilstand gehad. Ze hebben haar gereanimeerd en toen kwam ze op de intensive care. Hier werd ze direct gekoeld en tot een temperatuur van 33 graden gebracht, dit o verslechtering van haar hersenen tegen te gaan. Dit koelen duurde 24 uur, daarna zou ze binnen 10 uur weer op 36/ 3 graden moeten zitten, maar helaas dit gebeurde niet. Toen ze na 24 uur op 35 graden zat hebben ze de slaap medicatie er af gehaald en testen gedaan voor de hersenen, helaas bleek ze hieruit hersendood. Het was duidelijk, mijn moeder zou overlijden. Wij hebben alle broers en zussen en familie die wilde erbij geroepen, iedereen is gekomen en we hebben afscheid genomen. Zaterdag avond is ze overleden. En wat het verhaal helemaal bizar maakt is dat de dag ervoor mijn broertje vader geworden is, dus zei oma. Dit wat ze zo ontzettend graag wilde! Helaas heeft ze hier niets (naar mijn denke) van mee gekregen. Heel bizar, 18 januari nichtje geboren en 19 januari mijn moeder overleden.
@myloon, natuurlijk ben je ons niet tot last! Dit is idd bizar en niet niks zeg! Wat een schok en vervelende periode voor je. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen!! Voor wat het waard is: mijn zus werd zwanger in de ronde dat haar schoonmoeder aan kanker is overleden. (Moesten ook gezellig doen rond de crematie) ze waren al bijna een jaar met spuiten van puregon bezig. Heel veel sterkte morgen! @bonita, spannend ik duim voor je meid!
Nogmaals dank. Het is inderdaad helaas een heel verhaal. Ik merk ook dat mijn lichaam reageerd. Op de donderdag van de reanimatie had ik mooie groeiende eitjes (4), op de maandag na dat weekend waren ze allemaal stil blijven staan. en nu gisteren had ik er 2. 14 en 17 mm. Morgen dus pregnyl spuiten.. nu ontdekte ik vanmorgen dat ik al draderig afscheiding heb... kan het z8ijn dat er al 1 uit zichzelf springt? en we vandaag al aan de klus moeten?? of hoort dit er gewoon bij als ze groter worden?
Rond je eisprong begint het draderig slijm, mijn eitjes springen niet uitzichzelf. het slijm begint als ze zo rond de 10-11 mm zijn, dus ruim voordat ze groot genoeg zijn. Als het enigzins lukt zou ik even klussen als ik jullie was. in het slijm leven de zaadjes ook een dag of vijf. Weet niet hoe regelmatig jullie zijn, maar het is zowieso ook goed om de dode zaadcellen dan te lozen (ouder dan 5 dagen), dan heb je morgen mooie verse. nogmaals veel sterkte meid!!
Jeetje meis, wat een verschrikkelijk verhaal zeg, heel veel sterkte met dit grote verlies en ik hoop dat jullie snel zwanger mogen worden zodat je moeders wens in vervulling kan gaan. Ze kijkt dan vast mee vanuit de hemel.. Nogmaals sterkte wijffie..
Hier; vandaag ongi geworden! Na 5 dagen slikken van Duphaston dus dat is lekker opgeschoten! Maandagmiddag een echo.
ooh goed zeg! die ongi heeft dan niks met de duphaston te maken, maar was dan zowieso al onderweg denk ik... normaal gesproken wordt je toch ongi als de niveaus v.d. progesteron weer zakken? nu dus starten met de puregon? op naar een mooi ei meid!!
hallo meiden, weer even een berichtje van mij... hier ook een heftige week achter de rug, afgelopen zondag vertelde mijn vriend opeens dat hij niet wist of hij nog wel samen verder wil... zijn gevoelens voor mij zijn sterk verminderd... hij heeft me dit nooit eerder vertelt dus ik ben er erg van geschrokken. wel waren er de laatste tijd vaker spanningen, meningsverschillen/ruzie... maar ik ging er vanuit dat dit door de mmm kwam... mijn vriend is geen prater en zei verder altijd dat er niks aan de hand was dus ik heb er verder niks achter gezocht. ik ben toen even een paar dagen naar mijn ouders gegaan zodat we allebei de tijd hadden om na te denken. nu ben ik weer thuis, we hebben besloten het niet gelijk op te geven... we willen het nog wel samen proberen. ik hoop dus dat het weer allemaal goed komt, maar dat weten we natuurlijk niet 100% zeker... zijn gevoel moet weer terug komen, het moet weer gezellig worden.. ik zelf dat dat de mmm even te veel is geworden voor onze relatie. op een gegeven moment gaat het je leven beheersen. alles draait om het ziekenhuis, en de vele hormonen maken mij ook een een leuker persoon.... daarom hebben we afgesproken eerst te stoppen met het ziekenhuis traject... we moeten eerst zeker weten dat het goed zit. we moeten samen leuke dingen doen, weer plezier maken samen en ik hoop van harte dat zijn gevoelens voor mij weer opbloeien. ik lees nog wel eens even hoe het hier is, maar zal niet meer zo actief reageren... ik heb het er best moeilijk om de mmm op te moeten geven vlak voor we in de icsi trein zouden stappen. (uit de proef bewerking van het zaad is gekomen dat er na bewerking 0,9 miljoen goede zaadjes zijn en dus zouden we met icsi aan de slag moeten) liefs citroen... ow en als iemand tips heeft om een relatie te verbeteren... graag!
Lieve Citroen, wat goed dat jullie er samen nog voor willen vechten! dat is al een hele stap! je bent nog jong (22 toch?)! en wat dat betreft heb je de mogelijkheid om de kinderwens qua leeftijd dan, even on hold te zetten, al is dat natuurlijk vreselijk als je het zoooo graag wilt! ik begrijp het helemaal.... Mijn vriend en ik hebben een paar weken geleden ook een gesprek gehad wat mij de ogen wel heeft geopend. Het beheerst mijn leven ook erg en ik dacht dat het met ons wel goed zat, en dat zit ook wel, tot hij onlangs ook aangaf, ik word er gek van alles draait om het kinderen krijgen, je hebt het nergens anders meer over, het beheerst ons leven teveel, ik kan het niet aanzien dat jij er zo onder lijdt, machteloos etc. Ik probeer het nu ook wat meer los te laten, wel moeilijk, maar steun te zoeken bij mensen van het forum als het daarover gaat, heb er twee hele goede vriendinnen aan overgehouden met wie ik alles kan bespreken, die ik ook af en toe zie en veel app. Verder wandelen wij heel veel (elke avond na het eten even een frisse neus halen, gewoon in de wijk) en dan nemen we de dag door, praten veel en verder genieten van lekker eten, toastje/chipies/ filmpje kijken, wandelen in het bos en morgen een dagje naar Giethoorn om te schaatsen bijvoorbeeld. Ik probeer echt om het een beetje uit ons "gezamenlijk" leven te bannen, uiteindelijk praat je er nog wel vaak over natuurlijk, en dat moet ook, maar niet alle resultaten tot op de mm nauwkeurig met hem te bespreken, etc. Houden jullie van vakantie? misschien kun je lekker op vakantie gaan, of andere dingen doen wat je leuk vindt. Samen sporten, winkelen, uit eten, bios etc. Ik probeer hem af en toe te verwennen met zijn lievelings eten (ook al vind ik het zelf niet lekker bijv). zo probeer ik het een beetje gezellig te houden...! weet niet of je er wat aan hebt, maar iig veel sterkte gewenst meid! xxxx
myloon: wat een heftig verhaal! Ongelofelijk hoe snel het kan gaan en dat je dan nu je moeder moet missen. Heel erg veel sterkte gewenst en ik hoop dat je snel positief nieuws mag melden!! citroen: fijn dat jullie er toch nog voor willen gaan en het niet opgeven. Succes de komende tijd en hopelijk lezen we over een tijdje ook van jou weer een berichtje dat jullie op de goede weg zitten!
Myloon: jeetje meid, wat een heftige periode is dit voor jou. Gecondoleerd! Het is een rollercoater van emoties en je wordt een beetje geleefd, maar belangrijk is dat je goed voor jezelf zorgt: veel slapen, praten met elkaar en doen waar je behoefte aan hebt. Ik snap dat je nu totaal geen zin hebt om te klussen. Maar wie weet is het een nieuwe start van iets heel moois. Sterkte de aankomende periode!! Citroen, ook voor jou een heftige week achter de rug. Wat goed dat jullie erover gepraat hebben en wat fijn dat jullie het blijven proberen. Nu het je ogen heeft geopend, sta je er misschien ook anders in en voel je elkaar beter aan, omdat je nu weet hoe hij zich voelt. Ik heb niet echt tips voor je, maar geniet vooral met elkaar, ga leuke dingen doen, heb lol en spreek uit wat je voelt. Heel veel geluk gewenst voor jullie allebei!! Weegbree, ja, ik kan me jullie beide situaties wel voorstellen. Jij bent er gewoon heel veel mee bezig, logisch, en hij wat minder, omdat hij het wel als een grote wens ziet, maar misschien niet alles tot in details wilt weten. Goed dat hij dit uitgesproken heeft, voordat er irritaties ontstaan. En ook goed voor jou om af en toe even afleiding te zoeken en leuke dingen samen te gaan doen. Ik ben ook bezig met de laatste pillen Orgametril. Zondag is mn laatste. Op cd 3 moet ik naar de gyn om te zien of de cyste weg is. Ik ben blij als de kuur Orgametril klaar is, want ik ben me in deze periode toch chagrijnig zeg!! Normaal is het als opvliegers, het komt en het gaat, maar vandaag ben ik de hele dag al niet te genieten. Ik probeer dat niet te laten blijken, maar ik ben van mezelf nogal een extravert persoon, dus ik zeg alles wat ik denk, niet zo handig dus...
Citroen, wat een gedoe allemaal zeg ! Tja en ik weet van mezelf dat het er idd erg inhakt de mmm. Ook mijn man is het soms spuug zat allemaal. Je relatie moet idd wel tegen een enorme stoot kunnen als je in de molen zit. Gelukkig ben ik al 17 jaar samen en in maart 12.5 jaar getrouwd, maar ook dat blijft hard werken hoor. Succes meis *knuffel* Myloon, Tjeetje wat een verhaal zeg, en nog gecondoleerd met je moeder natuurlijk. Ik krijg echt een brok in mijn keel.. Het leven is soms zo oneerlijk ! Je zal haar nog erg gaan missen, vooral in deze periode, maar ook als je eindelijk zwanger mag worden of als je je kindje in je armen heb.....en daarna en daarna! Ze zijn nou eenmaal nooit te missen. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte in deze moeilijke periode, en weet dat je altijd je verhaal ff kan luchten bij ons hier op het forum. Dikke *knuf*. All, inmiddels 1e fm achter de rug, alles nog klein op cd 8 wat natuurlijk wel normaal is, maar vanwegen de overstimulatie van de vorige maand zijn ze ff voorzichtig. Vandaag ook even met de arts besproken dat we maar tot de zomer doorgaan. Het blijft bij ons bij IUI helaas, aangezien ze mijn eierstokken niet zo ideaal vinden ivm pco. Is dat zo ? hebben er niet meer meiden pco en IVF gedaan ? Ik doe in dit ziekenhuis nog 2x iui + een baarmoederfoto. Mocht ze dan nog steeds alleen IUI willen, dan ga ik toch een afspraak maken bij een ander ziekenhuis, om te kijken of we toch niet iets eerder voor IVF in aanmerking kunnen komen. Of moet je eerst 6 x IUI hebben gehad voordat je IVF mag krijgen?
@Myloon: Gecondoleerd meid..echt verschrikkelijk nieuws! @Citroen: Erg heftig maar toch mooi dat jullie het nog gaan proberen en hoop dat jullie eruit komen wat betreft jullie relatie. Ik denk dat het vooral belangrijk is om open te zijn over jullie gevoelens naar elkaar toe..anders krijg je spanningen en dit kan dan later weer zorgen voor uitbarstingen of verkeerde gedachten over de ander. Ga samen leuke dingen doen, waar jullie beiden van genieten! Neem de tijd om met elkaar te praten en ga samen bijvoorbeeld sporten of een andere hobby zoeken wat je samen kunt doen..mijn vriend en ik dansen een uur in de week. We vinden het beide erg leuk en kunnen even alles vergeten voor een uurtje en we zijn met elkaar bezig op een hele manier dan in mmm en dat werkt erg positief!...Ik voel me erg gesteund door mijn vriend en we zijn over 2 weken alweer 6 jaar samen. We gaan er echt "samen" voor! Maar mijn vriend en ik hebben met elkaar zoveel meegemaakt dat we dit tot nu toe nog wel aankunnen!...Ik hoop dat je er wat aan hebt!
Myloon, sterkte, meis. Het lijkt me vreselijk om je moeder kwijt te raken. Ik hoop dat je lieve mensen om je heen hebt. Knuffel van mij, ookal ken ik je dan eigenlijk nog niet van hier. Citroen, moedig van jullie dat jullie het samen willen proberen. Zoals anderen al zeiden, veel met elkaar delen, zowel wat er in je omgaat, als leuke dingen om te doen. Weegbree, ik hoop dat je menstruatie snel komt. Zo wachten en dan ook nog pijn, is helemaal niet leuk. Wij zeggen ook af en toe tegen elkaar dat we er goed op moeten letten dat we dit niet teveel op onze relatie laten drukken. Bonita, spannend zeg! Je kunt er ook niks zinnigs over zeggen, he? Ik hoop voor je dat de IUI gelukt is! Mama3e, ik heb het nog niet eerder gehoord, dat ivf niet kan met pco. Mijn gyn heeft wel ooit een keer ivf genoemd in een gesprek, ook nadat ik de diagnose pco had... Yvetje, hopelijk ziet de echo er goed uit, is de cyste weg! En kun je zonder chagrijnhormonen weer aan de slag! Guusje, hopelijk zite de echo er goed uit! En hierrr: ik heb een superei!!! Maandag was de grootste 10 mm, en vandaag had ik er een van 20! Dus vandaag aan de slag en ik zal blij zijn als ik na morgen op het wachtbankje zit en niet steeds naar zh hoef voor echo en bloedprikken.