hey meiden, na een tijdje niet meer echt actief geweest te zijn op het forum, wilde ik vandaag weer een bericht plaatsen in mijn topic lisa's ivf met eiceldonatie, maar hij is helaas gesloten. ik wilde niet meer dagelijks mijn gevoel van mij afschrijven, en heb even afstand genomen, ik dacht mss doet dat wonderen, en we hebben weer een cryo poging gedaan, afgelopen 30 mei heb ik weer een tp gehad van ons eskimootje, hij zag er perfect uit zei de laborante nog, was heel mooi doorgedeeld dus we hadden weer goede hoop, maar helaas vannochtend heb ik weer negatief getest, ik weet niet meer wat ik kan doen tot het slagen van een behandeling, er niet te veel mee bezig zijn, gezond leven, afleiding zoeken, het helpt allemaal geen f*ck. ook heb ik toenadering gezocht tot een astrologe, en heb mijn geboorte horoscoop laten opmaken, ze kwam met de mededeling dat er in maart 2112 een verandering gebeurt in huiselijke sfeer en dat kan dus te maken hebben met gezinsuitbreiding een baby kamer maken, ik zal er ook warmpjes bij zitten op mijn oude dag en dat is waar ik me steeds meer zorgen over maak, krijg ik later geen kleinkinderen op bezoek, zal ik helemaal alleen achter blijven. ook heb ik aangegeven van onze babywens, en juli 2011 is een hele goeie maand om daar aan te werken, we hebben nog 2 cryo's en in principe zou ik wel gelijk door willen, maar ze gaf mij aan ook omdat pogingen zo kostbaar zijn, dat ik tenminste tot half september niks moet verwachten hiervan, wat moet ik hier nu mee. zou het dan echt zo zijn dan mijn lot door de planeten bepaald word, en ik ook niet zwanger zou raken in deze periode. na half september komt er iets over mijn i.c heen en tot die tijd zal ik niet veel geluk hebben. ik weet het even niet meer, waarom blijven de cryo's niet zitten?????? lisa.
Ohh lieverd, weer niet gelukt. Keer op keer die klap en steeds dichter bij de vraag of het ooit gaat lukken. Ik zou willen dat ik een antwoord voor je had. Een datum. Duidelijkheid. Maar dat heb ik niet en ik denk niet dat iemand je dat kan geven. Persoonlijk geloof ik niet in astrologie. Maar als jij dat wel doet, dan kan het waardevol zijn om te wachten tot juli 2011. (tp in juli = beebje in maart .. zou kloppen dus) Een hele dikke knuffel voor jou lieverd! En ik blijf duimen dat jullie wens uit mag komen. Liefs Dreamer
meis ik wil je gewoon even heel veel sterkte wensen.. ik begrijp en snap je gevoel.. ook hier al 4 jaar bezig voor een wonder.. net als dreamer zeg ik geloof ook niet in de astrologie.. maar als jij daar wel in gelooft.. is het prima.. wil je heel veel sterkte wensen.. liefs van yippie
Hoi Lisa, Wat erg dat het ook deze keer niet gelukt is. Wou dat ik iets voor je kon doen maar ik weet niks. Zelf zou ik niet kiezen voor een astrologe of wat dan ook. Het leven komt zoals het komt in goede en in slechte dingen. Porbeer zelf maar het beste van te maken en te kijken wat ik wel heb. Lukt ook niet altijd even goed maar het helpt wel om te relativeren. Doe waar je je goed (of minder slecht) bij voelt en ik hoop met heel mijn hart dat je wens uit mag komen. Veel liefs en sterkte, Lente
Ik kom je even heel veel sterkte wensen! In astrologie geloof ik niet zo, maar als het voor jullie wel help is het goed. En als dat betekend dat het beter is om het nog even uit te stellen, zou ik dat zeker doen. XXX Liefs
Lieve Lisa, Ik ben zelf al maanden niet meer op dit forum geweest en open hem net speciaal om te kijken hoe het met jou gaat. Erg om te lezen dat het nog steeds niet is gelukt. Bij mij helaas ook niet Wat je schrijft over de angst dat je later alleen bent op je oude dag zonder (klein)kindjes herken ik maar al te goed. Het valt allemaal echt niet mee en en ik voel me in die zin heel vaak alleen. Vandaag ben ik daarom mee geweest met een wandeling van Freya. Was wel prettig om eens met anderen te praten die (soort van) hetzelfde meemaken. Al zit ik daardoor nu wel weer in een dip (terwijl het juist de laatste maand wat beter ging). Heel veel sterkte meis! Ik denk aan je! liefs Lotje
Lieve Lisa, Wat ontzettend erg en ik begrijp heel goed dat je nu alles aangrijpt! Maar pppfff nu meer dan een jaar wachten... wat vind je partner ervan? Ik ken je verhaal natuurlijk van voor tot achter maar weet niet wat jullie 'plannen' nu verder zijn of kijk je nu voor nu niet verder dan de 2 cryo's? Zelf ben (lekker makkelijk praten nadat het gelukt is) ik wel een beetje overtuigd ervan dat de zomermaanden mij goed hebben gedaan, ik heb dat ook uit meerder boeken dat het gunstig kan zijn maar die maanden breken nu aan dus dan zou je niet hoeven wachten. Persoonlijk lijtk het me psychisch heel zwaar om op basis van deze info nu een aantal maanden te wachten maar als je nu verder gaat moet je daar wel achter staan anders ga je altijd tegen jezelf zeggen: had ik nou maar...... Meis een hele dikke knuffel van mij, ik vind het zo oneerlijk en jouw verhaal is bijna niet te bevatten, je schiet er niks mee op maar jij hebt hier nooit voor gekozen meis, ik heb heel veel respect voor jou!!!!!!!!!
Ohhh Lisa wat een domper weer... Dat over je ouwe dag is iets waar we ons helaas allemaal in herkennen (of hebben herkend, ook als het wel eens meegezeten heeft). Ik zou echt niet weten wat je moet doen, maar doe wat goed voelt... lekker makkelijk gezegd. Wanneer heb je de meeste spijt? nu aan de gang en het mislukt of volgend jaar pas aan de gang en het mislukt? Hmmm... zou het ook niet weten. Ik wens je alle geluk van de wereld... duim duim duim
Lieve lieve Lisa, Wat vind ik dit afschuwelijk om te lezen dat jullie vurigste wens nog niet mocht uitkomen. Misschien idd zoals Linda zegt zijn de zomermaanden wel goed, hier natuurlijk ook erg cliché maar de vakantie in april heeft de geest wel echt goed gedaan,en ik was deze keer heel rustig aangezien ik zoiets had het lukt toch niet. maar bij jullie MOET het nu wel gaan lukken heh Je wacht al zolang pfff dikke knuffel xxx
Oh, Lisa, ik begrijp je gevoel zo goed. Wij zijn ook al een behoorlijk aantal terugplaatsingen verder en helaas nog steeds zonder resultaat. Ook hier bekruipt mij soms het enge gevoel dat ik later misschien helemaal alleen zit zonder kinderen en kleinkinderen. Maar daar probeer ik niet teveel aan te denken. Wij hebben volgende week de uitgangsecho en gaan dan met poging drie starten. Zelf geloof ik niet zo in astrologie, maar kan me voostellen dat je op een gegeven moment alles aangrijpt. Kan alleen maar zeggen, doe waar jij je goed bij voelt en waar jullie samen achter staan. Helaas weet niemand of en wanneer het gaat lukken, wou dat we dat konden zeggen... Lieverd, veel succes met je keuze en ik hoop toch echt hier binnenkort te lezen dat het gelukt is en dat jullie een groot wonder mogen verwelkomen. Dikke knuffel!
Ik vind het ook erg te lezen dat je nog steeds niet tot de gelukkige behoort waar het WEL lukt. Ik voel je pijn met je mee, al is dat misschien wel makkelijk gezegd vanuit mijn positie. ( sorry) Ik ben destijds naar een paragnost geweest en zij wist me te vertellen dat we een zoon zouden krijgen. Dat het dus WEL ging lukken. Er waren dagen dat ik me daaraan vast klampte, maar ook dagen dat ik dacht: ja ja, het zal wel..... Maar toch bleven die woorden door mijn hoofd spoken en bleef ik hoop houden. Ik moet wel zeggen dat meerdere dingen die zij heeft gezegd zijn uitgekomen, waardoor ik haar wel op haar woord vertrouwde. Ik weet niet wat je moet doen. Dat is een keuze die je zelf moet maken. Ik kan me voorstelen dat je door wilt, liever vandaag dan morgen. Ik heb ook een rustperiode vooraf aan de laatste poging gehad. Dat voelde ook niet goed, en ik weet niet of dat er aan heeft bijgedragen dat het nu wel lukte, dat zullen we nooit weten. Meid, ik wens jou zoveel geluk, dat is niet in woorden te omschrijven. Ik gun je een kindje van julllie samen zo erg. Ik hoop dat voorspellingen voor jou uitkomen. liefs C.
Lieve Lisa, Wat herkenbaar wat je zegt! En wat is het moeilijk. Je wilt doorgaan, want zonder pogingen geen kansen. Maar aan de andere kant, als het niet het goede moment is moet je het misschien ook niet doen. Ik heb zelf ook wel wat met bijgeloof. Er waren afgelopen maand bijvoorbeeld zoveel tekenen die mij sterkte in het gevoel dat het wel eens raak kon zijn. En dat was het! Helaas maar voor kort. Ooit heeft een paragnost mij verteld dat ik een meisje en een jongen zou krijgen. Tegelijkertijd zou mijn oudste zus 3 jongens krijgen en mijn middelste zus 2 jongens. De oudste heeft nu ook 3 zonen en de middelste is net bevallen van haar eerste zoon! Ik geloof dus ook sterk dat er 2 kinderen zullen komen. Wel vraag ik me af of dat biologische kinderen zullen zijn. Maar ik heb zo sterk het gevoel dat het ooit goed gaat komen, dat ik het daarom niet kan opgeven. Jij hebt helaas niet de mogelijkheid om kansen te verspelen. Je bent immers ook afhankelijk van je lieve vriendin. Daarom zou ik wachten totdat het echt een goed moment is. En of dat nu is doordat de astrologe die maand aanwijst en jij daardoor gestrekt bent, of omdat je gewoon zelf aanvoelt dat het goed is. Ik geloof er echt in dat in beide gevallen het een positieve bijdrage levert. Lieve meid, niemand kan je vertellen wat het goede moment is. Maar weet dat als je er voor gaat iedereen achter je staat! Ik denk aan je! Liefs Sikki
Lieve Lisa, Allereerst....heel mooi beschreven Sikki! Lisa; Wat jij nu doormaakt maak ik ook al heel lang door. Weet dat als je denkt dat jij het zo moeilijk hebt, dat er dan altijd (helaas) iemand is die het nog moeilijker heeft! Ik neem mezelf als voorbeeld. Ben al ruim 8 jaar bezig voor mijn eerste kindje. Heb alles geprobeerd wat er maar te proberen is. Ben nu bezig met icsi 3. Ben wel al 4 keer zwanger geweest, maar helaas allemaal een miskraam (van 4 weken tot aan 14 weken zwangerschap!) Wat paragnosten betreft geloof ik er wel een beetje in. Ben regelmatig in aanraking geweest met paragnosten en vaak klopten alles wel. Volgens hun voorspellingen zal ik ooit kinderen krijgen, alleen ging dat wel lang duren.... Ik wacht nog steeds. Ik weet dat het moeilijk, frustrerend, verdrietig, klote, balen enzovoorts is, maar geef niet op Lisa! Ik ben inmiddels 32 jaar en ben bang dat ik het qua leeftijd niet ga redden om een kindje te krijgen. Maar zolang het kaarslichtje nog niet gedoofd is hou ik hoop! Als je iets kwijt wilt, of als ik iets voor je kan betekenen laat het me weten. Misschien kunnen we kracht uit elkaar putten om door te gaan....door te gaan tot ons 1e wonder!!! Kunffel
Lieve Lisa, Wat ontzettend verdrietig dat de cryo poging weer mislukt is. En het is heel erg logisch dat je zo enorm verdrietig bent en voelt. In je omgeving en hier op het forum ben je al door zo veel mensen in gehaald terwijl jij al mama had moeten zijn. Ik zou ook zo graagt willen dat ik je kon helpen, maar helaas kan dat niet met iets anders dan misschien een bemoedigend woord. Astrologie: ik geloof er wel in, maar zou er zelf nooit voor kiezen omdat ik christen ben. Dat geldt ook voor paragnosten e.d. maar verder moet iedereen dat natuurlijk voor zich weten. Maar het maakt je wel weer enorm onzeker, want moet je nou naar zo iemand luisteren of niet? Ik zou zeggen, volg je lichaam en je hart. Doe waar jij en je partner je geestelijk en lichamelijk goed bij voelen. Als dat betekent dat je nog even moet wachten, het zij zo, hoe moeilijk dat ook is. Betekent het doorgaan: Ga er dan ook voor en twijfel niet dat je er verkeerd aan doet. Wat je ook kiest ga er voor de volle 100% voor! Een garantie dat het lukt, kan niemand je geven, helaas, maar ik hoop, duim en bid nog steeds met je mee meid. Heel veel sterkte! Liefs Zora
Lieffie, We schrijven nu al zolang samen en ook wij staan nu na 4 jaar kinderwens nog steeds met lege handen. Wat is het toch moeilijk om alsmaar door te gaan en niet op te geven. Iedere keer toch weer dat vertrouwen, de moed en de positiviteit vinden om door te gaan. Iedere klap wordt toch weer groter he? Wat ontzettend verdrietig dat jullie "secret" cryo TP is mislukt. Tja waar doe je goed aan? Nu meteen doorgaan, pauze inlassen? voor hoe lang? Het is zo ontzettend lastig maar het belangrijkste is dat je er zelf klaar voor bent en dat je je er goed bij voelt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Niet dat je je achteraf ergens schuldig over gaat over voelen want dat is ook niet fijn. Je kunt jezelf sowieso helemaal niets verwijten, want jullie hebben er alles maar dan ook echt alles voor over!!! Je bent een topper, wat je ook voor besluit neemt. Je faalt niet als je een pauze neemt!!!!!!!! Je moet luisteren naar je eigen gevoel!! Wij steunen je! Wij nemen momenteel ook een fincanciele, geestelijke en lichamelijke pauze. Even alles op zijn beloop laten. Doen waar jij (jullie) je goed bij voelen! Dikke knufffffffffffffffffffffffffffffffffff Ik ben er voor je!!!!
lieve meiden, wat een lieve woorden allemaal, heel erg bedankt. ik weet ook niet meer wat goed is of juist niet, je probeerd van alles, en ook daarom ben ik naar een astroloog gegaan, ik geloof er zelf eigenlijk niet zo in, maar de moeder van een vriend is astrologe, en had mij aan geboden om een horoscoop te maken voor mij, dit heb ik na de laatste mislukte poging in april gedaan, het duurde even voordat ik een gesprek met haar had, en in de tussen tijd dus weer een tp verder, en precies na wachtweek een kreeg ik te horen dat ik er niet al te veel van moest verwachten, en op dat moment was de poging voor mij al mislukt, maar toch ook nog een beetje hoop gehouden, maar het mocht niet baten. wat is nou juist wachten of toch doorgaan, vandaag het ziekenhuis gebeld om de uitslag door te bellen, de assistente reageerde echt zo van ahhhhhh, ik zeg ja ach je went er aan heh. ik ga nu dus niet gelijk door, volgende maand gaan we op vakantie, en deze tijd is veels te gezellig om alleen maar met een behandeling bezig te zijn. dus voor nu toch even pauze. 10 aug. heb ik een afspraak gemaakt met de gyn, om toch een volgende poging te bespreken, die zal ik dan toch na half sept. laten inplannen, ook bewust omdat ik tot die tijd niet veel moest verwachten van een positieve uitslag. dan zijn de vakanties ook weer voorbij op het werk, en kan ik weer wat makkelijker ruilen voor een vrije dag. we hebben nog 2 cryo's, dus we hopen dat er daar niet eentje van verloren gaat, en proberen die dan nog dit jaar terug te laten plaatsen. mochten die ook mislukken, dan moet we weer verder kijken, maar dat zal dan pas weer volgend jaar zijn, en ook dan kom je weer snel richting zomer 2011, de maand die ons geluk zou moeten brengen. lotje, wat lief dat je naar mij kwam zoeken, wat erg dat ook jij nog steeds met lege handen staat meid, knap van je dat je lotgenoten op zoekt om erover te praten, dikke knuf voor jou. sabrien, ja meis, we schrijven nu al zo lang met elkaar dat moeten we zeker blijven doen, ik weet wat je bedoelt met dat andere topic en zo voel ik het ook. goed dat je nu eerst aan jezelf denkt en aan het opladen bent om weer verder te kunnen, voor jou ook een hele dikke knuf. sikki, mooi geschreven meis, ook jij hebt heel eventjes aan het geluk mogen proefen, maar dat was van korte duur, ik heb me altijd vast gehouden aan het idee dat het kan, en dan kan jij nu ook, ook al heb je er nu helemaal niks aan. knuf hanied, ik vind het heel erg voor je dat jullie al zo lang moeten wachten, maar ik vind m'n eigen verhaal er niet minder verdrietig om, er zijn altijd ergere dingen in de wereld, maar als je daar bij stil moet staan, ik snap je woorden wel hoor meid, je probeerd iemand opbeurende woorden te geven, door aan te geven dat er ergere dingen zijn. ik hoop dat het bij jou ook ooit een keertje raak zal zijn en dan raak al blijven, want zoveel miskramen gaan je ook niet in de koude kleren zitten, knuf. zora, jij bent al een van de gelukkigen waarbij het gelukt is, en het is precies zoals je het beschrijft, er zijn er al zovelen die me voorbij gelopen zijn, in real live en hier op het forum, elke keer als ik hoor of lees dat er iemand zwanger is ben ik de hele dag van slag, en dan de volgende dag gaat het weer iets beter, todat de volgende zich weer meld, en zo hobbelen we al 4,5 jaar door. met jou alles oke? confidence, je hoeft helemaal geen sorry te zeggen, ook jij hebt er een lange weg voor moeten af leggen, jij bent nu ook een van de gelukkigen en ik hoop me daar ooit nog eens bij aan te sluiten, knuf, gaat nu alles oke met jullie kleine mannetje? linda, lieverd vorig jaar zaten we nog in hetzelfde schuitje, jij hebt nu het mooiste gekregen wat er bestaan, en daar mag je trots op zijn, ik denk nog vaak terug aan vorig jaar de maand juli, ik hoop ook ooit zo gelukkig te worden, knuf. elif, ook jij behoort nu tot een van de gelukkigen, en rust zal ook vast goed zijn alvorens een behandeling, daarom gaan we nu eerst maar eens met vakantie en daarna zien we wel verder. degene die ik niet persoonlijk heb aangesproken toch thanx voor je lieve bericht. x lisa.
Lisa, wat erg dat het weer niet gelukt is meis. Ik kan me voorstellen dat je naar een Astrologe bent gegaan, al zou ik het zelf niet durven. Ik ben denk ik bang voor de dingen die ik te horen zou krijgen. Meis, ik hoop dat deze pauze jullie even goed zal doen en dat jullie kunnen genieten van een heerlijke vakantie. En weet wanneer jullie er weer voor gaan, ik zeker heel hard voor jullie zal duimen!
Hoi Lisa, Hoe begin ik mijn bericht aan jou... Eerst wil ik kwijt dat ik zoveel respect heb voor de energie en kracht die jij opbrengt om je wens in vervulling te laten gaan. Mijn god, meid, wat een kracht moet dit jou (en je partner) kosten. Dat is volgens mij met geen pen te beschrijven. Mijn man en ik hebben in juli 2009, na 7 miskramen, besloten een punt te zetten achter onze kinderwens. De wens is er uiteraard nog en die zal er altijd zijn, maar ik kon het niet meer opbrengen. Geestelijk en lichamelijk was ik helemaal kapot. Ik was na de laatste miskraam (vermoedelijk een 2-ling) klinisch uitgeput en mijn maag en darmen begonnen zelfs uit te vallen door de uitputting. Toen hebben we gezegd: we stoppen ermee. Het gaat zo niet langer en we gaan er aan onderdoor. Mijn god, wat een verdriet, wat een wanhoop, na die beslissing. En uiteraard denk ik nog vaak: "en als we nu toch nog..." . Maar het is echt over voor ons. Ik heb toen we nog bezig waren gegrepen naar alles wat me maar een gevoel van houvast gaf. Ik sleurde er dingen aan de haren bij, de meest gekke dingen, om het gevoel te geven dat het dan wel goed zou komen!. Als ik nu alleen nog maar gezond leef, dan word/blijf ik zwanger, als ik dat-en-dat laat, dan word/blijf ik zwanger, en ook de meest rare gedachten hoor, die echt niets met vruchtbaarheid te maken hadden: als ik nog meer mijn best doe in het huishouden, dan word/blijf ik zwanger. Elke minuut weer zon gedachte/opdracht die het gevoel van grip moest bewerkstelligen. Ik werd er zelf gek van. Ergens ben ik bang dat het geloof in astrologie je ook die valse hoop/valse richting geeft. Zo lang je nog in de onzekerheid zit, geeft het je houvast (want er is nog niets beslist), maar wanneer de uitslag negatief uitvalt, kan je nog meer van de kaart raken. Los van de behandeling in het ziekenhuis en het advies dat daar wordt gegeven omtrent levensstijl, is er gewoon geen houvast. Dat is het akelige van dit hele proces. Er zijn géén garanties, hoe akelig de behandelingen ook zijn, hoe hard je ook je best doet, hoe ontzettend het je gegund wordt of hoe je het ook verdiend, dat zegt allemaal niets. Dat is de keiharde werkelijheid van de mmm. Hoe hard je ook wilt dat je zwanger wordt en blijft, geen astroloog doet daar wat aan. Als dat zo werkte, zouden alle gynaecologen ons wel naar zon astroloog sturen. Dat scheelde een hoop pijnlijke behandelingen en geld. Lisa, ik sta niet in jouw schoenen, en ik kan niet begrijpen waar je doorheen gaat. Wat we wel gemeen hebben is die onnoemelijk sterke kinderwens. Ik weet hoe heftig die wens is en wat je geest met je kan doen als je zo door het leven getest wordt als jij/jullie in afwachting van het wel of niet krijgen van dat zo gedroomde kind. Misschien is het goed om jezelf af te vragen wat je had gedaan als je niet naar de astrologe was geweest, en of je keuzes dan zouden afwijken van het advies van die astrologe. Zo kan je goed bepalen wat je zelf wilt en aan kunt. Veel sterkte meid.
als eerste, vlinder bedankt voor je mooie woorden, ik ga later nog op je bericht in. ik ben nu totaal van de kaart meiden, heb zojuist mijn vriendin gesproken,en die kwam met de mededeling dat ze zwanger is, ik ben al 3 uur lang alleen maar aan het huilen, en weet niet meer hoe ik me moet voelen, pffffffff ze heeft er zelf ook een heel dubbel gevoel bij en wist niet hoe ze het mij moest vertellen. m'n hele wereld stort in. ze heeft aangegeven dat ze ons nog altijd wil gaan helpen na de zwangerschap, maar wat moet ik hier nu mee........... we hebben nog wel 2 cryo's maar kan het allemaal even geen plaatsje geven. een paar weken geleden heeft ook mijn zus aangeboden om ons te helpen, heel lief van haar, maar had niet gedacht dat ik daar serieus over na moest gaan denken omdat immers mijn vriendin achter ons stond. pffffffff, heb er ook even geen woorden woorden..... een verdrietige lisa......
OOOh nee lieverd! Dit is echt heeeeeeeeeeel erg voor jullie! Pfffffff. Ik ben er echt sprakeloos van Idd ongelooflijk dat je zus het aangeboden heeft laatst en je hier misschien gebruik van "moet" gaan maken. Ik wil je alvast een hele dikke knuffel geven. Je verdient dit toch allemaal niet. xxx