Ja hoor vandaag was het weer zover nu echt afscheid nemen van een fase babykleding. Hij kon allang niet meer in 62 / 68 maar om die nu ook al naar zolder te doen lukte me iedere keer toch niet maar vandaag is het dan zover maar 72 zou ook al kunnen maar we doen het stapje voor stapje. De allerkleinste maatjes zeiden ze al van dat doet zeer als je die naar boven moet doen maar nu heb ik weer uitgebreid staan brullen bij alles wat de doos in moest. Blijft dit zo want zo vind ik er maar weinig aan haha. En weet je dan wat helemaal erg is dat er zomer kleding bij zit die je hebt gekocht maar de kaartjes zitten er nog aan. Maar ja vaarwel maat 6'/68 hopelijk tot snel. Houden jullie daar ook last van?
pfff, ik had dat heel erg met de baby kleertjes van mijn dochter. Die is ondertussen 5 en heb pas een paar maandjes geleden haar baby kleding weg gedaan. Wij hebben nu 3 prachtige kinderen dus voor ons is het echt over. Nou heb ik daar wel vrede mee...maar toen ik eenmaal de kleertjes van me meissie zo aan het opruimen was voor het goede doel heb ik wel wat af gehuild hoor hihi Nooit meer die lieve kleine meisjes kleren. Maar meer het besef dat mijn "kleine" meisje inmiddels niet meer zo klein is Heb wel haar eerste baby kleertjes bewaard. Dat heb ik ook gedaan bij de andere kinderen. Daar zou ik nooit afstand van willen en kunnen doen! pfff....kleintjes worden groot he.
Zooooo herkenbaar! Toevallig heb ik van de week ook Vigo's kast opgeruimd... zijn eerste pakje, die kleine slofjes, zijn mutsje... Al die stoere en leuke pakjes die hij niet meer aan kan... Bah, vind er maar niks aan!
Ik heb daar dus helemaal geen last van! Maar Laura haar kleding gaat dan ook niet naar zolder. Haar kleding gaat naar het volgende kindje! Wij kennen hier zoveel mensen met kleine babies die geen geld hebben en dus geven wij alles weg! Ik houd alleen de kleertjes die ik speciale waarde vind hebben. Ik vind het dus eigenlijk heel erg leuk als ik weer een lading kleertjes weg kan geven!
Ik heb er ook geen last van eerlijk gezegd.. ik bewaar ook een paar speciale kleertjes en de rest staat hier in de schuur..mocht er nog iemand zwanger worden van een meisje zoek ik alles netjes uit en mag die het hebben.
Ik vond het eigenlijk alleen moeilijk met de allereerste kleertjes. Hoewel mijn dochter prematuur was, was ze niet klein. Toch had ik wat prematuurkleertjes gekregen en in de eerste week heeft ze sommige dingen maat 50 wel aangehad (maat 44 niet, want dat was bij voorbaat al te klein). Toen maat 56 te klein was heb ik ook die minikleertjes weggelegd en toen moest ik wel even slikken. Meer ook omdat het voor een spannende tijd stond denk ik. Nu ben ik helemaal blij als ik de te kleine dingen weer onder in de kast leg, want een vriendin probeert zwanger te worden dus ik stel me nu voor hoe het haar kindje zal staan (moet ze wel een meisje krijgen, anders blijf ik nog met een heleboel zitten, hihi). Gek hè eigenlijk, je bent blij dat ze groter worden, nieuwe dingen kunnen, meer met je communiceren, etc. maar die frutselmaatjes blijven zoooo schattig....
ik bewaar ook de kleertjes waar ik een speciaal gevoel bij heb, de rest geef ik ook weg. het geeft me juist een fijn gevoel dat ik dat veilig opberg, het is een herinnering die je wegbergt, die niemand meer van je af kan pakken. daarom geef ik ook niet alles weg, want het is zo mooi om dat later nog eens in handen te hebben..