Hallo dames Ik moet even wat kwijt en misschien kunnen jullie mij helpen met het begrijpen van de situatie. Gisteren waren wij met onze zoon (15 maanden) bij het consultatiebureau. Maar ik vond het hele consult zo vreemd gaan. Mijn zoon zat bij mijn man op schoot, en kon het bakje met blokjes zien dat de dokter had klaarstaan. Natuurlijk wilde hij daarmee spelen, maar dat mocht niet van de dokter. Zoon begon natuurlijk langzaamaan steeds gefustreerder te raken. Op het moment dat hij eindelijk met de blokjes mocht spelen, als test (van wat?) zet de dokter het met een enorme zwaai voor hem neer. Zoon schrikt weg en raakt de blokjes natuurlijk niet meer aan. Als ik vervolgens mijn zoon een beetje wil stimuleren door ze zelf een keertje op te stapelen, worden ze zowat uit mijn handen getrokken en verdwijnt alles achter de computer van de dokter. Het 'moment' was geweest volgens hem. Vervolgens vraagt de dokter mijn man om mijn zoon op het kleed op tafel te zetten. Mijn zoon is op dit moment een beetje eenkennig op onbekend terrein, en begint dus een beetje te huilen. Dokter duikt op hem af, zoon schrikt, begint harder te huilen en weet niet hoe snel hij terug bij mijn man moet kruipen. Mijn man haalt vervolgens alles uit de kast om hem te kalmeren en krijgt hem zover dat hij lief op het kleed wil zitten. Maar dan zegt de dokter dat hij hem nu niet meer 'mag' onderzoeken (waarom niet?). Daarnaast zet jhj in elke arm van mijn zoon een vaccinatie, waarbij hij volgens mij best wat zachtzinniger te werk had kunnen gaan. Vervolgens worden we de deur uitgewerkt met de mededeling dat ze ons 'zo natuurlijk niet kunnen loslaten' en de opdracht om terug te komen als hij 18 maanden is zodat ze hem wel kunnen testen. Ik vond deze gang van zaken erg frusterend en kon op de fiets terug naar huis wel janken. Waarom mag mijn zoon niet op het moment dat hij een beetje gewend is aan de situatie of zelf initiatief toont, laten zien dat hij best blokjes kan stapelen en terug in een bakje kan stoppen? Waarom kon de dokter hem niet meer onderzoeken op het moment dat hij gekalmeer was? Vinden jullie dit normaal? Gaat dit bij jullie ook zo? Is er een protocol voor een consultatiebureau consult en zo ja, waarom kon die vent dat gewoon niet even uitleggen?
Oh wat vervelend! Ik zou ook aangeven zo niet terug te willen gaan hoor! Ik kan me ook echt niet vinden met de wijkverpleegkundige hier, en ik ga daar alleen heen voor de noodzakelijke consulten, niet voor alle. En die prikken, die gingen hier in de beentjes. Maar heel vervelend, een arts die dus niet met kinderen om kan gaan!
Nou wat een raar bezoek zeg. CB is niet verplicht he, je kunt ook voor alleen de inentingen gaan. Rond die leeftijd moeten ze een blokje in en uit een doosje kunnen doen, en een blokje kunnen geven en weer terugnemen. Zoek maar eens op van Wiechen. Overigens, ik had rond 14 maanden controle, alles was prima in orde en ik krijg ook rond 18 maanden weer een oproep. Ik vind het zelf wel leuke bezoekjes, maar bij mij zijn ze altijd heel aardig. Gelukkig heb je voorlopig de laatste prikken gehad!
Klinkt niet zo gezellig inderdaad.. Liep het ontzettend uit met de afspraken ofzo? Ik weet wel dat ik het blokjes stapelen ook niet mocht voordoen, omdat ze van een ouder snel dingen nadoen. En het ging ze het eigen initiatief.. Maar zoiets hadden ze ook uit kunnen liggen. Ik heb bij mijn vaste arts wel een keer zo'n mopperige afspraak. Zat toen zelf ook niet lekker in mijn vel(pnd). Daardoor trok ik me alles ook meer aan. Veel later nog over gehad en die wisselwerking ook benoemd. Ook dat mijn oudste heel erg mij spiegelde en dus al ging zitten mieren als ik niet op mijn gemak was. Maar tussen die afspraak en dat gesprek alleen maar goede afspraken gehad. Je kunt nu wel even bellen om je verhaal te doen. En anders rustig de volgende afspraak afwachten..
Overigens zijn wij met 15 maand wel geweest, om aan te geven dat we nog een poosje wachten met bmr vaccin, was de arts het heelmaal mee eens gezien zoon zijn heftige allergie. Toen ook aangegeven geen behoefte te hebben aan het 18mnd consult gezien mijn visie op opvoeding heel anders is als hun adviezen. En dat was ok. Ik wou dat ik dat bij mn 1e al durfde te zeggen!
Dat is inderdaad een rare gang van zaken. Komt heel kindonvriendelijk over. Je bent vrij om de afspraak bij 18 maanden te annuleren. Je hebt zelf wel in de smiesen of je kindje goed ontwikkelt.
Dank voor al jullie reacties. Ik zat er nogal mee in mijn maag en dacht dat ik me het misschien te veel aantrok. Reactie van mijn man toen ik mijn gevoelens wilde bespreken hielp ook niet mee. Empathie was weer even ver te zoeken. Hem boeit alleen het wegen, meten en vaccinatie, verder vind hij die cb bezoekjes niet zo nodig (aangezien onze zoon het goed doet). Maar ja, ik denk als we daar toch zijn, dan kan het toch allemaal wel kindvriendelijk verlopen...? Ik sprak gisteren nog een vriendin, aangezien zij in een ander deel van de stad wordt gaat zij naar een ander cb met een andere arts. Zij is heel tevreden en na vergelijking zijn we tot de conclusie gekomen dat de consulten daar heel anders verlopen. Ik ga nu denk ik uitzoeken of ik niet daarheen kan voor de 18 maanden controle... Want als we door de wijkverpleegkundige worden gezien op het cb vind ik de bezoekjes wel altijd leuk.
Oh, nog een toevoeging... Eigenlijk had ik tijdens het alleerste bezoek aan de dokter van het cb al een beetje wrijving met hem. Vlak voor het eerste bezoek aan het cb (hoe oud is een baby dan, een paar weken?) had mijn zoon last gehad van constipatie. Ik had daarover gebeld met de huisarts en van de assisstente het advies gekregen om mijn zoon een beetje te helpen door de thermometer in zijn kontje te doen, zoals je ook doet als je zijn temperatuur wil meten. Het hielp fantastisch en binnen 24 uur was het probleem opgelost. Toen ik dit aan de dokter van het cb vertelde begon hij op een heel aanvallende en verwijtende toon te zeggen dat dat helemaal verkeerd was en dat ik de situatie erger had kunnen maken door bij mijn zoon vanbinnen te beschadigen. Mijn uitleg dat het het idee van de huisarts-assistente was wilde hij niet aanhoren. Ik was in het begin al een beetje onzeker of ik het allemaal wel goed deed, en dit hielp daar niet echt bij...
Nou, klinkt als een arts die zijn werk niet al te leuk vindt en dat op papa's en mama's afreageert. Hoop dat je bij die andere terecht kunt, want ik zou daar zelf niet meer heen willen.
Wat een hork van een arts zeg! Hier op het cb laten ze mijn dochter gewoon begaan en observeren ze haar zo, zo pakte ze bv zelf de bal en ging daar mee gooien etc, precies een van de onderzoekjes kennelijk. Maar als de arts haar die bal had gegeven en gezegd 'gooi maar!' dan had ze het vast niet gedaan. Zelfde met de blokjes; die ging ze rustig bekijken terwijl ze op mijn schoot zat en er mee bouwen, de arts keek wel, maar praatte ondertussen gewoon met ons en gaf niet écht aandacht aan mijn dochter (want dan zou ze verlegen worden). Prima dus zo! En na zo'n beetje spelen, komt ze ook los en geeft ze ook antwoord als de arts een vraag stelt. Als ze meteen op haar was gedoken, was dat niet gebeurd. Gewoon rustig laten begaan en dan rustig benaderen, zo moeilijk is dat toch niet? Je zou zeggen dat cb-artsen zoiets wel leren... Over de thermometer gebruiken bij constipatie verschillen idd ook de meningen, maar volgens mij vooral omdat sommige mensen het echt hebben over 'roeren' met de thermometer en anderen gewoon de temperatuur op meten. Dat roeren/porren is idd niet goed, maar gewoon tempen mag natuurlijk best. Had de arts ook wel rustiger uit kunnen leggen, maar ik denk dat hij sowieso in z'n hoofd heeft dat het gewoon niet mag (en daarin dus door is geslagen). Zelf ben ik het met de adviezen van onze arts en verpleegkundige niet altijd eens, maar ze benaderen mijn dochter telkens heel fijn, dus zo zijn het toch altijd leuke bezoekjes. Voor mijn dochter echt een soort uitstapje met leuk speelgoed en nog iemand die je complimentjes geeft ook als je gewoon leuk speelt Vaccinaties zetten ze ook altijd heel rustig, natuurlijk wel even huilen, maar vervolgens gewoon weer vrolijk 'daaag!' zwaaien naar de 'dader'.
@Purk, ja zo zou ik me ook voorstellen dat het zou moeten gaan bij een consult, observeren wat een kind doet met de aanwezige materialen. Ik snap ook echt niet waarom deze arts denkt dat er voor elke ding een 'moment' is. Wat je schrijft over de thermometer had de assistente van de huisarts mij ook duidelijk uitgelegd. Maar toen ik dat allemaal wilde vertellen werd er dus niet geluisterd... Zit ik nog met het gevoel dat het misschien raar is dat ik nu van cb arts wil veranderen, omdat mijn zoon dus al 15 maanden is en zo vaak zullen we er waarschijnlijk niet meer komen... Aan de andere kant, als het aan ons ligt blijft onze zoon niet ons enige kind, en ik voel me bij deze arts gewoon niet zo prettig meer en dan is het ook wel een fijn idee dat ik niet meer bij hem hoef. Weet iemand, kan veranderen (dus naar ander cb in dezelfde stad) gewoon?
Hier ook zo'n idioot, maar dan een vrouw. Niets was goed, alles wat we deden was slecht, en heel hardhandig met onze dochter. Voor ons was na 2 bezoekjes aan het CB het dan ook overduidelijk dat we daar niet meer naartoe gaan. Het is niet verplicht, dus waarom zou ik mezelf en mijn dochter zo laten behandelen? Ze mogen het wat mij betreft bekijken op het CB. Ik wil best terugkomen, maar dan als ze het beleid hebben aangepast in een beleid van vragen beantwoorden en niet een beleid van bemoeien met andermans opvoeding.
@kleinsara, dat klinkt ook heel naar! Opvoedingsadviezen zijn natuurlijk prima, maar het is nergens voor nodig om alles van jullie helemaal slecht te vinden.
In onze woonplaats is ook een antroposofisch consultatiebureau, volgens mij zouden wij gewoon kunnen wisselen (maar bij het antroposofisch cb worden consulten niet standaard vergoed), maar hoe het zit als beide cb's onderdeel zijn van hetzelfde overkoepelende orgaan weet ik niet... soms gaat het dan puur op in welke wijk je woont en kun je niet kiezen, maar gewoon eens informeren kan altijd toch?
Ik vind het gewoon naar dat ze die opvoedingsadviezen ongevraagd geven. Als ik een vraag stel en zij geven antwoord, prima. Maar veel vaker is het gewoon zonder dat jij een vraag hebt ineens een advies en dan zo verpakt alsof dat de enige juiste manier is. Dus niet met "je kunt misschien" maar "je moet" of "je moet niet". Zo was het bij ons in ieder geval.
djeez, typische gevalletje van áls je je werk niet leuk vindt doe dan wat anders..' Wat een aap zeg, en dan nog met kleine kindjes werken ook! Hier trouwens ook een aparte ervaring. Ik ging laatst maar eens vragen of ik zelf een afspraak moest maken voor de 18mnd check of dat ik een oproep kreeg. Doen ze niet meer als alles goed gaat zeiden ze. Vind ik allang best, maar toch vreemd dat zoonlief, die afbuigt van -1 naar onder de -2 qua gewicht blijkbaar niet zo boeiend is haha. Idiots!!
Ik heb bij ons aangegeven bij 1 arts niet meer wens te komen. Ze mogen me daarvoor al bellen om 8 uur, wanneer de het 1e consult gestart is (ik ga nooit zo vroeg ) Met haar lag ik na het 1e consult met 4 weken al overhoop. Haar woorden: ' Ja, maar jullie zijn te jong om goede ouders te zijn' hebben in mij een hele boel nare gevoelens losgemaakt. Heb mn kind toen opgepakt dr broek aan getrokken en ben weg gegaan. Verder zijn ze daar super, vandaar dat ik niet wil switchen. Omdat wij kritisch prikken komen we er veel, maar ik bel altijd even om te horen of ze er is!
Je kan wel switchen maar moet wel in overleg ik heb hele aardige wijk verpleegkundige maar de dagen dat ze open zijn komt Mme niet uit wilde dus maar een andere stad mee kan alleen als iemand van daar hier heen wil anders komen ze biet uit met de subsidie niemand wilde naar hier dus ik mag ter uitzondering buiten de openingstijden komen de schatten Verder geven ze wel eens goed bedoelde adviezen als je niet hem gewoon laten huilen, gelukkig ben ik mondig genoeg om te zeggen nee dat gaan we niet doen Dan zeggen ze al heel snel oké jou keuze inderdaad maar het is wel een optie Ze proberen gewoon mee te denken helaas volgens vastgeroeste redelijk oude ideeen maar oke uiteindgelijk ben ik degene die beslis of ik hun optie naast mr neerleg CBS arts van ts vind ik erg apart..
Jammer dat je deze ervaring hebt. Als er iets niet mag, met reden, kunnen ze dat ook wel uitleggen. Je kan en mag ten alle tijden van cb veranderen. Ookal hoef je niet zo vaak meer, als jij met tegenzin gaat voelt je zoon dit en zal misschien nog 'heftiger' reageren. Je kunt ook aangeven niet meer bij deze 'arts' te willen komen. Daarnaast kun je een klacht indienen. Klinkt misschien heel 'zwaar', maar daarin kun je wel je ei kwijt.