Zo, ik schreeuw het uit, ben zo enorm blij!! Afgelopen donderdag heb ik na 6 weken en 3 lange, lange dagen mijn dochtertje van 8 maanden weer vast kunnen houden. Ik heb een zware rugoperatie gehad en zat van mijn knie tot mijn borst in het gips. Mijn kleintje werd wel bij me in bed gelegd, maar dat is zoooo anders dan haar tegen je aan kunnen houden, op kunnen pakken.. Echt het was bijna zo emotioneel als na de bevalling Ik ben er nog lang niet en besef dat dit een hele lange revalidatie wordt, maar ik ben wel trots op mezelf! De grootste hobbel is genomen! 6 weken constant iemand om je heen, met pijn in bed, je volledig afhankelijk voelen, de kinderen om oma en papa horen roepen terwijl je er naast ligt. Het was afzien, maar deze 6 lange weken zijn voorbij!!!!
Oh wat super fijn zeg! Dat moet idd goed voelen! Succes met je verdere herstel, klink idd heel erg pittig!
Jij was toch degene die vroeg naar ervaringen met spondylodese? Ik ga a.s. Maandag onder het mes hoe heb jij je eerste periode ervaren? Hoe was het direct na de operatie? En sorry, ff ontopic wat fijn dat je je kleintje weer vast hebt kunnen houden.
sannie ja dat was ik. ga jij voor de eerste keer? en op welk niveau?? heel eerlijk: de eerste 3 dagen waren zwaar. veel pijn en goed ziek.van de pijnpomp. maar ik trof het ook niet met de vpk. bedenk je dat de pijn van de spieren en t wondvocht afkomt en dat bewegen het vermindert. de fysio heeft mij er echt doorheen gesleept. op dag 3 moest ik 30min staan om een nieuw gipskorset aan te laten meten. en dat ging heel goed!!! dus dat geeft wel aan hoe snel je opknapt. verder heb ik een hooglaagbed in de kamer staan en constant iemand om voor de kids te zorgen. 6 weken is echt lang en ik heb er echt wel een klap door gehad. ik kan maar moeilijk constant mijn moeder of schoonmoeder constant om me heen hebben geloof ik maar goed ik kan nu op gaan knappen. de komende weken ben ik nog afhankelijk, maar vanaf nu ga ik wel vooruit!!
Fijn, een eerlijk antwoord . Arts heeft ook gezegd dat ik de eerste 3 dagen van de wereld zou zijn. Bij mij gaan ze L4-L5-S1 vastzetten en worden de tussenwervelschijven vervangen. Ik zal je topic niet verder vevuilen, ik ga je pb'en straks....
Gefeliciteerd! ! Heerlijk gevoel lijkt me dat. Wel heel heftig, met 3 kids lijkt me. Heel veel succes met je revalidatie!
Herken het helemaal. Dat kunnen tillen om te troosten als ze vallen, gewoon een knuffel in de lucht en gewoon die armpjes in je nek . Heerlijk. Heb zoon juni 2009 en dochter sep 2007 Heb zelf 1e hernia operatie gehad in dec 2011.Niveau l4/l5. . 2e hernia operatie in juli 2013 l5/s1. Helaas hielpen de operaties wel maar blijven er nieuwe komen. Nu weer nieuwe hernia op lager niveau en instabiele rug . Injecties in de rug werken onvoldoende en draag overdag nu standaard een corset. Volgende optie is vast zetten. Heb nog onvoldoende uitval maar wel heel veel pijn. Wacht drm tot uitval zo erg is dat ik wel moet. Vastzetten daarbij duurt de revalidatie 6 mnd ipv 6 weken . Gelukkig zijn mijn kinderen nu wat groter maar blijft moeilijk. Ben nu momenteel afgekeurd om te werken en beroep waarvoor ik gestudeerd heb zou ik nooit kunnen uitoefenen. Toch dat uiteindelijk pijn vrij zijn is mijn doel en tot die tijd doet morfine zijn werk en kan ik nog een beetje de moeder zijn die ik wil.
Zie daar zo zegen op . Viel het mee of tegen? Ze zeggen dat het vooral de eerste 6 maanden belangrijk zijn . Daarna is het weer oude leventje langzaam oppakken. Heb je vooraf ook operaties gehad? Ik heb het geluk dat mijn kinderen bijde op school zullen zitten waardoor herstel beter zou gaan dan met hernia operaties waarna ik ja 2 wk dacht alles weer te kunnen . Ben je er door beperkt? Kwa draaien en bewegen of merk je er weinig van? Sorry voor de vele vragen maar de pijn is momenteel zo erg dat ik weer terug ben op 90 Mg morfine per dag en 8 paracetamol en corset en nog heb ik ondraaglijke pijn . Ook heb ik uitval in onderbeen, uitstralende pijn en sinds kort ook pijn in schaamsteek tot stuit. Vraag me af hoelang ik nog moet wachten. Echter weet onder het mes, weer revalidatie, weer kinderen missen etc. Twijfel zo om of voor mezelf te kiezen, te gaan voor de operatie, te herstellen en weer kunnen werken eventueel aangepast of kiezen voor de kinderen, nog paar jaar door bijten met kans op blijvende zenuwschade en nu nog redelijk actieve maar beperkte moeder te zijn en opereren als de kinderen nog wat ouder zijn en ze het beter begrijpen.