Ik zit nu te luisteren naar mn dochter die aan het huilen is omdat ik haar net in bed heb gelegd. Ze heeft nu al een week dat ze niet meer 'gewoon' in slaap valt overdag. Het is huilen tot krijsen aan toe! Alle houdingen geprobeerd, knuffel erbij of juist weg, liedje zingen, hand op hoofd, aaien, etc etc. En als ik haar dan in mn armen hou om haar te kalmeren, vallen wel haar ogen dicht. Ze is dus al een aantal keer in slaap gevallen in mn armen omdat het de keus was of dat of niet slapen (terwijl ze al meerdere slaapjes had overgeslagen). Ze gaat naar bed als ze tekenen van vermoeidheid laat zien dus ik wacht niet te lang. Is dit een fase, herkennen meer moeders dit?? Want ik weet het niet meer (Zo en nu ff mn meisje troosten)
mijn zoontje zit hier ook mee tot vorige week supper slapen overdag en nu ineens niet meer willen. 'snachts slapen gaat dan weer supper. mss sprongetje ? ik lees mee
onze zoon deed dat ook een paar dagen, alleen niet met 7 maand maar met 11 maand. ik ben op den duur op een matras gaan liggen met hem en gedrongen te blijven liggen. hield zelf de ogen ook dicht en na 5 minuten sliep hij. en heeft toen de rest van de middag geslapen. tja een echte tip heb ik niet maar gewoon doorzetten zou ik zeggen. de kamer is wel donker genoeg? wat wij vaak doen is zeggen dat wij beneden zijn(in het verleden ook wel gezegd dat hij geen reden had om bang te zijn dat wij er echt wel zijn) en wij praten bij het naar bed gaan nog heel even tegen hem, b.v. wat er die dag allemaal gebeurt is of wat hij allemaal gedaan heeft.
Ons zoontje (bijna 8 maanden) is eigenlijk al nooit een slaper geweest (overdag) maar nu presteert hij het om helemaal overdag niet meer te slapen. Als ik hem in zijn bed leg, is het eerst nog leuk, gaat ie brabbelen, andersom in bed liggen, totdat hij zich verveeld en begint dan keihard te huilen. Ik kan rustig 20x naar boven gaan, slapen doet ie niet. Ik heb mij er maar een beetje bij neergelegd. Ik probeer hem 's ochtends en 's middags een keer naar bed te doen, lukt het slapen echt niet, dan maar niet. Hij is gelukkig verder wel lief en vrolijk en 's nachts gaat het een stuk beter.
Ja hier dus precies hetzelfde sinds een week of wat Het maakt me nogal onzeker omdat hij eerst een hele tijd een huilbaby geweest is door zijn erg heftige reflux en toen is het een tijdje goed gegaan maar nu is de reflux al weer een tijdje veelpleger geworden, maar toen kon hij (net een paar weken) zelf in slaap vallen Nu kan hij dit dus helemaal niet meer! Als ik wil dat hij een x slaapt overdag moet ik hem echt in slaap sussen op mn arm anders doet hij het echt pertinent niet! Maakt niet uit hoe moe/ niet moe hij is Hij heeft moeheids verschijnselen, dan Naar bed,maar slapen ho maar, alleen maar huilen! Ik weet dus niet of het hier (mede) komt door de reflux, of door wat anders, want ik merk wel datbhij het doorheeft dat ik weg ga uit de kamer maar ookal blijf ik zitten zodat hij me kan zien... Maakt niets uit.., En hier helaas is dat ook snachts nog zo... whats going on??
hmmm, slapen gaat hier wel goed, maar overdag is ze wel veel onrustiger dan anders. Is veel minder snel tevreden, wil niet goed drinken en eten, etc. Misschien dat het toch weer een soort fase is of zo?