Moet het even van me afschrijven... Mijn ex betaald alimentatie voor mijn zoon. We hebben dit een tijdje terug door het LBIO laten berekenen en het bedrag kwam toen om 340 euro uit. Hij had toen een lager inkomen dan nu en nog twee minderjarige thuiswonende kinderen. Inmiddels is zijn inkomen flink gestegen (voor zover in kan inschatten) en zij thuiswonende kinderen het huis uit. Mijn ex heeft nu besloten om ineens nog maar 250 euro te betalen en 60 euro op zoon zijn spaarrekening te storten. Ben ik nou gek dat ik hier heel veel moeite mee heb? Dit geld zorgde er namelijk voor dat zoon (waar ex niet naar omkijkt en waar geen omgangsregeling mee is) niet 5 lange dagen tot 6 uur naar school de bso hoeft maar gewoon een dag thuis kan zijn bij mij. Volgens een bevriende advocaat mag hij dit niet doen. Maar hij heeft gewoon schijt, ik kan naar de rechtbank als ik het aangepast wil hebben.
Ik ben bang dat de rechtbank je laatste middel is. Van een kale kip kun je niet plukken maar dat is het tegenovergestelde van jouw situatie. Is er een ouderschapsplan? Niet dat dat nou leidend is, maar goed. Of ligt er een beschikking van de rechtbank? Werk je zelf? Krijg je partneralimentatie? Ook allemaal zaken die er toe doen helaas.
Nou deze kip is niet kaal. Hij heeft altijd een hele goede baan bij de overheid gehad en heeft vroeg met pre-pensioen kunnen gaan en ernaast nu een eigen onderneming op gezet. Met behoud van die pre-pensioenregeling die niet misselijk is. En hij heeft het inmiddels zo druk dat hij zoon dit jaar al wel 4x heeft gezien. Nee er is geen officiële omgang en zoon is ook onbekend bij zijn kant van de familie. Kort gezegd had hij een dubbelleven en heeft mij met de zooi laten zitten. Had je maar een abortus moeten laten uitvoeren... Ik kon er allemaal nog wel mee leven dat hij zoon eens per week zag en netjes financieel bijdroeg. Maar hij doet steeds minder en laat zoon steeds meer in de steek, op alle fronten. Terwijl hij toen zoon een baby was een heel duidelijke weloverwogen keus heeft gemaakt om onderdeel te zijn van zijn leven. Ik heb ook nooit meer geld gevraagd nadat zijn situatie er financieel zo op vooruit is gegaan. Hij betaald ook de indexatie niet en daar doe ik verder ook niet moeilijk over. Maar in besluit nu van het een op het andere moment ineens 90 euro pm minder te betalen.
Gezien je ex er niet naar omkijkt en geen regeling heeft zou ik er nog steviger ingaan. Als jij alleen maar moet werken en zorgen gaat dat ten kostte van hem. Ik zou gezien zijn toegenomen draagvlak dan ook voor meer dan €340 per maand gaan. Komt je zoon ten goedde en hij leert het zo hopelijk wel af.
Ik heb helemaal geen verstand van alimentatie.. en jouw situatie vind ik ontzettend lastig.. Maar ik begrijp dat hij eigenlijk geen kind wilde? Hij leidde een dubbelleven (waar jij wel of niet van wist) en jij werd zwanger. Jij besloot het kindje te houden tegen zijn wil in. Hij heeft toen toch besloten wel onderdeel van zijn leven uit te maken.. zoiets?
Ik zou hier wel achteraan gaan. Hij betaald uiteindelijk toch 30 euro minder dan afgesproken. Misschien is het goed om sowieso nog eens om tafel te zitten met een tussenpersoon erbij. Zodat ook eventuele verwachtingen van beide kanten over het zien van zijn zoon en dus dit financiële deel nog eens besproken kan worden.
Ik geen verstand van alimentatie maar ik zou er zeker werk van gaan maken. Hij hoort toch gewoon te betalen wat is afgesproken?
Hup naar het LBIO Zo werkt het inderdaad niet en het LIBO kan een nieuwe berekening laten maken en nagaan wat zijn inkomen is. Die pistvlek van een ex van mij betaald altijd de laatste van de maand... of vergeet het weer eens en ik moet er om vragen.
Als er nog geen regeling op papier staat laat de hoogte van de alimentatie dan vaststellen door de rechtbank. Wanneer ex dan 1 maand achterstand heeft kan je het LBIO al inschakelen om het geld te innen.
Goed om te weten is dat, wat je er ook zelf van vindt als verwekker, moet betalen voor je eigen kinderen. Ook al zijn ze ongewenst. Die onderhoudsplicht is er niet omdat dat fijn is voor de moeder of voor het kind. Maar omdat anders de overheid moet bijspringen (bijstand enz). Dus puur eigenbelang van de overheid eigenlijk.
Gut wat naar allemaal zeg! Maar tussen ‘wat zou moeten en willen’ zit wel een verschil. Het gaat ook om hoe de wet in elkaar steekt volgens mij en of er family Life is opgebouwd. Heeft hij erkend? Is er gezag enz.
Maar ik snap het probleem niet zo. Hij betaald een behoorlijk bedrag alimentatie.. hij kiest er voor om een klein deel te sparen voor kind toekomst. er blijft dan nog meer over dan een kind kost per maand (1/2 deel). Netjes is het absoluut niet zonder overleggen maar ik persoonlijk zal het alleen maar fijn vinden als er gespaard wordt voor zoon zijn toekomst
Een family life is er nooit geweest maar er was wel omgang. Een per week de eerste 2 jaar en erna tot een half jaar geleden eens per 2 weken. Dit omdat zoon nogal van de leg was als er ineens een week tussenuit viel. Er is dus ook geen gezag. De afspraken zijn wel gewoon op papier gezet dus wat dat betreft moet hij zich daar wel aan houden. Het gaat me ook niet zo zeer om dat ik mijn gelijk kan krijgen via de rechtbank. Dat zou zeker lukken. Ik baal gewoon enorm van heel de situatie en zoon is de dupe.
Het bedrag dat hij betaald is ook op basis van zijn inkomen. Dat het veel geld is klopt, maar daarom kan ik ook minder werken en er meer voor zoon zijn. Dit geld is ook op basis van zijn voorstel dat hij ooit heeft gedaan en betaald hij volledig uit vrije wil. Op basis daarvan is ook ons leven ingericht. Het vreet bij mij echt wel uit mijn budget op dit moment. Het is ook niet in overleg maar zomaar plotseling. Hij vroeg zoon zijn rekeningnummer omdat hij het fijn vond wat extra te gaan sparen. En vervolgens trekt hij dat bedrag plus 30 euro van de alimentatie af. Natuurlijk is het fijn dat er gespaard wordt. Dat deed ik zelf ook al voor hem. Maar dit is geen geld dat je kan gebruiken voor een grote uitgave, dit geld komt vrij op zoon zn naam als hij 18 wordt.
Ik zou er werk van maken. Alimentatie is er voor het nu onderhouden van je kind. Als hij ook wil sparen omdat hij dat belangrijk vindt doet hij dat maar van zijn eigen geld. Dit geld is er voor het kind nu. Hij heeft nu een moeder nodig die zonder al te veel stress voor hem kan zorgen. Opgroeien in armoede is slechter dan op je 18e geen spaarrekening hebben.
Ik zou er echt vol in gaan. Heb wel het een en ander gelezen over je situatie de afgelopen jaren en ik zie niet echt een reden om niet die gang naar de rechter te maken. Een vriendin van mij heeft ook vaak gezeur over alimentatie maar haar ex ziet de kinderen meerdere dagen per week. Ik snap dus ook dat zij voor de softe aanpak kiest. Je wilt toch normaal met elkaar kunnen praten over opvoeding, bij brengen en halen, beide aanwezig zijn op verjaardagen... bij jou ligt dat anders. Het enige wat je van hem krijgt is geld, hij is geen vader, hij ondersteunt niet in de opvoedingstaken. Hij durft zijn ‘andere’ gezin niet eens over zijn kind te vertellen!! Dus ja... dan maar betalen.
Toch vind ik dit anders hoewel ik begrijp wat je zegt hoor. Het geld is voor het kind, niet voor de partner, ze hebben immers nooit samengewoond. Dat jij dan minder kan werken snap ik.. maar als jij minder gaat werken en minder inkomsten hebt zal je wrs ook weer meer toeslagen krijgen. Ik ga ervan uit dat het geld bij jouw inkomsten gerekend werd? Ik heb er niet veel verstand van maar het bedrag klinkt voor mij niet heel slecht als ik het vergelijk met een gescheiden kennis.. die dit voor 2 kinderen na een huwelijk amper kreeg..
Het bedrag is ook niet slecht. Ik heb het dus ook geaccepteerd. Het gaat er om dat hij zomaar ineens besluit om 1 niet meer om te kijken naar zn kind en 2 de alimentatie terug te schroeven met 90 euro per maand. En bedrag waar wij dus gewoon op rekenen. En het is niet dat ik omkom van de honger, maar het is wel geld dat ik gebruik om de extraatjes van te betalen. En verder is dit wel iets dat indirect dus besteed wordt aan kind. Doordat ik minder werk kan hij de tussendag thuis die hij echt nodig heeft ook thuis zijn met mij en aandacht krijgen. Terwijl ik hem anders dus naar de bso kan brengen. Ik heb mijn ex een aantal weken terug dus ook het voorstel gedaan dat hij wat zorgtaken overneemt wanneer hij minder alimentatie wenst te betalen. Dit voorstel is compleet genegeerd tot meerdere keren aan toe. Sterker nog. Sinds 14 juni heb ik nergens meer antwoord op gehad. Niet op vragen, niet op filmpjes en foto’s van ons kind. Niks!