ik ben nu 5 weekjes zwanger en zelf zo gigantisch blij, maar mijn vriend niet. Hij zegt dat hij er nog niet klaar voor is. Hij is bijna 27 en ik ben 25. We wonen allebei nog thuis dus dat is natuurlijk niet de ideale situatie. Hij zegt ook dat hij het absoluut niet wil!!!! Voor mij is het altijd een raadsel geweest of ik zwanger kon worden ivm een chronische ziekte maar nu ben ik het en ben zo blij ook van die onzekerheid af te zijn. Zelf wil ik het heel graag houden al zegt mijn hoofd dat het nu niet zo verstandig is. Mijn vriend heeft niet geeist voor abortus maar zou wel het liefste willen dat ik dat doe. Ik ben gewoon radeloos ik weet niet wat ik moet doen. Ben ik een egoist om het tegen zijn zin in te houden of wat moet ik allemaal doen. ik weet het niet er spoken zoveel dingen door mijn hoofd
hoi als eerste natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! of het egoistisch zou zijn als jij het kindje zou houden tegen zijn wil in.. NEE!!! het zou egoistisch van je vriend zijn om van jou te vragen abortus te plegen terwijl jij al hebt aangegeven dit niet te willen. dat jullie niet samen wonen is indd niet de ideale situatie maar er zijn altijd oplossingen te verzinnen toch? kan jij niet bij hem of hij bij jou komen wonen ook al woon je nog thuis bij je ouders. wel zou ik het er met hem over hebben wat als jij het kindje houd?? hoe ziet hij dan de toekomst samen. in ieder geval heel veel sterkte. groetjes Marije
Er voor gaan zou ik zeggen!! Misschien was dit wel een geluk om dat je een chronische ziekte hebt! Als hij echt de ware voor je is dan komt het wel goed hoor... Maar is miss makkelijk gezegd van mijn kant.
Wat een moeilijke situatie! Toch feliciteer ik je met je zwangerschap,het is toch een wonder!! Heb je al wel aan je vriend gevraagd of hij je steunt als jullie besluiten het toch te houden? Wat betreft huis,daar kun je altijd nog achteraan,het is niet het einde van de wereld..dat loopt meestal wel los.. Verder zul je jezelf af moeten vragen wat je gaat doen als je vriend toch besluit om er niet voor te gaan.. ga je het dan alleen doen of besluit je om het dan alsnog weg te halen? Heel moeilijk allemaal.. Neem de tijd voor je gevoelens,praat met je vriend,met je ouders of eventueel een goede vriendin..
over het huis zou ik me niet te druk maken, ik en mijn vriend wonen ook nog niet samen, maar goed, ik moet erbij zeggen dat we wel bijna aan de beurt zijn. Misschien dat je een goed gesprek aan kan gaan met je vriend? Mijn vriend was er in het begin ook niet blij mee, maar toen ik ging doorvragen, bleek dus dat hij zeer onzeker was over hoe het nu verder moest...aangezien we nog niet samenwonen. na gepraat hebben we besloten ervoor te gaan. Nu dat we al op de helft zijn, en hij de echo´s heeft gezien is hij helemaal om.
Géén abortus dus! Er helemaal voor gaan meis! Het komt allemaal echt wel goed (en dan bedoel ik niet zozeer met je vriend, want dat kan ik niet beoordelen, maar met je kindje!)!
Als je het zelf al heel graag wil houden, dan kan niemand jou een abortus aan praten. Dat is iets waar je zelf achter moet kunnen staan. Waar een wil is, is een weg en wat Shaddixxx ook al zegt, het komt allemaal wel goed!
Je bent geen egoist als je ervoor kiest om je kindje te houden! In mijn ogen ben je dat als je ervoor kiest om het weg te laten halen. (kindje heeft recht op leven is mijn mening) Succes
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Vooral omdat het voor jou niet vanzelfsprekend was is dit natuurlijk een groot kado! Misschien een beetje rare vraag maar hoe komt het dat je zwanger werd? Zoals ik lees waren jullie er nog niet mee bezig en was je vriend er ook niet aan toe. Gebruikten jullie geen voorbehoedsmiddelen?
Ik zou dus geen abortus plegen, wie weet word je in een later stadium wel niet meer zwanger ? je weet het niet ... Maar kan je er niet eens een heel goed gesprek met je vriend over hebben ?
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Mag ik vragen wat voor ziekte je hebt? Wat vind je vriend ervan als je het houdt? En wat zeggen je ouders? heb je steun van je familie/vrienden? Meis.. je moet doen waar jij je goed bij voelt! Ik zelf zou heel erg bang zijn dat de kans er misschien in zit, door je ziekte dat je nooit meer zwanger wordt.. (geen idee of dat idd een bijkomstigheid is van de ziekte die jij hebt) Sterkte met je keuze.. hoop dat je de juiste beslissing neemt voor jullie.. liefs
ja we hebben wel voorbehoedsmiddelen gebruikt. Het condoom was gescheurt en ik heb een morningafter pil gehaald en toch zwanger wat eigenlijk al een wonder is. Gisteren heb ik mijn eerste echo gemaakt en dat is eigenlijk al heel vroeg en er was een heel klein zwart rondje te zien zonder vruchtje erin. Ik moet over 2 weken terug komen. De arts zei dat er een grote kans is dat ik een mk zou krijgen en dat het misschien kon duiden op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar ik natuurlijk niet vanuit ga. Ik ga over 2 weken terug en laat het over me heen komen, want de arts zei dat de vorm van het vruchtzakje er niet goed uit zag, maar dat het hij niet allerhaast een uitspraak wil doen. Zelf voel ik me best wel goed en hebben mij vriend en ik ook goed gepraat dus dat komt allemaal wel goed denk ik. Ik vind het heel lief dat ik met jullie erover kan praten thanks girls
Ehm, maar ben je niet al bezig om zwanger te worden vanaf 2008? Dan weet je vriend toch dat een zwangerschap kan gebeuren?