Geen kind is zo lief, of zijn moeder is blij als het slaapt. Kinderen hebben meer aan een goed voorbeeld dan aan kritische opmerkingen. Kinderen kennen verleden noch toekomst, ze genieten van het heden. Kinderen spreken talloze tedere gevoelens die volwassenen ook hebben, maar niet zeggen. Kinderen verankeren een moeder aan het leven. Kinderen zijn geboren naapers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen. Rozen zeggen: Ik hou van jou; Lelies hebben praal. Maar een paardebloem in een kinderhand overtreft ze allemaal! Het zekerste middel om een kind ongelukkig te maken is het er aan te wennen alles te krijgen. Een baby maakt: - de liefde sterker, - de dagen korter, - de nachten langer, - het banksaldo kleiner, - het huis vrolijker, - de kleren sjofeler, - het verleden vergeten, en de toekomst waard om voor te leven.
Sorry Patroeschka, ben niet meer echt aan nadenken toegekomen. Ouders op visite en daarna knock out op bed. Die laatste post is errug mooi!
Een Duitser, een Hollander en een Belg zitten in de kroeg. Zegt de Duitser: 'Meine frau kann in 7 secunden von 0 bis 100'. Oh, zegt de Hollander, hoe dat zo? Duitser: 'Ik habe sie einen Porsche geschenkt'. Hollander: 'Ach, dat is nog niks, mijn vrouw kan in 5 seconden van 0 naar 100'. Oh, zegt de Duitser, wie macht sie dass denn ? Hollander: 'Die van mij heeft een Ferrari '. Belg: 'Allez, wat bazelt gij allen, mijne madam gaat in 2 seconden van 0 naar 100. Hollander en Duitser: 'Dat lijkt ons onwaarschijnlijk, wat heb jij haar dan gegeven?' Belg: 'Een weegschaal' (euh, ben zelf een Belgische )
Kom je te laat op je werk, dan geef je een slecht voorbeeld. Kom je te vroeg, dan ben je een rondneuzer, of blij thuis weg te zijn. Blijf je overwerken, dan ben je een uitslover. Ga je op tijd weg, dan heb je geen hart voor de zaak. Pleeg je overleg, dan durf je zelf niet te beslissen. Doe je het niet, dan ben je eigenwijs. Neem je iemand apart, dan schep je onderonsjes. Doe je het niet, dan ben je onpersoonlijk. Ben je aardig, dan wil je de getapte vrouw uithangen. Houd je afstand, dan heb je verbeelding. Kom je met nieuwe ideeën, dan ben je een nieuwlichter. Maar als je ze niet hebt, dan gaat er niets van je uit. Laat je anderen iets voor je doen, ben je een afschuiver. Pak je het zelf aan, dan ben je eigengereid. Hou je je stipt aan de voorschriften, dan ben je lastig. Als je het niet doet, ben je een slappeling. Heb je succes, dan heb je geluk gehad. Loopt het mis, dan weet iedereen het je te vertellen. Als je er niet meer bent, Dan was je een geweldige vrouwl!
In de klas van juf Miranda zitten elf kinderen. Juf Miranda heeft een schaal met elf appels. Juf Miranda wil de elf appels verdelen over de kinderen uit haar klas, zodat ieder kind uiteindelijk een appel heeft, maar er toch nog één appel in de schaal ligt. De Vraag: Kun jij juf Miranda helpen?
Ik ken hem al....zal ik het zeggen? Hier staat het antwoord: Eén kindje krijgt de appel inclusief de schaal
Tien kinderen krijgen een losse appel, en de elfde krijgt de schaal met daarin een appel. Flauw was ie hè! Jantje zit bij opa op schoot in de kantine van het bejaardentehuis. En opeens roept er een bejaarde in de zaal: "12!" De hele zaal lacht zich kapot. Roept er een andere bejaarde: "34!" En weer ligt de zaal in een deuk. "Waarom lachen jullie?" vraagt Jantje aan opa. "Nou," zegt opa, "We hebben alle moppen genummerd." "O," zegt Jantje tegen opa, "Dat kan ik ook" en roept: "86!" De hele zaal blijft doodstil. "Waarom lachen jullie niet?" vraagt Jantje verbijsterd aan opa. Zegt opa: "Die kenden we nog niet".