Wie maakt zich ook zorgen over de toekomst met de huidige crisis en oplopende werkloosheid? Onze situatie: Ik heb gisteren te horen gekregen dat mijn tijdelijke contract nog wel verlengd wordt, maar voor minder uren en een verlenging van maar 2,5 maand ipv een half jaar. Daarna sta ik waarschijnlijk op straat (gaat slecht binnen de organisatie). Erg zuur, want ik word erg gewaardeerd, en ben de enige met bepaalde kennis die eigenlijk wel nodig is binnen de afdeling. Maar ja, de rest is vast en ik ben tijdelijk... Voordat ik deze baan kreeg heb ik erg lang moeten solliciteren om iets te vinden, en er is nu nog minder werk te vinden in deze regio dan een jaar geleden. Ook mijn vriend heeft een tijdelijke baan, eind dit jaar loopt z'n 3e contract af en dan moet de werkgever besluiten of hij een vast contract krijgt of ontslag. Spannende situatie dus dit jaar. We hebben 3 kleine kinderen en ik ben eigenlijk behoorlijk bang dat Nederland over niet al te lange tijd financieel erg in de problemen gaat komen waardoor de werkloosheid alleen maar hoger wordt. Ik durf er niet aan te denken wat dit voor ons gezin kan betekenen. Eigenlijk maak ik me onterecht gek met deze gedachten, want we kunnen niet in de toekomst kijken, misschien gaat het binnenkort weer allemaal voor de wind, contractverlenging etc. Maar ja... ik zit er wel mee. En ik vermoed dat ik niet de enige ben op dit forum die met deze zorgen zit. Herkenbaar?
ken je gevoel meid, pff hier dagelijks zorgen hier veel schulden omdat manlief in begin 2010 zijn baan is kwijt geraakt koste ons bijna 1000 euro netto, nu gelukkig wel weer werk maar pff vandaag weer een deurwaarde aan de deur, mensen doen gewoon hun werk dus sta ze netjes te woord, maar wel weer een slapelozenacht erbij, meid probeer alvast rond te kijkennaar ander werk, (doe ik ook) en laat je man optijd vragen wat de bedoeling is, zodat je voorbereid bent, en eventueel alvast kan uitkijken naar wat anders, dat het allemaal steeds minder is in nederland is wel duideijk, en ik denk ook dat we het nog moeilijker gaan krijgen, en dan vooral de mensen die eigelijk al elk dubbeltje om moeten draaien. hoe zuur ook. we moeten ons er doorheen slaan, ondanks alle ellende ben ik gelukkig en dankbaar dat we gezond zijn, probeer dat voor je te houden, en te genieten van de kleinde dingen, hier duimen of mijn contract 1 maart wel weer verlengt wordt, vorig jaar is me ook al 10 uurtjes afgenomen, ik werk nu nog maar 10 uur en meer is er hier voor mij oook bijna niet te vinden, met een kind, dat is schijnbaar heel lastig.
Wij zijn in eind 2009 al getroffen door de crisis manliefverloor na 13 jaar zijn baan. Anderhalfjaar verder heeft hij weer iets gevonden. Veel concessies moeten doen qua salaris. Totaal zijn we 1300 euro erop achteruit gegaan Nu 2 jaar verder ben ik aan de beurt. Na 6 jaar wil mijn baas van mij af. Gedoe allemaal waar je niet op zit te wachten. Ook ben ik erg bang voor de toekomst wat gaat hete brengen geen idee? Ik ben bang geen baan meer te vinden omdat ik lichamelijk geen zwaar werk meer kan doen.. En ik geen diploma's heb ja mijn mavo maar daar kom je tegenwoordig ook nergens meer mee aan de gang. Ook hoor ik aan vriendinnen om mij heen dat als je kindjes hebt bazen ook wel eens moeilijk kunnen gaan...
Ik maak mij ook wel zorgen idd. Ik werk in de GGZ. Vorig jaar van baan verwisseld. Mijn leuke, vaste baan opgegeven voor een baan in de buurt. Heel snel daarna werd duidelijk dat er flink bezuinigd moet worden in de GGZ. Minder geld voor evenveel werk en de eigen bijdragen voor clienten die onder behandeling zijn bij de GGZ. Het was dan ook maanden lang erg spannend of mijn contract verlengd zou worden. Nu is mijn contract voor een jaar verlengd, dus ik heb bijna een jaar 'lucht', maar volgend jaar begint de hele stressperiode opnieuw. Want dan pas zullen de gevolgen van de bezuinigen echt duidelijk worden. Clienten die afhaken, meer productie met minder personeel etc etc. En ook al zit ik nu een jaar veilig, ik maak me soms toch al zorgen voor eind dit jaar. Ik ben alleenstaande moeder.
Hier blijft het ook afwachten. Man heeft in 2009 al een half jaar zonder werk gezeten. Doordat hij eerder dat jaar ww had aangevraagd voor de zomervakantie (uitzendkracht) en hij daarvoor een inkomen had van een baan van 27 uur, gingen we er 800 euro op achteruit per maand. Heel ruim hadden we het al niet. Inmiddels is hij sinds die tijd alweer bij z'n 3e werkgever aan het werk, zodra het nu wat slechter gaat, zoekt hij wat anders. Mogelijk krijgt hij in april een half jaar contract maar dat blijft afwachten. Ik heb gelukkig wel een vast contract en kan zonodig wel wat meer werken maar daar kunnen we niet van rondkomen.
Hier ook! 31 december contract niet verlengt nu gaan de 3 maanden WW in waar ik recht op heb meer niet me vriend heeft een wia uitkering vanwegen 100% afkeuring dus zoiezo altijd een inkomen maar daar kunnen we niet van leven. Mijn inkomsten is noodzakelijk anders moeten we ons huis zeker uit. nu solliciteer ik me gek, maar echt op alles ook wat niet in mijn opleidings richting ligt. Helaas is het echt heel erg moeilijk want er is bijna niets!!! Nja niets, ja voor 12 uurtjes maar daar heb ik niets aan. Ik maak me zeker zorgen over onze toekomst!!!
Poeh wat snel reacties met herkenning, eigenlijk geen goed teken! Maar wel fijn om een beetje herkenning te lezen, al zijn sommige verhalen toch wel erg schrijnend Ik hoop eigenlijk stiekem ook wel op reacties waarbij het ook slecht ging, maar met wel een goede afloop
wij zijn nog niet direct heel hard getroffen door de crisis.( maar dat kan niet lang meer duren met de plannen van de regering die er nu liggen) ik maak me ernstige zorgen voor de toekomst. ik heb heel veel dingen kapot gemaakt zien worden door de huidige en de voorgaande regering. dingen die zo zorgvuldig opgebouwd waren in de jaren 80/90. ik heb de overgang naar de euro met lede ogen moeten toezien en meegemaakt hoe de idiote prijzen die tegenwoordig gehanteerd worden tot stand zijn gekomen. om maar wat te noemen. de zorgverzekering was 40 gulden en nu het 10! voudige. en ik ben bang over nog eens 10 jaar nog een keer het 10 voudige of meer. (dan laat ik het eigen risico nog even buiten beschouwing) en dat is nog maar 1 dingetje. veel dingen worden kapot gemaakt of zijn dat al. er is ook weer bijna 5 miljard in griekenland gepomd dat we nooit meer terug zien. terwijl we hier zelf ook steeds krapper komen te zitten.de boodschappen vragen ze tegenwoordige meer dan absurde prijzen voor en zeggen er dan bij dat men niet moet omrekenen. nee, want dan kom je tot de ontdekking dat je 12 gulden voor een simpel pak koffie betaald bijv. ik maak me erg veel zorgen over waar wij over 5 jaar staan. en hoeveel mensen komen er dit jaar al op straat hier gewoon in nederland.
Hier ook wel klein beetje 'angst' voor de toekomst... Ik heb een WW-uitkering, ben net vlak achter elkaar 2 banen verloren door bezuinigingen. Ik heb wel weer iets gevonden waarschijnlijk, maar het zal wel een soort van invalwerk worden. En vriend werkt ook voor een uitzendbureau, heeft ook al regelmatig zonder werk gezeten al zit hij nu voorlopig (nog) wel goed... Tsja.. ooit zal de economie toch wel weer verbeteren..? Ik probeer er maar niet te veel aan te denken en zo weinig mogelijk vaste lasten erbij te krijgen, dus geen abonnementen etc. zodat we ook in slechtere tijden kunnen overleven.
Ik maak me zeker zorgen over de toekomst, Manlief zit al 2 jaar in de ziektewet daardoor veel schulden opgebouwd en daarvoor ook al gekloot met zn lichaam. ik zelf heb sinds 3 jaar nu de wajong maar ook daarvoor moeten vechten momenteel komen we net rond door afbetalingen aan alle schuldeisers. Dus ja met het ook op alle kosten die omhoog gaan maak ik me zeker zorgen maar goed dr valt niks aan te doen dan hooguit doorgaan en zoeken naar een betere oplossing
Jeetje wat een verhalen. Erg heftig. Ik kan me jullie angst heel goed voorstellen. Wij zelf hebben gelukkig allebei onze banen nog en daar zijn we heel blij mee. Ik wil jullie allemaal veel succes wensen en hopelijk snel een leuke baan!!
mss iets positiever verhaal; wij hebben zware jaren achter de rug; man kreeg last van zijn rug en heeft 3 jaar in de ziektewet gezeten waardoor wij het erg krap kregen. na operaties en revalidatie is hij er niet helemaal bovenop maar wel voor een deel en is hij weer aan het werk gegaan. Hij moest helemaal opnieuw beginnen en solliciteren in deze tijd met 3 jaar ziektewet op je cv is geen lolletje. Hij heeft enorm doorgezet ondanks dat hij soms nog steeds pijn heeft in zijn rug, toch een baan gevonden met prima salaris. Al die jaren heb ik naast mijn baan en zorg voor man behoorlijk moeten bikkelen om alles rond te krijgen en tot op de dag van vandaag zijn we nog dingen aan het afbetalen. Maar al moest ik 100 keer met dezelfde instantie bellen en de situatie uitleggen, ik deed het, en heb op die manier deurwaarders kunnen voorkomen, want die kosten een hoop geld. Nu nederland behoorlijk in de kreukels ligt en iedereen er op achteruit gaat in 2012 en met de onzekerheden zit, gaan wij er op vooruit. Ik zeg die niet om iemand een dolk in de rug te steken in een toch al moeilijke situatie, maar om te zeggen dat je toch moet proberen positief te blijven. Niet altijd makkelijk maar het heeft ons geholpen. Schouders eronder en gaan. Je kan vaak niks aan dingen doen zoals ziekte, ontslag etc maar wel proberen het beste van te maken. Bij ons duurde het ook lang maar uiteindelijk is het goed gekomen en ik hoop voor jullie allemaal ook!
Hier ook zoorgen zorgen zorgen. Mijn man is erg achteruit gegaan in zn functie.Dat scheelt ons sinds 1,5 jaar 1200 euro per maand! Ik werk maar 12 uurtjes in de week en heb nu een postbaantje erbij gevonden.Daar ben ik erg blij mee! En nu kom ik net thuis van mn werk(horeca) en vroeg mn bazin of ik er 4 uurtjes per week bij wil. Of ik dat wil???? Dolblij ben ik ermee!Nu met die 4 uur extra en dat postbaantje heb ik eindelijk het gevoel dat we er binnen 1 of 2 jaar bovenop ga komen. Gelukkig heb ik een onwaarschijnlijk goede bazin die echt altijd voor ons klaarstaat(ze wilde ons ook geld lenen maar dat wil ik niet). Maar ze stopt me vaak wat toe(eten van de zaak of andere spulletjes voor de kids). Als ik niet zo'n fijne bazin had gehad,had ik het erg somber ingezien hoor!
hier geen zorgen maar dat komt omdat er hier geen werk en geldproblemen zijn. zou dat er wel zijn had ik uiteraard die zorgen ook. ik wens jullie allen veel succes met nieuw werk enz.
Misschien niet de directe toekomst maar rond 2014 zullen toch heel veel babyboomers met pensioen gaan en de arbeidsmarkt gaan aantrekken Ik maak me eerder zorgen over hoe het straks met de zorg moet komen en juist dat er te weinig mensen zijn die kunnen werken om al de mensen die met pensioen zijn te onderhouden ( AOW) Maar voor nu en de komende 2 jaar wordt het inderdaad wel zwaar voor sommige bedrijven en de werknemers
Hier zien we het helemaal niet somber in. Marnat heeft sinds oktober een vaste baan gekregen en ik zelf ben er begin dit jaar ook op vooruit gegaan qua functie en salaris. Zelf werk ik wel via een uitzendbureau, maar door mijn all-round inzetbaarheid onmisbaar bij het bedrijf waar ik nu werk. Dus hier gaat alles voor de wind. Is in het verleden wel heel anders geweest, vandaar we heel goed weten hoe je met minder dan 50 euro per week rond moet komen. Nu hoeven we niet meer op te letten in de winkel en kunnen gewoon pakken wat we hebben willen, echter door het verleden kijken we nog steeds naar de prijzen. We besparen dus nog steeds op een hoop dingen.
Wij hebben het ook zwaar op het moment. We hebben een autobedrijf en de laatste drie jaar is het in de verkoop stukken achteruit gegaan. We redden het nog omdat we niet veel hoge kosten en weinig personeel hebben maar dit moet geen jaren meer duren anders moeten we de boel op slot gooien... We blijven positief naar de toekomst kijken en werken keihard. Meer kunnen we niet doen op dit moment..
het is zeer begrijpelijk dat veel mensen een beetje angstig zijn en soms ben ik dat ook wel eens maar ik probeer mij voor te houden wie dan leeft ,wie dan zorgt anders maak ik mijzelf helemaal gek en het is gewoon zoiezo handig om altijd wat weg te sparen voor je weet maar nooit dingen....
Wij zijn er ook alleen maar op vooruit gegaan,zeker nu we weer normale woonruimte hebben. Doe een opleiding voor doktersassistent,vacatures genoeg. Ik maak me geen zorgen om de toekomst,maar dat heeft meer met mn geloof te maken.
Hier ook! Begin februari moeten er bij ons rond de 60 mensen uit van de 160...Degenen die er het laatst bij zijn gekomen per categorie moeten eruit. Met mijn bijna 11 jaar ben ik toch nog een van de kortst werkenden...heb er slapeloze nachten van, mijn man heeft een wia uitkering en zit volledig thuis. Maar ja alles komt ook wel weer goed uiteindelijk, maar zorgen heb ik ook wel ja.