Ja precies, je hebt angstig en mensen die overal een gevaar in zien. Ik snap die reactie. Toen ik net zwanger was, ben ik veel gaan lezen op internet. Je komt zoveel tegen, over miskramen, missed abortions, wat wel en niet te eten, etc. Ik ben daar een beetje in doorgeslagen en ben daar angstig door geworden. Misschien wel een beetje te angstig inderdaad. Je wilt graag alles volgens het boekje doen, en dat lukt niet altijd. Ik maak me zorgen over uitlaatgassen die ik inadem, chemicaliën in voedsel en verzorgingsproducten, etc etc. Erg lastig om op die manier nog te kunnen relaxen. Ik probeer het los te laten. Maar als er dan weer iets gebeurd, zoals bij het eten van een vreemd blad in de spinazie, dan schiet ik daar meteen weer van in de stress. Bovendien lees ik hier op zwangerschapspagina ook genoeg topics van vrouwen die ook angstig zijn over het 1 en ander, en zo word je angst ook weer gevoed. Ik wou dat ik een draagbaar echoapparaat had, zodat ik ieder moment van de dag kon gaan kijken of het hartje nog klopt enzo.
Weet je, bij mijn eerste zwangerschap heb ik niet kunnen genieten omdat zo bang was dat mis zou gaan....en wat heb ik daarvan spijt gehad. Nu ben ik ook niet zo relax als ik graag zou willen door de hormonen maar spreek mijzelf streng toe dat stress een keus is en dat dit keer wil genieten. Meis snap je best maar het zo zonde om daardoor minder te genieten.
Ja dat klopt wat je zegt lunap, stress is een keus. Ik heb ook het idee dat ik onder invloed van hormonen wat gestresster ben dan anders. Maar na het lezen van alle reacties voek ik mij toch weer wat ontspannender en minder gestressed. Ik probeer gewoon vertrouwen te hebben en mijn lichaam het werk te laten doen, meer kun je niet doen. Genieten doe ik zeker wel, maar onder voorbehoud. Ik vind 7 weken zwanger zijn nog te vroeg, ik denk dat als ik de 12 weken grens ben gepasseerd en een aantal goede echo's heb gehad, ik er meer van zou kunnen genieten. vinden jullie dit ook een reële instelling?
No offense, maar je komt een beetje hypochonder over nu. Als dat zo blijft, ga je niet kunnen genieten van je zwangerschap en stress is ook niet goed voor de baby. Misschien moet je al je angsten en twijfels met je VK bespreken, zij kan je misschien gerust stellen of voor verdere (psychische) begeleiding zorgen.
Dat lijkt mij wel een realistische instelling. En het is zo herkenbaar, je zorgen, ook ik heb me zorgen gemaakt, terwijl ik toch een redelijk verstand heb, en jij vast ook. Eigenlijk heb ik een heel andere kant van mezelf leren kennen, ik noem het maar 'mijn ontdekkingsreis', ik probeer er mezelf over te verwonderen en ervan te leren, het te zien als een uitdaging. En er komt nog genoeg op mijn en jouw pad. Veel sterkte en succes!!
Vind ik ook wel een reële instelling. Wanneer je de eerste echo hebt gehad weet je dat het hartje klopt e.d. en het is slim om nuchter te blijven en te realiseren dat het ook fout kan gaan (natuurlijk hoeft dit niet maar het kan). Verder moet je proberen je niet te druk te maken want daar word je echt ongelukkig van. Als je weinig symptomen hebt, wanneer je hem nog niet voelt terwijl andere hem wel al voelen, dat soort dingen.. snap dat je je daar druk om zal maken maar wat dat betreft is echt elk kindje en elke vrouw anders. bij mij was het zo dat ik de eerste keer op alles lette... op ten duur zo obsessief dat ik mijn man appjes ging sturen van mijn eten om te vragen of het wel goed door gebakken was.. Kreeg toen een miskraam en zei toen tegen mezelf: geniet de volgende keer want het kan ook fout gaan als je je uiterste best doet om goed op te letten. nu let ik nog steeds op en eet ik nog steeds niet op wat ik niet vertrouw maar ben wel 'relaxter' en daardoor een stuk gelukkiger en meer aan het genieten. trouwens; gefeliciteerd met je zwanger
Ok, reacties dat ik er 'in door sla' die heb ik nu wel gehad, die hoeven wat mij betreft niet meer te komen. de andere reacties vind ik fijn, daar kan ik wat mee. fijn dat sommige vrouwen zich hierin herkennen, en zichzelf uiteindelijk een halt hierin weten toe te roepen. ik heb (nog) geen miskraam gehad, maar het lijkt me verschrikkelijk om mee te maken. Voor nu ziet het er vooralsnog goed uit, en ik ga proberen wat meer te ontspannen.
Tja, als je een topic opent kunnen er ook reacties komen die je niet aanstaan. Dat is het risico. Als je dat niet wilt horen, dan moet je ook geen topic openen Ik hoop voor je dat het lukt om wat meer te ontspannen. Ik wens je een voorspoedige zwangerschap.
Komt eraan Thuis pret-echo van baby maken is binnenkort mogelijk | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Tja, of die instelling realistisch is betwijfel ik. Het is niet mijn bedoeling om je bang te maken hoor! Maar na de 12 weken wil je een goede 20 weken echo, daarna is het de grens van levensvatbaarheid gevolgd door een goede bevalling voor jezelf en kind. En dat is alleen nog maar je zwangerschap Ze zeggen ook wel eens: ' je onbezorgde leven stopt op het moment dat je zwanger raakt' . Laat het wat meer los, en heb vertrouwen in je lichaam Het gaat gelukkig vaker goed dan fout!
Probeer te relaxen hoe moeilijk het ook is. Dat blaadje kan echt geen kwaad. Ik las in een ander topic ook dat je erg onzeker bent. Na de termijnecho moet je tot de 20weken echo wachten voordat je je ukkie weer ziet. Of je laat een geslachtsbepalende echo tussendoor doen of pretecho. Ik denk dat het sowieso voor jou verstandig is dat je eerst is probeert te gaan genieten. Wacht de termijnecho af en laat dan met 16 weken een pretecho doen. Gewoon zodat je weer gerust gesteld word. Ik heb zelf maar 3 echo's gehad op 7+1, 10+5 en 20+2 hierna kreeg ik geen echo's meer want alles gaat goed. Maar ook ik ben soms onzeker. Helaas hier geen pretecho aangezien we echt het geslacht niet willen weten en bang zijn dit op een echo te kunnen zien.
Relax 😉 het komt hoe het komt. En zoveel invloed heb je er toch niet op. En al die stress is al helemaal niet goed.