Hoi meiden, 17 september heb ik een vroege miskraam gehad. Ik was op dat moment maar 4+3. De hcg is daarna een week lang blijven stijgen, ben heel onzeker geweest hierover, maar afgelopen maandag was mijn hcg 'gelukkig' gedaald van 49 naar 5. Nu ben ik op dit moment op cyclusdag 12 gerekend vanaf de eerste dag van de bloeding, en merk ik tegenstrijdige gevoelens over het wel of niet een ronde overslaan. Waarom wel overslaan, -Om mijn lichaam wat tot rust te laten komen. -Angst. -Verlies nog wat rozige afscheiding/slijm. Waarom niet overslaan, -Ben al zo lang bezig, over 3 rondes IUI, en vind het moeilijk om een mogelijke kans te laten schieten. -Wil niet toegeven aan de angst, omdat de angst mogelijk groter wordt.. -Wil graag proberen mijn lichaam te vertrouwen, dat ze pas zwanger kan worden als ze er zelf klaar voor is.. ook als ik dus doorga.. Ik merk dat ik angst heb om weer zwanger te worden, en dat ik nu mogelijk een ronde wil overslaan, voelt heel dubbel. Beetje zoals alsof je van een paard valt, en er meteen weer op moet, omdat je anders bang blijft. Heb ook al gedachten gehad om nog langer te pauzeren, maar ik wil ook niet toegeven aan die angst. Ik probeer te relativeren, en te beseffen dat het hierna ook gewoon goed kan gaan, maar het lukt me nog niet om me over de angst heen te zetten. Aan de andere kant, wil ik er dus heel graag meteen weer voor gaan, zodat ik niet achteraf met het gevoel zit van: 'wat als..'. Zijn jullie meteen dezelfde ronde weer aan het proberen gegaan, of hebben jullie eerst gewacht op een menstruatie? Wat was het advies van jullie gyn/vk ? Wat denken jullie over mijn situatie ? Heb dus een hele vroege mk gehad, en nog wel licht roze verlies en hcg was maandag 5. Hoor graag iets... Groetjes Slunae
Heel erg herkenbaar! Na mijn MA in mei twijfelde ik er niet aan om er gewoon weer voor te gaan, voor mijn gevoel zou een nieuwe zwangerschap een goede verwerking van de MA zijn en omdat er medisch gezien geen reden was om te wachten, zijn we er dus ook gewoon voor gegaan! 2e ronde teste ik weer postief! Wat een geluk, op 2 augustus, 9dpo! Vol vertrouwen in mijn eigen lichaam dat het deze keer wél goed zou gaan, beklommen wij langzaamaan weer de roze wolk. Toen ik op 21 augustus dan toch wat bloed verloor raakte ik dan ook helemaal in paniek; dit kan toch niet weer mis gaan?! Helaas ging dit 2 dagen later toch echt mis, ik verloor het vruchtje bij een zwangerschap van 6+2. Heel erg verdrietig, machteloos maar toch 'opgelucht' dat mijn lichaam het deze keer wel zelf heeft gedaan.. Ronde 1 na die MK hebben we gewoon om de dag geklust en geprobeerd ons er niet te veel mee bezig houden.. Tot ik 3 dagen overtijd was... Zou het dan toch?! Helaas werd ik die avond alsnog ongeteld en nu zitten we dus weer in ronde 2. Deze ronde twijfel ik dan ook ontzettend of het wel verstandig is om er weer voor te gaan.. Volgends de VK kan dat gewoon, er is geen reden om te wachten en 2e achter elkaar was echt 'pure pech'.. Ik wil niets liever dan zo snel mogelijk weer zwanger zijn maar ik twijfel heel erg. Misschien is het toch beter om mijn lichaam even rust te geven.. Even tijd geven om te herstellen en mijn cyclus weer in regelmaat te krijgen.. Dus voor nu heb ik besloten om wel door te klussen maar niet gericht om de dag.. Ik blijf wel door tempen maar ga bijv, niet meer mijn bmm controleren deze ronde of ik vruchtbaar ben. Mijn eisprong voel ik, en als ik die avond zin zou hebben om te klussen dan doen we dat maar als we geen zin hebben doen we het niet.. Heel veel sterkte de komende tijd, ook een vroege miskraam is een hele klap en zeker niet niets.. Tips of ideeën kan ik je niet geven omdat ik zelf dus ook nog in die twijfel zit.
hoikes, om te beginnen sterkte hier miskraam 2009 met curretage wou vriend 3 maand wachten miskraam maart 2010 zwanger april 2010 ( dus niet egwacht) progesteron bijgenomen direct na eispron, maar heb mijn zoontje verloren door vroeg geboorte. zwakke baarmoederhals. nu ik moest 6 maand wachten hierna, omwille van al die dingen. wel heel eerlijk 22 sept bevallen van jentte cyclus 22 okt was ik zwanger en mijn dochter is nu bijna 11w oud. bij eerste echo zei gyne ja weer miskraam ik weet het zeker. en ik had zoiets van en dit kindje hou ik. ben van gyne veranderd wel ze ligt hier. doe wat jou juist lijkt. ik kon geen 6 maand wachten punt uit. en als je lichaam niet klaar is he voor een zwangerschap dan geeft je lichaam dit wel aan. mijn dochter is perfect gezond. ok ik heb moeten plat liggen en medciatie moeten nemen, maar dat had ik ook gemeoeten al wacht ik eerst 10 jaar. veel sterkte en succes en volg je hart
Ik heb op dit moment een miskraam. Maar wij zullen waars. geen pauze nemen. Zijn al zolang bezig.. Maar het is een lastige beslissing, sterkte!
Och jee Wat vreselijk naar voor je Ik zie de lengtes van je cyclussen.. dat is zooo beroerd na zolang proberen dit mee te maken.. Knap dat je waarschijnlijk toch meteen door gaat.., hou wel goed jezelf in de gaten he, hoop dat je het een plekje kan geven, veel sterkte de komende tijd!!
Pfff Charity! Wat heftig.. moest je verhaal ook even op me in laten werken.. probeer me te verplaatsen in jou, maar jeetje, vind het heftig! En wat is verstandig idd.. Ik heb de hele dag nagedacht, heb er hoofdpijn van gekregen.. Ik denk nu eigenlijk dat het een kwestie van vertrouwen is in je lichaam.. en ik denk ook dat als een lichaam er nog niet klaar voor is zwanger te worden, dat het dan ook niet snel zal gebeuren.. hoe denk jij daarover ? Ik heb sinds de vroege miskraam in ieder geval geen haast meer om zwanger te worden, maar ik wil mezelf er wel voor behoeden dat ik deze angst hou, en die dan dus ook volgende ronde weer wil de zin wil geven door weer over te slaan.. Ik lees vaak dat vrouwen na een miskraam juist nog liever zwanger willen worden dan ervoor, maar ik heb juist het tegenovergestelde.. ik vind dat zo vreemd.. Mijn wens is echt intens, dat heb ik al járen, maar op dit moment overheersen de nare gevoelens en de angsten. Mijn vriend gaf net aan dat we het best kunnen proberen, dat het 13 maanden niet eens raak was, en dat dat nu ook net zo goed niet raak zou kunnen zijn. En nu meteen doorgaan, heeft verder ook geen nare consequenties, tenminste, dat denk ik nu.. of je nou een ronde overslaat of niet, of misschien wel 3, de kans op een vroege miskraam/ miskraam is altijd aanwezig...moeilijk. Wat je nu hebt gekozen is wel een mooie middenweg vind ik.. je bent er dan niet teveel op gefocussed, en je laat het aan het lot over.. Dat geeft je misschien zelfs meer rust dan bewust helemaal niet klussen.. Ik wil jou heel veel sterkte wensen, ook met de beslissing wat precies te doen, hoop dat het snel helemaal goed gaat komen voor je ! Veel liefs!
Ook al zo'n heftig verhaal.. je hebt veel moeten doorstaan he meis.. Knuffel daarvoor! En ook gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje natuurlijk, erg mooi dat dat goed gegaan is! Ik gebruik al heel lang ovulatietestjes, thnx voor de tip
Bij een vroege miskraam is je lijf maar kort echt zwanger geweest en is herstel vaak minder langdurig. Advies om een ronde te wachten, dat sommige gyns nog geven, is vooral om te weten hoe lang je cyclus weer is en dus je NOD/zwangerschapstermijn beter te weten. Meer eigenlijk niet. De angst zal blijven. Daar helpt niets tegen. Enkel al vroeg en regelmatig herhaald een echo om te zien hoe het ervoor staat, helpt om de angst wat te bedwingen, maar verder is het vooral een kwestie van erdoorheen komen en zonder angst zwanger zijn, zal gewoon nooit meer gebeuren. Ook niet als je hierna een of meerdere keren gezond zwanger gaat zijn. Wachten zal de angst niet laten afnemen dus, en er meteen voor gaan ook niet. Doen dus wat voor jullie OK voelt!
Je kan gerust proberen als je je klaar voelt. Ik had indertijd een miskraam op 7 weken, waarbij ze het hebben laten komen met medicatie (cytotec). Ik nam de medicatie in op maandag, op dinsdagochtend kwam dan het vruchtzakje af. Ik moet woensdagochtend op controle bij de gyn die zag dat alles weg was. Ik vroeg dan wanneer we weer mochten vrijen. Het antwoord was: vandaag nog als je daar behoefte aan hebt (was natuurlijk geen sprake van, maar het mocht dus wel).
Ooh oke.. ja ze hadden er niet bij gezegd waarom ik dan precies zou moeten wachten.. Merk inmiddels aan mijn lichaam ook wel dat ze op orde is eigenlijk.. heb al 2 dagen vruchtbaar slijm en net een positieve ovulatietest en ook meteen ovulatiepijn.. heb 'geklust' om te kijken hoe het voelde voor mij om weer kans te lopen, en ik merkte eigenlijk weinig problemen aan mezelf.. gelukkig! Ook dat het vruchtbare gevoel terug is op de dag dat het voorgaande cyclussen ook was, geeft denk ik wel aan dat mijn lichaam er klaar voor zou kunnen zijn.. Anders had het misschien wat langer geduurd allemaal. Bedankt voor je bericht, en wat betreft die angst..ik denk dat dat wel klopt wat je zegt.. het zorgeloze is er nu vanaf..