9 maanden geleden heb ik een abortus gehad met een zwangerschaps duur van 12 weken, vanwege problemen in de relatie die ik sinds dec al niet meer heb, ik heb deze beslissing toen der tijd genomen omdat ik dacht dat dit de beste keus zou zijn. Nu ben ik eigenlijk 10 dagen na mijn abortus iemand tegen gekomen waar ik 3 maanden later zwanger van ben geworden en cker ook welkom (geschuurde condoom en morning after geslikt). alleen voel ik mij nu vaak schuldig en mis ik eigenlijk die kindjes heel erg er over praten kan en durf ik eigenlijk inet omdat ik die keus toch zelf heb genomen en nu toch zwanger ben wat zuur ik dan, toch. Wie herkent zich in een soort gelijke situatie. Hoewel mijn vriend er wel voor open staat om dr over te praten doe ik dat liever niet. Ik ben trouwens ook rond de tijd uitgerekend toen ik de abortus heb gehad
kan me voorstellen dat je denkt dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt..maar ik zou je aanraden nu toch wel een beetje te gaan genieten van je huidige zwangerschap.. Die abortus kun je helaas niet meer ongedaan maken.. veel sterkte
Hallo beebiegirl, Allereerst van harte welkom op het forum en nog gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb je bericht verplaatst naar het onderdeel Zwangerschap, want het onderdeel Ik ben zwanger is alleen bedoeld voor alle felicitaties. Alle andere vragen en zo kun je in de andere onderdelen van het forum kwijt. Sterkte met je dubbele gevoel, hopelijk staat dat niet in de weg dat je toch kunt genieten van je zwangerschap. Groetjes, Wendy
hey, je hebt indertijd gekozen voor een abortus. hoogstwaarschijnlijk hebben vele mensen je aangeraden om er goed over na te denken en je gezegt dat je er achteraf wel een spijt van kon krijgen.... nu is die tijd van spijt gekomen maar terug kan je niet. je zal toch verder moeten. geniet dubbel van deze zwangerschap en van dit kindje!
Probeer er toch over te praten meid, dan kan je het misschien beter een plekje geven. Ik heb een goede vriendin die een stukje ouder is dan ik. Ze heeft 26 jaar geleden een abortus ondergaan en begon weer even te huilen toen ze het me pas voor het eerst vertelde. Het is ook zo ingrijpend. Ik kan me goed voorstellen dat je alles nu weer opnieuw beleefd, maar neem het jezelf niet kwalijk. Toen wist je niet wat je nu weet. Het is ook nog zo kort geleden. Ik denk dat je het eerst beetje bij beetje moet verwerken en dan kan gaan genieten van dit kindje. Sterkte!
Hoi, ja, dit is dus de keerzijde van het feit dat abortussen zo 'gemakkelijk' kunnen in ons land... Maar goed, ongedaan maken kun je het niet en als je toen had geweten wat je nu weet, had je waarschijnlijk een ander besluit genomen. Wat je zou kunnen doen is eens vragen bij het VBOK of die bijvoorbeeld een lotgenotengroep hebben: er zijn echt veel meer vrouwen die (ongeveer) hetzelfde als jij hebben meegemaakt en het is vast fijn om met hen ervaringen te delen, gewoon live en niet via een digitaal lijntje... Heel veel sterkte en ik hoop dat je het toch achter je kunt laten...
Ik zou er juist over praten, dan kan je het beter verwerken en een plek geven, want een abortus lijkt me niet niks! Ik snap die mixed emotions wel. Je hebt het over "kindjes", heb je dan twee abortussen gehad of was het een tweeling? Je schrijft dat je huidige vriend er voor open staat om over te praten, mijn advies: doe dat, voordat je vastloopt!
Ik begrijp dat je 1x abortus hebt gepleegd en 1x een morning after hebt gebruikt en nu zwanger bent? Ik heb op mijn 18e ook een abortus gehad en nu 8 jaar later ben ik weer zwanger. Nu is het zeer welkom en gepland. Toch heb ik vaak een schuldgevoel gehad, ondanks het voor mij destijds de beste keuze was. Ik begrijp dat het nu heel moeilijk is, vooral omdat het zo kort geleden is. Alleen zat je toen in een hele andere situatie en waarschijnlijk had je niet verwacht dat je zo snel een nieuwe liefde zou tegen komen. Probeer je goed te bedenken waarom je destijds die keuze hebt gemaakt. Die beslissing heb je echt niet zomaar genomen. Je hebt gedaan wat je destijds goed leek. Probeer nu te genieten en kijk naar de toekomst! Succes!
Hey Allemaal, @ zogelukkig het ging idd om een tweeling zwangerschap. En wat jullie ook idd alleemaal zeggen ik kan het niet meer terug draaien en zal toch moeten proberen om van deze zwangerschap te genieten. Ik ben er ook erg blij mee zeker wel en mijn andere kinderen ook, ze willen heel erg graag een zusje en we krijgen er ook een zusje en dochter bij.