Mijn dochter is nu 6 dagen goed ziek. Nu zijn er dagen dat ik alleen met haar ben. Ik kan haar niet weg zetten of leggen. Ze wordt dan zo verdrietig. Gevolg is dat ik dus niks kan. Niet ff aankleden of eten of zo. Aangezien ik ook zwanger ben is het laatste niet erg handig.
Kan je haar ook niet een lekker fijn holletje met dekens en favo knuffel op de bank maken? Evt tv even bij aan en als je even wat wil eten of omkleden zeggen dat je zo weer terug bent?
Nee ze strekt gelijk haar armpjes en begint zielig te huilen en kreunen. Zitten of lopen doet ze op dit moment ook niet
Slaapt ze ook helemaal niet? Of alleen bij jou? Misschien samen gaan slapen en als zij.goed slaapt kun je even je eigen ding doen.....?
Had ik ook met mijn zoontje. Op een gegeven moment is het best verstikkend dat je niks kunt maar zodra hij beter was was het ook gelijk over. Dus ben bang dat je even moet volhouden. Wat slapen betreft kun je evt nog een matrasje op de grond leggen, als ze slaapt in je armen leg je haar daar op en jezelf ernaast. Als ze dan goed slaapt kun je zo opstaan zonder dat ze het door heeft en heb je even de tijd die ze slaapt. Al is het tien minuten.
Geef je haar paracetamol? Dat hielp bij Thirza nog wel eens om, als ze dan eenmaal eindelijk wel even sliep, wel even mijn eigen ding te kunnen doen snel...
Er staat een bed hier beneden ivm zware bi. Ik leg haar dan daar op maar zodra ik weg ga voelt ze dat of zo. Ze krijgt op dokters advies nu 3x daags 240mg zetpil. Het werkt idd verstikkend ja. Als ze niet ziek is heb je bijna geen kind aan haar. Gaat haar eigen gangetje en is heel vrolijk.
Hmm, dan vrees ik dat er weinig anders op zit dan uitzingen... Sterkte en hopelijk knapt ze nu snel op!
Pff vermoeiend he... Ik weet t ook niet... Ik zit hier ook altijd met de kids als ze ziek zijn. Gisteren om 1200 was iknog niet eens aangekleed of mijn tanden gepoetst.. De jongste is hartstikke verkouden en krijgt door zijn dichte neusje amper lucht..hij zit bij mij. Zodra ik hem wegleg is het huilen. En dat kan hij nou net niet gebruiken met zijn dichte neusje. Heb mijn moeder maar gevraagd of ze de oudste snotvrij wilde maken (ook zo verkouden) en hem naar de peuters kon brengen. T is improviseren. En ik hou mezelf maar voor dat het maar eventjes is..en nu kwijlt hij zo...dacht opeens ,is hij straks van de verkoudheid af gaan we over op tandjes krijgen....zit ik weer zo
Even volhouden nog, het kan nooit lang meer duren als ze al zes dagen ziek is (toch?). En als jij moet eten of naar de wc oid dan moet ze maar even huilen denk ik.. Dat is niet leuk! Maar zoals je al zegt, je bent zwanger dus zorg ook goed voor jezelf! Die paar minuutjes krijgt ze geen trauma van.
Volgens de huisarts moet het morgen stukken beter gaan of anders geen idee. We moeten er morgen weer komen. A
Hier ook een meisje dat bij ziek zijn echt alleen op mama wil liggen. Ik doe op dat soort dagen zo min mogelijk maar de basis moet (eten, aankleden etc) en die paar minuten heeft ze dan echt even pech
Ja maar ik durf haar met geen mogelijkheid alleen te laten. In die dagen ziek heeft ze ook een aantal stuipen en 1 echte "aanval" gehad. Ze was helemaal weg. Ze krijgt donderdag een EEG om te kijken of ze epilepsie heeft.
Ja heb een draagzak maar ook een mega buik en wat ik al zei bi. Kan haar helaas niet de hele dag tillen. Net ben ik een uurtje naast haar op bed gaan liggen en toen was het wel goed.
O, stom, paar posts terug dacht ik nog dat dat idd niet kon vanwege je buik... Ben nog een beetje zwangerschapsdement af en toe...
haha dat ken ik. Zout en peper zet ik regelmatig in de koelkast. Het is gewoon mega zwaar. Ze is zo ziek het arme kind. Wilt niks anders dan slapen maar dan niet zonder papa of mama. Plus dat ik gewoon 24 uur per dag verga van de pijn maakt het er niet makkelijker op.
Ze heeft sinds gister legergroene dubne ontlasting. Ze eet en drinkt slecht maar dat is niet de eerste keer. Iemand een idee?
Buikgriep?? Eten is niet belangrijk als ze ziek zijn, drinken daar en tegen wel! Probeer haar telkens kleine slokjes te geven zodat ze wel vocht houdt. Want met koorts is dat wel belangrijk. En wat betreft het jou niet willen loslaten, ik heb 3 kids en de tweede is ook al een poos aan het kwakkelen. Vorige week 40,5 koorts, hij wilde me ook niet loslaten. Maar ja, heb meer te doen helaas.. Dus ik zit bij hem, troost hem en beloof dat ik over een paar tellen terug ben (zet dan een wekkertje of wijs hem de klok aan, hij is bijna 3). Met jouw dochtertje zal dat wat moeilijker gaan gezien de leeftijd maar ze moet vertrouwen krijgen dat je terug komt. Je zult je toch moeten aankleden enzo.. en anders: even snel bv je kleding pakken en daar aankleden waar zij is? Pf lastig he!! Maar net wat ratatosk zegt: ze krijgt er geen trauma van om even paar minuutjes te huilen. Tuurlijk vindt je het niet leuk maar ja, je kunt moeilijk niks meer doen en bij haar blijven de hele dag. Sterkte!