Raar verhaal zoontje 4 jaar

Oh dat kan zeker. De ene keer zijn het billen. En de keer erna is het een ander lichaamsdeel. Dat hoort zeker ook bij zijn leeftijd. En in de klas maken ze grapjes erover.
Vond ik wel een van de opvallendste dingen, dat sinds mijn kind naar school ging hij ineens binnen de kortste keren met allerlei woorden thuiskwam.

 

Klopt!
Mijn kleuter loopt in de zomer het liefste in zijn blote billen, zelfs in de speeltuin als het aan hem ligt. Maar bij zwemles moet, in de kleedkamer, zijn handdoek om hem heen bij het wisselen van zwembroek naar onderbroek. well, shoot me....

 

Ik heb niet alles gelezen, dus wellicht al genoemd, maar zou het niet zo kunnen zijn dat iemand een grapje gemaakt heeft met een tuinslang, bijv. "Daar komt de slang, hij gaat je pakken hoor!" (alsin nat spetteren) En dat hij dat totaal verkeerd opgepakt heeft, wellicht ook door zijn taalproblematiek? (TOS, toevallig? In dit geval speelt taalbegrip vaak natuurlijk ook een rol.)

 

Maar serieus, heb je al op school gevraagd wie die man is? Hier was ook een water feest in september. Wij hebben veel hulp papa's in de klas. Dan maak je even kennis, hallo papa van die en die. Jij zit nu dus van een "manspersoon" een misbruiker te maken terwijl je nog niet eens weet of het een papa, concierge of meester is?!

 

Ik heb net het hele topic doorgelezen.
Ik kan niet teveel kwijt over mijn persoonlijke ervaringen, maar laat ik het er op houden dat ik helaas genoeg heb meegemaakt en gezien omtrent misbruik.

Als ik al de feiten uit je reacties bij elkaar optel, dan kom ik niet bij een misbruik situatie uit. En al helemaal niet met de manspersoon als dader.
Wat ik wel als indruk krijg kan ik schetsen in de volgende situatie: Je zoon zit nét op school en dat maakt al enorme impact. Daarnaast is er ineens een heel druk waterfeest aan de gang, wat misschien wel heel leuk is of kan zijn, maar eigenlijk voor je zoon teveel van het goede is. Het huilen staat hem die dag nader dan het lachen en van de zenuwen heeft hij steeds maar weer het gevoel dat hij moet plassen, en op een gegeven moment loopt hij ook op en neer terwijl dat niet hoeft, puur omdat het even weg zijn van de drukte hem even wat rust geeft, maar steeds niet genoeg. (Zet een hoogsensitief persoon in een discotheek met live muziek en je krijgt hetzelfde effect)
Andere kinderen rennen ook in en uit en net op een moment dat je zoon zich in de wc heeft verstopt komen er een paar luidruchtige hyper kinderen binnen die tegen elkaar schreeuwen, helemaal nog opgaan in hun zelfverzonnen watergevecht zich totaal niks aantrekkend van de rest van de wereld. Helemaal blij en vrolijk plagen ze en "bevechten" ze elkaar, totdat ze je zoon opmerken, die totaal in een andere belevingswereld zit dan zij, maar in hun beleving zien en merken ze dat niet en zij betrekken hem, overtuigd van hun eigen plezier, in hun spel, in hun verhaal, in hun fantasie. Je zoon was onderhand al bijna misselijk van de spanning en door het opruiende gedrag van de andere, wellicht grotere, kinderen, slaat zijn stress om in angst, die op dat moment zo realistisch is, omdat iedereen die aanwezig is er helemaal in opgaat, behalve hij, bij hem heeft het een heel verkeerd effect.
Ik heb zelfs, vanwege zijn standvastige boosheid op jouw reactie naar de onbekende man, dat die man weleens "zijn redder" zou kunnen zijn. Dat hij aan je zoon heeft gezien in welke penibele situatie hij zich bevond, terwijl deze in de ogen van anderen misschien totaal niet opviel. En hem daar weg heeft gehaald, en hem even even van het feestgedruis af aan een simpel hulpklusje heeft gezet wat het vegen was, wat je zoon rust bracht op het moment dat hij dat hard nodig heeft gehad. In die situatie past elk van zijn reacties. Ook dat hij de man als lief bestempeld.
En natuurlijk is dit maar een mogelijke situatie schets. Maar wel een die 1: veel logischer is dan het vermoeden van misbruik en 2: wel ook verklaring kan zijn waardoor je zoon die angsten heeft die blijven hangen en nog steeds zorgen voor stress.
Als dit was gebeurd in mijn eerste schooldagen zou ik ook een ontzettend verkeerd beeld van school hebben en niet meer terug willen gaan.

Ik vind het moedig van je dat je je hier hebt opengesteld en hoe je reageert op de reacties hier, die niet altijd mild zijn geweest voor je, getuigd van respect.
Ik denk dat het echt goed gaat komen. Je hebt goede stappen ondernomen en ga zo door!

 

Ik snap jou denken wel Layla, ik zelf zou ook willen weten wat er precies gebeurt is.
Aan de ene kant denk ik een moedergevoel is juist. En stel dat je geen goed gevoel hebt bij een school, zegt dat ook wel wat. Ik zou zelf wel naar mn gevoel luisteren en evt bij een andere school gaan kijken.

Aan de andere kant kan er idd ook makkelijk met t spelen iets gebeurt zijn (waterfeest en slang... die combinatie heeft hij vast gezien die dag)
Misschien heeft een kindje met een tuinslang achter andere kinderen aangezeten en geroepen van hij bijt je in de billen!!! En dat je zoontje het anders opgevat heeft..
Kindjes kunnen van iets heel 'kleins' iets heel groots maken (heb zelf een zoontje van bijna 5 en ik merkt soms ook dat ik voor mijn gevoel iets heel luchtigs zeg waar hij helemaal op in gaat en het anders opgevat heeft en ik het weer "recht moet praten"

Heb je toen gevraagd aan hem wat voor een soort slang hij bedoeld? Een slang waar water uit komt.... of een beest? Misschien als hij wat beter gaat praten met de maanden hij het nog kan vertellen aan je.

Sterkte igg!! ik snap dat je het niet los kunt laten...